پرش به محتوا

ایرباس ای۲۲۰

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایرباس ای۲۲۰
یک تصویر هنری از پرواز ایرباس‌های خانواده ای۲۲۰ در پرواز جمعی
کاربری هواپیمای باریک پیکر جت مسافری
کشور سازنده کانادا
تولیدکننده
طراح بمباردیه
نخستین پرواز ۲۰۱۳[۲]
معرفی ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۶ با سوئیس اینترنشنال ایرلاینز[۳]
وضعیت در حال تولید
کاربر اصلی سوئیس اینترنشنال ایرلاینز
ایربالتیک
کورین ایر

هواپیمایی مصر

ساخته‌شده ۲۰۱۲–تاکنون
تعداد ساخته‌شده ۸۳ تا سال ۲۰۱۹
هزینهٔ برنامه US$ 6.0+ billion[۴]
هزینه هر فروند -100: US$ 79.5 million
-300: US$ 89.5 million[۵]

ایرباس ای۲۲۰ که پیشتر با نام بمباردیه سری سی (همچنین CS) شناخته می‌شد، خانواده‌ای از هواپیماهای جت دو موتوره و باریک پیکر برد متوسط است که توسط شرکت بمباردیه کانادا طراحی و تولید شده و در حال حاضر تحت مالکیت و بازاریابی ایرباس قرار دارد. ای۲۲۰–۱۰۰ که بین ۱۰۸ تا ۱۳۳ صندلی دارد (قبلاً با نام سی‌اس۱۰۰ شناخته می‌شد) اولین پرواز خود را در تاریخ ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۳ انجام داد؛ و در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۵ موفق به اخذ گواهینامهٔ تایپ از سازمان هوانوردی کانادا شد. این هواپیما در تاریخ ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۶ رسماً به ناوگان هواپیمایی سوئیس ملحق شد. ای۲۲۰–۳۰۰ که بین ۱۳۰ تا ۱۶۰ صندلی دارد (قبلاً سی‌اس۳۰۰ نامیده می‌شد) اولین پروازش را در تاریخ ۲۷ فوریه ۲۰۱۵ انجام داد و در ژوئیه همان سال توانست گواهینامه‌های لازم را اخذ نماید. این هواپیما در دسامبر ۲۰۱۶ به ایربالتیک پیوست.

ایرباس در اکتبر ۲۰۱۷ ۵۰/۰۱ درصد از سهام برنامه سی‌اس۳۰۰ را خریداری نمود که این معامله در ژوئیه ۲۰۱۸ انجام پذیرفت. ایرباس برای گشایش یک خط تولید دوم از این مجموعه هواپیما در ایالات متحده برنامه‌ریزی نموده‌است.[۶]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

ویژگی‌های فنی

[ویرایش]
ویژگی‌های فنی ایرباس ای[۶]۲۲۰
ای۲۲۰–۱۰۰ ای۲۲۰–۳۰۰
تعداد خلبان نفر۲
تعداد مسافر قابل حمل ۱۰۸ نفر دو کلاس و ۱۳۳ نفر یک کلاس ۱۳۰ نفر یک کلاس و ۱۶۰ نفر دو کلاس
زاویه صندلی ۲۸ اینچ (۷۱ سانتیمتر) in max. density
to ۳۶ اینچ (۹۱ سانتیمتر) in 2-class
۲۸ اینچ (۷۱ سانتیمتر) in max. density
to ۳۸ اینچ (۹۷ سانتیمتر) in 2-class
پهنای صندلی ۱۸٫۵ اینچ (۴۷ سانتیمتر) to ۲۰ اینچ (۵۱ سانتیمتر)
طول ۳۵ متر ۳۸/۷ متر
فاصله دوبال ۳۵/۱ متر
مساحت بال ۱۱۲/۳ متر مربع
ارتفاع ۱۱/۵ متر
قطر بدنه ۳/۷ متر
پهنای کابین ۳/۲۸ متر
ارتفاع کابین ۲/۱۱ متر
طول کابین 77 ft 10 in / 23.7 m[۷] 90 ft 1 in / 27.5 m[۸]
حجم محفظه بار 838 cu ft / 23.7 m³ 1,116 cu ft / 31.6 m³
MTOW 134,000 lb / 60,781 kg 149,000 lb / 67,585 kg
MLW 115,500 lb / 52,390 kg 129,500 lb / 58,740 kg
حداکثر وزن بدون سوخت[۹] 111,000 lb / 50,349 kg 123,000 lb / 55,792 kg
حداکثر بار 8,000 lb / 3,629 kg 10,700 lb / 4,853 kg
حداکثر وزن 33,350 lb / 15,127 kg 41,250 lb / 18,711 kg
وزن خالی عملیاتی ۷۷٬۶۵۰ پوند (۳۵٬۲۲۱ کیلوگرم) ۸۱٬۷۵۰ پوند (۳۷٬۰۸۱ کیلوگرم)
ظرفیت سوخت[الف][۹] 38,875 lb / 17,630 kg 37,950 lb / 17,213 kg
حداکثر برد 3,900 nmi / ۶٬۲۹۷

km [ب]

3,800 nmi / 6,204 km
بیشینه سرعت کروز ماخ ٫۸۲ (۴۷۰ گره؛ ۸۷۱ کیلومتر بر ساعت؛ ۵۴۱ مایل بر ساعت)
سرعت کروز عادی ماخ ٫۷۸ (۴۴۷ گره؛ ۸۲۹ کیلومتر بر ساعت؛ ۵۱۵ مایل بر ساعت)
طول باند لازم برای پرواز 4,800 ft / 1,463 m[۷] 6,200 ft / 1,890 m[۸]
طول باند لازم برای فرود 4,550 ft / 1,387 m[۷] 4,950 ft / 1,509 m[۸]
حداکثر ارتفاع پروازی 41,000 ft / 12,497 m[۹]
موتورها ۲× Pratt & Whitney PW1500G
قطر فن ۷۳ اینچ (۱۸۵ سانتیمتر)[۱۱]
تراست هر موتور PW1519G (CS100): 18,900 lbf / 84.1 kN
PW1521G: 21,000 lbf / 93.4 kN
PW1524G: 23,300 lbf / 103.6 kN
PW1525G: 23,300 lbf / 103.6 kN
ICAO Type Designator BCS1[۱۲] BCS3[۱۲]
  1. at 0.809 kg/l (6.75 lb per US gal) 2.2046 lb per kg
  2. from London City Airport: ۲٬۳۵۰ مایل دریایی (۴٬۳۵۲ کیلومتر)[۱۰]

منابع

[ویرایش]
  1. "Airbus' majority stake in C Series partnership with Bombardier and Investissement Québec comes into effect". Airbus. 1 July 2018.
  2. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Bombardier30Aug2013PressRelease وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  3. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Bombardier15July2016PressRelease وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  4. "Boeing, Airbus Gird for New Duel in Niche Market for Small Jets". Bloomberg. 29 March 2018.
  5. "List Prices - Commercial Aircraft". Bombardier Aerospace. January 2017. Archived from the original on 15 August 2017. Retrieved 11 July 2018.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ "CSeries brochure" (PDF). Bombardier. June 2015. Archived from the original (PDF) on 8 September 2015. Retrieved 11 July 2018.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ "CS100 Factsheet" (PDF). Bombardier. June 2015. Archived from the original (PDF) on 15 October 2017. Retrieved 11 July 2018.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ "CS300 Factsheet" (PDF). Bombardier. June 2015. Archived from the original (PDF) on 4 March 2016. Retrieved 11 July 2018.
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام EASAcert وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  10. Gregory Polek (13 July 2016). "C Series Can Do LCY-NYC, or Moscow". Aviation International News. Archived from the original on 28 September 2017. Retrieved 11 July 2018.
  11. Pratt & Whitney. "PurePower PW1500G Engine for the Bombardier CSeries" (PDF). Retrieved 18 December 2012.
  12. ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ "Aircraft Type Designators". ICAO.

پیوند به بیرون

[ویرایش]