پرش به محتوا

ایوان دوکه مارکز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایوان دوکه مارکز
دوکه مارکز در سال ۲۰۱۸
سی‌و‌سومین رئیس‌جمهور کلمبیا
دوره مسئولیت
۷ اوت ۲۰۱۸ – ۷ اوت ۲۰۲۲
معاون رئیس‌جمهورمارتا لوسیا رامیرس
پس ازخوان مانوئل سانتوس
پیش ازگوستاوو پترو
رئیس موقت انجمن پیشرفت و توسعه آمریکای جنوبی
دوره مسئولیت
۱۲ دسامبر ۲۰۲۰ – ۲۷ ژانویه ۲۰۲۲
پس ازسباستین پینیه‌را
پیش ازماریو عبده بنیتس
سناتور کلمبیا
دوره مسئولیت
۲۰ ژوئیه ۲۰۱۴ – ۱۰ آوریل ۲۰۱۸
اطلاعات شخصی
زاده۱ اوت ۱۹۷۶ ‏(۴۸ سال)
بوگوتا، کلمبیا
ملیتکلمبیا
حزب سیاسیمرکز دموکراتیک
همسر(ان)ماریا جولیانا رویز (۲۰۰۳–اکنون)
فرزندان۳
محل تحصیلدانشگاه سرجیو آربولدا
دانشگاه امریکن
دانشگاه جرج‌تاون
وبگاه

ایوان دوکه مارکز (اسپانیایی: Iván Duque Márquez‎؛ زادهٔ ۱ اوت ۱۹۷۶) یک حقوقدان و سیاست‌مدار کلمبیایی است که در تاریخ ۱۷ ژوئن ۲۰۱۸ در مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری کلمبیا با ۱۲ درصد آرای بیشتر بر رقیب خود گوستاوو پترو پیروز شد. وی که نامزد جریان راست میانه‌رو به نام حزب «دمکراتیک میانه‌رو-دست‌های قوی و قلب‌های بزرگ» بود؛ رئیس‌جمهور سابق کلمبیا است. مارکز از سوی احزاب مخالف به دلیل ادامه ندادن مذاکرات صلح بدون قید و شرط (پس از حمله تروریستی ۱۷ ژانویه) با (فارک) نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا، همچنین استفاده از واحدهای ضد شورش در اعتراضات عمدتاً مسالمت آمیز و ادعای استفاده از سلاح‌های کوچک آتشزا توسط پلیس مورد انتقاد قرار گرفته‌است. وی در خنثی کردن شورش اعتراضات ۲۰۲۰ بوگوتا، که ۱۳کشته و بیش از ۴۰۰زخمی برجای گذاشت نقش داشته‌است.[۱][۲]

مواضع

[ویرایش]

وی علیه «فارک» مواضع سختگیرانه‌ای دارد و از همین رو گفته‌است که در مواد توافق ۲۰۱۶ دولت با فارک تغییراتی ایجاد خواهد کرد. وی خواهان اقتصاد آزاد، کاهش مالیات برای سرمایه‌گذاران، تقویت بخش نفت و سوخت‌های فسیلی و صادرات است.[۳][۴]

پیروزی در انتخابات

[ویرایش]

ایوان دوکه با پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری کلمبیا به ریاست جمهوری رسید.[۵] وی بعد از این پیروزی به مردم کلمبیا وعده داده‌است که قصد دارد در جهت متحد کردن کشورش گام بردارد.[۶][۷] معاون اول رئیس‌جمهوری ایوان دوکه، مارتا لوسیا رامیرس بعنوان اولین زن در این منصب در تاریخ کلمبیا است.[۸]

اعتراضات

[ویرایش]

اعتراضات کلمبیا ۲۰۱۹–۲۰۲۰ مجموعه ای از اعتراضات بود که از ۲۱ نوامبر ۲۰۱۹ آغاز شده‌است. صدها هزار کلمبیایی در حمایت از روند صلح کلمبیا و علیه دولت مارکز تظاهرات کردند.

اعتراضات ۲۰۲۱ کلمبیا در ۲۸ آوریل ۲۰۲۱ علیه افزایش مالیات پیشنهاد شده توسط دولت مارکز و در میان بیماری همه گیر کرونا آغاز شد. و همچنان ادامه دارد.[۹][۱۰][۱۱]

منابع

[ویرایش]
  1. "Colombia: Las autoridades deben investigar imparcialmente la represión de las protestas".
  2. "13 civiles muertos y más de 400 heridos en dos días de protestas en Colombia por la muerte de Javier Ordóñez". CNN (به اسپانیایی). 11 September 2020. Retrieved 16 September 2020.
  3. «Colombia president-elect vows to unite nation, alter peace deal». روتیرز. ۱۷ ژوئن ۲۰۱۸.
  4. «ایوان دوکه، نامزد راستگرا برنده انتخابات ریاست جمهوری کلمبیا شد». یورونیوز. ۱۷ ژوئن ۲۰۱۸.
  5. [۱]
  6. «Colombia president-elect vows to unite nation, alter peace deal». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۸.
  7. «Colombia president-elect vows to unite nation, alter peace deal». UPDATE 6. ۱۸ ژوئن ۲۰۱۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۸.
  8. «Columbia president-elect promises unity». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۸.
  9. Daniels, Joe Parkin (21 November 2019). "Clashes in Colombia as hundreds of thousands protest against government". گاردین (به انگلیسی). ISSN 0261-3077. Retrieved 22 November 2019.
  10. "Colombia protests prompt teargas, curfew and border closures". سی‌ان‌ان. 22 November 2019. Retrieved 22 November 2019.
  11. "With nationwide strike, Colombia joins South America's season of protest". واشینگتن پست. 21 November 2019. Retrieved 22 November 2019.

پیوند به بیرون

[ویرایش]