بازی تئاتر
بازیتئاتر (انگلیسی: Theatre games) شیوهای برای تمرین بازیگران است که توسط افرادی مانند جوان لیتلوود، ویولا اسپولین، پاول سسلز، کلایو بارکر، کیت جاناستون، یرژی گروتوفسکی و آگوستو بوال در قرن بیستم میلادی به وجود آمدهاست. بازیهای تئاتری همچنین به صورت متداول در تمرینهای مربوط به گرمکردن بازیگران پیش از تمرین یا اجرا، در مراحل تولید تئاتر بداهه و به عنوان تفکری جانبی برای تمرین مواد نمایش مورد استفاده قرار میگیرد. این نوع از تئاتر همچنین به منظور غلبه بر استرس از طریق تحریک سناریوهایی که میتوانند در زندگی عادی باعث ترس شوند، در حوزهٔ نمایشدرمانی کاربرد دارند.
بازیتئاتر در ایران
[ویرایش]در حوزهی تئاتر و ادبیات کودک، نمایش عروسکی با عنوان «راز گنجور» در مرکز تولید تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به کارگردانی هانی حسینی و مرضیه نادری تا اول اسفند سال ۱۳۹۷ در حال اجرا است که از تئاتر دیجیتال برای خلق محیط بازی کمک میگیرد؛[۱] در این نمایش یکی از مولفههای مهم، مشارکت و تعامل داوطلبانهی کودکان و بینندگان در گذر از مراحل مختلف بازی است.[۲][۳][۴] به گفتهی کارگردانان، ایده اولیه این اثر در سال ۱۳۹۵ و در اولین و تنها دوره مرکز مطالعات اجرایی قشقایی شکل گرفته است. آنها در این ایده سعی داشته تا اجرای تعاملی را در مواجهه با کودک، مورد بررسی و پژوهش قرار دهند.[۵]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ««صندوقچه راز گنجور» با کمک کودکان گشوده میشود». اعتمادآنلاین. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۱-۰۵.
- ↑ «اجرای نمایش راز گنجور در مرکز تئاتر کانون». کانون. ۲۰۱۹-۰۱-۰۱. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۱-۰۵.
- ↑ «اولین بازی تئاتر دیجیتالی ویژه کودک و نوجوان روی صحنه میرود». خبرگزاری جمهوری اسلامی. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۱-۰۵.
- ↑ «بازی تئاتر دیجیتالی«راز گنجور» بر اساس داستانی اساطیری». www.iran-newspaper.com. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۱-۰۵.
- ↑ «نمایشی با بازی تماشاگران». روزنامه دنیای اقتصاد. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۱-۰۵.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Theatre games». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۸.