باشگاه فوتبال باراکالدو
| نام کامل | Barakaldo Club de Fútbol | ||
|---|---|---|---|
| لقب(ها) | پنیارول، کارخانه، باراکا | ||
| تاریخ بنیان‌گذاری | ۱۹۱۷ | ||
| زمینِ بازی | ورزشگاه لاسساره، باراکالدو، سرزمین باسک، اسپانیا | ||
| گنجایش | ۷۹۶۰ نفر[۱] | ||
| رئیس باشگاه | ارلاندو سایز | ||
| سرمربی | ایمانول د لا سوتا | ||
| لیگ | پریمرا فدراسیون-گروه ۱ | ||
| ۲۰۲۳–۲۰۲۴ | سگوندا فدراسیون-گروه ۲ رتبه ۲ از ۱۸، صعود با پلی‌آف | ||
| وبگاه | |||
|
| |||
باشگاه فوتبال باراکالدو (انگلیسی: Barakaldo CF) یک باشگاه فوتبال مستقر در باراکالدو،
سرزمین باسک، اسپانیا است که در حال حاضر در پریمرا فدراسیون، سومین سطح لیگ فوتبال در این کشور به فعالیت می‌پردازد.
این تیم در سال ۱۹۱۷ تأسیس شد و مسابقات خانگی را در ورزشگاه لاسساره برگزار می‌کند که ظرفیت ۷۹۶۰ نفر ظرفیت دارد.[۱]
تاریخچه
[ویرایش]سال‌های اولیه
[ویرایش]باراکالدو فصل ۱۹۱۸–۱۹۱۹ را در سطح سی مسابقات قهرمانی منطقه ای بازی کرد و بدون باخت در طول فصل قهرمان شد و به سطح بی ارتقا یافت.[۲]
دهه ۴۰
[ویرایش]باراکالدو در فصل ۴۵–۱۹۴۴ جایگاه خود را در دسته دوم از دست داد، اما در فصل ۴۶–۱۹۴۵ باشگاه به سگوندا دیویسیون بازگشت.[۲] با این وجود، فصل بعدی ۴۷–۱۹۴۶ برای باشگاه موفقیت‌آمیز نبود. در بین ۱۴ تیم در رده یازدهم قرار گرفت و تنها یک امتیاز با آخرین رده‌بندی فاصله داشت.[۳] در فصل بعدی، باراکالدو جایگاه خود را بهبود بخشید و نهم شد.[۴]
افتتاح قفس
[ویرایش]در تاریخ ۲۸ نوامبر ۱۹۴۸، باراکالدو در برابر باشگاه فوتبال ژیرونا بازی کرد و در آن روز «قفس» یا «تونل» خروج بازیکنان از زیر سکو به زمین بازی در ورزشگاه لاسساره قدیمی افتتاح شد. پیش از این، بازیکنان از کناره‌های سکو خارج می‌شدند. به‌ویژه در همین تاریخ، بازیکنان با شماره‌هایی بر پشت پیراهن خود ظاهر شدند که این نوآوری از قبل اعلام شده بود و به‌طور رسمی الزامی شد.[۵]
مسابقات بین‌المللی
[ویرایش]در سال ۱۹۴۹، باراکالدو به برگزاری مسابقات بین‌المللی پرداخت و باشگاه‌های فرانسوی تولوز و لِه‌آور به ورزشگاه لاسساره آمدند. مدتی بعد، باراکالدو نخستین بازیکن خارجی خود، فرانسوا برون، را جذب کرد.
دهه ۵۰
[ویرایش]قهرمانی جوانان
[ویرایش]در سال ۱۹۵۲، در ماه مه، تیم جوانان باراکالدو، نماینده شرکت آلتوس اورنوس دِ بیسکایا، قهرمان شد و بازیکنانی چون ادو، چولو، اورکیگا، لاربورو، مانولین، فلورس، پنا، اوسیو، آلونزو و گورستیسا در این پیروزی نقش داشتند.
دهه ۶۰
[ویرایش]پنجاهمین سالگرد
[ویرایش]در سال ۱۹۶۷، باراکالدو پنجاهمین سالگرد تأسیس خود را جشن گرفت. با ریاست خوزه کروز اچه‌واریا لاسترا، این مراسم با اهدا نشان‌های طلا به چندین رئیس پیشین و بازیکنان باشگاه برگزار شد.[۵]
دهه ۷۰
[ویرایش]صعود به دسته دوم
[ویرایش]باراکالدو بین دسته‌های دوم و سوم جابجا شده و یکی از فصل‌های برجسته آن فصل ۱۹۷۷–۷۸ بود که تیم در لا لیگا ۲ چهارم شد و تنها از باشگاه فوتبال رئال زاراگوزا، اوئلوا و سلتا عقب‌تر بود و به صعود به لا لیگا که همیشه از آن محروم بوده است نزدیک شد. مربی آن تیم فرناندز مورا بود. بعداً و با طراحی سگوندا دیویسیون بی، این دسته به پر تداوم‌ترین دسته برای باراکالدو تبدیل شد و اکنون یکی از باشگاه‌های باتجربه در این دسته است.[۵]
تخریب و بازسازی لاسساره
[ویرایش]در تاریخ معاصر باشگاه، تخریب ملک قدیمی ورزشگاه لاسساره در سال ۲۰۰۰ قابل توجه است، که پس از آن، باشگاه تقریباً سه فصل را در ورزشگاه سن وینسنت بازی کرد.
پس از ساخت ورزشگاه لاسساره جدید، این ورزشگاه در تاریخ ۲۰ نوامبر ۲۰۰۳، در یک بازی دوستانه بین باراکالدو و باشگاه فوتبال اتلتیک بیلبائو به‌طور رسمی افتتاح شد. این ورزشگاه جدید با ظرفیت ۷۹۶۰ تماشاگر، اثر معمار ادواردو آرویو مونیوز بود.[۵]
در اطراف زمین لاسساره، میدان باراکالدو کلوب دِ فوتبال واقع شده است که با ساختمان‌های مسکونی خیابان‌های مانوئل تراویسو، فاندریا، مدرسه هنر و صنایع دستی و پیاده‌رو راه‌آهن احاطه شده است. این میدان که توسط معمار خوان لینازاسورو طراحی شده بود، در تاریخ ۲۲ نوامبر ۲۰۰۷ افتتاح شد و مقامات عالی‌رتبه بیلبائو مانند شهردار باراکالدو و مدیران باشگاه به همراه برخی اعضای تیم در آن حضور داشتند.[۵]
رویال کاپ در برابر والنسیا
[ویرایش]پس از استراحت در دور اول و حذف هوراکان والنسیا با نتیجه ۱–۰ (با گلزنی آلین آرویو ۱۶ دقیقه)، باراکالدو در این سال در رویال کاپ به موفقیت رسید و به مرحله ۱/۱۶ نهایی مقابل باشگاه فوتبال والنسیا رسید. بازی رفت در تاریخ ۲ دسامبر برگزار شد و باراکالدو که توسط دیوید موویلا هدایت می‌شد، با نتیجه ۱–۳ شکست خورد. گل باراکالدو توسط آلین آرویو (دقیقه ۱۵) به ثمر رسید. فراتر از نتیجه، باراکالدو در یک بازی بسیار دیدنی عملکرد خوبی داشت و با اشتیاق به بازی برگشت در ورزشگاه مستایا پرداخت. بازی برگشت با نتیجه ۲–۰ به نفع تیم گری نویل به پایان رسید و والنسیا به مرحله یک‌هشتم نهایی صعود کرد.
سالگرد صدسالگی
[ویرایش]مسئولان باشگاه برای یک جشن صد سالگی ویژه نیاز به لوگوی ویژه‌ای داشتند و از میان تمام لوگوهای انتخاب شده، کمیسیون صدسالگی و هیئت مدیره آن فصل تصمیم به انتخاب لوگوی سوزانا رودریگز بیاتو گرفتند. سوزانا عضوی از شرکت بابی‌راش کریتیو است.[۵]
نام‌های باشگاه
[ویرایش]- "باشگاه فوتبال باراکالدو" - "(۱۹۱۷–۱۹۴۲)"
- "باراکالدو اوریامندی" - "(۱۹۴۰–۴۳)"
- "باراکالدو آلتوس اورنوس" - "(۱۹۴۳–۱۹۷۱)"
ترکیب کنونی
[ویرایش]تا تاریخ ۱ مارس ۲۰۲۴[بروزرسانی][۶]
|
|
بازیکنان مطرح
[ویرایش]نکته: این فهرست شامل بازیکنانی می‌شود که حداقل صد بازی برای این باشگاه انجام داده‌اند یا تجربه در رده‌های مختلف ملی داشته‌اند.
سرافین ایدو- پابلیتو بارکوس
- آگوستین سائوتو آرانا
- گرمن بلتران
- لوئیس ماریا اچیبریا
- خاویر اسکالزا
- رائول گارسیا
- گی‌یرمو گوروستیزا
- یسو ایگلسیاس
- ونسیو پرز
- مانوئل سارابیا
- تلمو زارا
سرمربیان مطرح
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Instalaciones – BARAKALDO C.F. Página Oficial". barakaldocf.com. Archived from the original on 2 February 2014. Retrieved 2019-11-05.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "Historia – BARAKALDO C.F. Página Oficial". barakaldocf.com. Archived from the original on 25 October 2019. Retrieved 2019-11-05.
- ↑ "Histórico Barakaldo – Segunda División 1946/1947". resultados-futbol.com. Archived from the original on 19 December 2019. Retrieved 2019-11-21.
- ↑ "Histórico Barakaldo – Segunda División 1947/1948". resultados-futbol.com. Archived from the original on 19 December 2019. Retrieved 2019-12-19.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ ۵٫۵ "Historia – BARAKALDO C.F. Página Oficial". barakaldocf.com. Archived from the original on 25 August 2024. Retrieved 2024-08-25.
- ↑ "Primer equipo". Barakaldo CF (به اسپانیایی). Archived from the original on 4 March 2021. Retrieved 25 March 2021.
- ↑ "INICIO". barakaldo.galeon.com. Archived from the original on 25 March 2019. Retrieved 2019-11-05.
پیوند به بیرون
[ویرایش]