بازرس بهداشت محیط
مطابق با گایدلاین بازرسی بهداشتی مراکز تهیه و توزیع مواد غذایی و اماکن عمومی مرکز سلامت محیط و کار، تعریف مأمور بهداشت محیط عبارتست از: شخصی که مسئول توسعه، پیادهسازی و اجرای سیاستهای بهداشتی از جمله بهداشت محیط میباشد. مأمور بهداشت محیط خطرات بهداشتی بالقوه پیرامون محیط زندگی را شناسایی نموده و روش یا روشهای آن را توصیه مینماید. ماموران بهداشت محیط باید دارای مدرک دانشگاهی در مقطع کاردانی، کارشناسی یا کارشناسی ارشد در رشته مهندسی بهداشت محیط و گرایشهای مرتبط باشند.[۱][۲] همچنین مطابق بند 3 ماده یک آییننامه اجرایی قانون اصلاح ماده 13 قانون مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی بازرس بهداشت محیط فردی است که با دریافت کارت بازرسی از وزارت بهداشت، به عنوان بازرس یا مأمور بهداشت محیط شناخته میشود جهت کنترل و نظارتهای حوزه موضوع آییننامه اجرایی مذکور فعالیت مینماید.[۳]
در سال ۱۳۹۲ شمسی حدود ۴۰۰۰ نفر و تا سال ۱۴۰۲ نزدیک به ۸۰۰۰ مأمور یا کارشناس بهداشت محیط در سطح مراکز بهداشتیدرمانی ایران مشغول به فعالیت هستند.[۴] بازرسان یا مأموران بهداشت محیط با کاربرد تواناییهای خود و تلفیق آن با جنبههای بهداشتی و انجام مداخلات لازم از طریق کنترل فاکتورهای زیست محیطی مؤثر بر سلامت، در کنار دیگر کارشناسان بهداشتی مثل بهداشت عمومی و مبارزه با بیماریهای بهداشت مدارس و... تلاشگران ارتقاء سطح بهداشت و پیشگیری از بیماریها در شبکههای بهداشتی ایران محسوب می گردند.
مامورین بهداشت محیط طبق رای 407 به تاریخ 1396/05/03 دیوان عدالت اداری کشور ضابط خاص قضائی محسوب نمی شوند.( لازم به ذکر است بازرس لزوما ضابط قضایی محسوب نمی شودو حدود اختیارات آن متفاوت می باشد ).
[ویرایش]ماموران یا کارشناسان بهداشت محیط در کشورهای مختلف با نامهای گوناگونی از جمله:
- افسر بهداشت محیط (به انگلیسی: environmental health officer)
- افسر حفاظت از محیط (به انگلیسی: environmental protection officer)
- بازرس بهداشت عمومی (به انگلیسی: public health inspector)
- متخصص بهداشت محیط (به انگلیسی: environmental health specialist)
- متخصص محیط (به انگلیسی: environmental specialist)
نیز نامیده میشوند.[۵]
جستارهای وابسته
[ویرایش]پیوند به بیرون
[ویرایش]- انجمن محیط زیست ایران
- سازمان مرکزی حفاظت محیط زیست ایران
- انجمن علمی بهداشت محیط ایران
- مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت ایران
- پژوهشکده محیط زیست دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتیدرمان تهران
- سامانه جامع اطلاعات بهداشت محیط ایران
- سامانه جامع مدیریت بازرسی مرکز سلامت محیط و کار ایران[پیوند مرده]
منابع
[ویرایش]- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۷ فوریه ۲۰۱۳. دریافتشده در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۳.
- ↑ «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۳. دریافتشده در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۳.
- ↑ آییننامه اجرایی قانون اصلاح ماده 13 قانون مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی مصوب 1392/2/18
- ↑ http://farsnews.ir/newstext.php?nn=13920105000195
- ↑ http://en.wikipedia.org/wiki/Environmental_health