اون ویلانز ریچاردسون

اون ویلانز ریچاردسون
نیلز بور و ریچاردسون (راست) در کنفراس سلوی ۱۹۲۷
زادهٔ	۲۶ آوریل ۱۸۷۹ دوزبری، یورک‌شر، انگلستان
درگذشت	۱۵ فوریهٔ ۱۹۵۹ (۷۹ سال) آلتون، همپشر، انگلستان
ملیت	انگلستان
محل تحصیل	کالج ترینیتی (کمبریج) کالج دانشگاهی لندن
شناخته‌شده برای	به خاطر گسیل گرمایونی و قانون ریچاردسون
جوایز	همکار انجمن سلطنتی (۱۹۱۳) مدال پادشاهی (۱۹۳۰) جایزه فیزیک نوبل (۱۹۲۸)
پیشینه علمی
شاخه(ها)	فیزیک
محل کار	دانشگاه کمبریج دانشگاه پرینستون دانشگاه کینگز لندن
استاد راهنما	جوزف جان تامسون
دانشجویان دکتری	کارل تیلور کامپتون کلینتون دیویسون

سر اوِن ویلانز ریچاردسون (به انگلیسی: Sir Owen Willans Richardson) (متولد ۲۶ آوریل ۱۸۷۹ – درگذشته در ۱۵ فوریه ۱۹۵۹)، یک فیزیک‌دان اهل انگلستان بود.

او در خلال سال‌های ۱۹۰۶ تا ۱۹۱۳ در دانشگاه پرینستون مقام استادی را داشت و در سال ۱۹۲۸ به خاطر گسیل گرمایونی و قانون ریچاردسون موفق به دریافت جایزه فیزیک نوبل شد.

ریچاردسون در دوزبری، یورکشایر، انگلستان به دنیا آمد و تنها فرزند جاشوا هنری و شارلوت ماریا ریچاردسون بود. او در مدرسه بتلی گرامر تحصیل کرد و از کالج ترینیتی دانش‌آموخته شد.

تحصیلات مقدماتی را در کلاس هانورس دانشکده علوم طبیعی سپری کرد در سال ۱۹۲۰ او مدال هاقس را از انجمن سلطنتی به دلیل تحقیقاتش در مورد پدیده ترمیونی دریافت کرد. او همچنین در مورد پدیده Gyvomagnetic تحقیق کرد