پرش به محتوا

اوبرژ دو کاستیل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اوبرژ دو کاستیل
Berġa ta' Kastilja
نمای اوبرژ دو کاستیل در سال 2019
Map
اطلاعات کلی
وضعیتسالم
گونهاوبرژ
سبک معماریمعماری باروک اسپانیایی
موقعیتوالتا، مالت
مختصات۳۵°۵۳′۴۵″ شمالی ۱۴°۳۰′۴۱″ شرقی / ۳۵٫۸۹۵۸۳°شمالی ۱۴٫۵۱۱۳۹°شرقی / 35.89583; 14.51139
مستاجرین کنونیدفتر نخست‌وزیر مالت
پایان1741–1744
تاریخ نوسازی1791
مالکدولت مالت
جزئیات فنی
موادسنگ آهک
شمار طبقات2
طراحی و ساخت
معمارآندره بلی

اوبرژ دو کاستیل (مالتی: Berġa ta' Kastilja) یک مهمانسرا در والتا، مالت است که اکنون دفتر نخست‌وزیر مالت را در خود جای داده‌است. این مکان در بالاترین نقطه والتا قرار گرفته و مشرف به فلوریانا و منطقه بندر بزرگ است.

این بنا به سبک باروک و با حکم مانوئل پینتو دا فونسکا در دهه ۱۷۴۰ ساخته شد، این ساختمان جایگزین ساختمانی که در سال ۱۵۷۴ برای اسکان شوالیه‌های دارای نشان «شوالیه‌های مهمان‌نواز» از دست پادشاهی کاستیا، پادشاهی لئون و پادشاهی پرتغال استفاده می‌شد، ساخته شد.[۱] نام کاستیل(Castille) (یا به مالتیایی Kastilja) اغلب به عنوان کنایه برای اشاره به نخست‌وزیر و دفتر او استفاده می‌شود، همان‌طور که کاخ سفید برای اشاره به دفتر اجرایی رئیس‌جمهور ایالات متحده استفاده می‌شود.

تاریخچه

[ویرایش]

طرح اولیه

[ویرایش]

اوبرژ دو کاستیل در سالهای ۱۵۷۳–۱۵۷۴ به طراحی معمار جیرولامو کسار ساخته شد.[۲] مهمانسرای اصلی، که نقش اوبرژ د کاستیل و پرتغال در بیرگو، پایتخت سابق را به عهده گرفت، به سبک مانیریست ساخته شد و از آن به عنوان ابتکاری‌ترین طرح مهمانسرا یاد می‌شد. ساختمان یک طبقه داشت و ستوان‌های چوبی نمای آن را به ۱۱ بخش تفسیم کرده بودند. طرح مهمانسرا از نقاشی اواخر قرن هفدهم و نقاشی اوایل قرن هجدهم الهام گرفته شده بود.[۳][۴]

اوبرژ دو کاستیل بین سالهای ۱۷۴۱ تا ۱۷۴۴، در زمان مانوئل پینتو دا فونسکا، به سبک باروک اسپانیایی برچیده و دوباره ساخته شد.[۵] ساختمان جدید با طرح‌های آندره آ بلی ساخته شد و نظارت بر ساخت و ساز برعهده دومنیکو کاشیا بود.[۲] برخی از تغییرات، از جمله بزرگ شدن در اصلی، در سال ۱۷۹۱ انجام شد.[۶]

اشغال فرانسه و حاکمیت انگلیس

[ویرایش]
نمایی از بندرگاه بزرگ در جنگ جهانی اول، اوبرژ دو کاستیل در سمت چپ قابل مشاهده است.

با دستور سنت جان، مالت توسط فرانسه در سال ۱۷۹۸ اشغال شد. این ساختمان متعاقباً به ستادی برای نیروهای فرانسوی تبدیل شد و بعداً کمیسیون مالکیت ملی در آن مستقر شد.[۶] در جریان حصر مالت ۱۸۰۰-۱۷۹۸ این ساختمان آسیب دید.[۷]

پس از آنکه مالت به کشور تحت‌الحمایه انگلیس تبدیل شد، در سال ۱۸۰۵ این ساختمان به مقر نیروهای مسلح انگلیس در مالت تبدیل شد. همچنین به عنوان محل اقامت افسران انگلیسی نیز مورد استفاده قرار گرفت. در سال ۱۸۱۴، یک گروه معلول از ارتش مصر در این ساختمان اسکان یافتند. در سال ۱۸۴۰ یک عبادتگاه پروتستان در یکی از اتاق‌های طبقه اول افتتاح شد. در سال ۱۸۸۹ یک ایستگاه سیگنالینگ برای برقراری ارتباط با کشتی‌های جنگی ناوگان مدیترانه ای که در بندرگاه بزرگ لنگر انداخته بودند، روی سقف نصب شد[۸] که به برج کاستیل معروف شد.[۹]

شاهزاده خانم وقت، که هم‌اکنون ملکه الیزابت دوم است، هنگامی که در اوبرژ دو کاستیل اسکان داده شد، با انجمن سربازان، ملوانان (SSAFA) دیدار کرد.[۱۰]

در سال ۱۹۴۲، در طول جنگ جهانی دوم، سمت راست این ساختمان در اثر بمباران هوایی آسیب دید.[۶] قسمت‌های آسیب دیده بعداً برداشته و ترمیم شد. این ساختمان همچنین به عنوان ستاد عمومی ارتش برای مالت و لیبی و همچنین برای قبرس پس از سال ۱۹۵۴ مورد استفاده قرار گرفت.[۸]

مالت مستقل

[ویرایش]
اتاق جلسه کابینه در طبقه اول؛ صندلی غیرهمتراز (چپ) محلی است که نخست‌وزیر در آن می‌نشیند.

در ۴ مارس ۱۹۷۲، دفتر نخست‌وزیر مالت از Auberge d'Aragon به اوبرژ دو کاستیل منتقل شد.[۷] نخست‌وزیر هدایت دولت را از اوبرژ دو کاستیل انجام می‌دهد، و نام کاستیل (یا به زبان مالتیایی Kastilja) اغلب به عنوان یک کنایه برای ارجاع به نخست‌وزیر و دفتر او استفاده می‌شود.[۱۱]

با گذشت سال‌ها، برخی از سنگ‌تراشی‌ها در هم ریخته و نمای آن سیاه شد. این ساختمان بین سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ مرمت شده‌است.[۱۲]

این ساختمان به همراه چند ساختمان دیگر در والتا در فهرست آثار باستانی سال ۱۹۲۵ قرار گرفت.[۱۳] این ساختمان اکنون توسط سازمان محیط زیست و برنامه‌ریزی مالت به عنوان یک بنای ملی درجه ۱ انتخاب شده‌است و همچنین در فهرست موجودی ملی اموال فرهنگی جزایر مالت ثبت شده‌است.[۲]

معماری

[ویرایش]
اوبرژ دو کاستیل در شب

اوبرژ دو کاستیل به سبک باروک ساخته شده‌است. این ساختمان دارای دو طبقه با نقشه مستطیل شکل و یک حیاط مرکزی است. نمای آن به یازده جناح توسط ستونهای باریکی تقسیم شده‌است. پنجره‌های تزئین شده در نمای فرورفتگی تنظیم شده اند. این ساختمان دارای کرنیس ادامه‌دار است و گوشه‌های آن به سبک روستیک تزیین شده‌است.[۲][۱۴]

این بنا «احتمالاً بهترین ساختمان در مالت» نامیده شده‌است.[۱۵] نمای خارجی و داخلی، به ویژه نمای تزئین شده و پله‌های منتهی به در ورودی، به گونه ای طراحی شده‌اند که بسیار باشکوه هستند.[۱۶][۱۷]

اوبرژ دو کاستیل از طریق یک پناهگاه زیرزمینی حمله هوایی مربوط به دوران جنگ جهانی دوم به ساختمان Auberge d'Italie در آن سوی خیابان بازرگانان متصل می‌شود.[۱۸]

سکه‌های یادبود

[ویرایش]

اوبرژ دو کاستیل بر روی دو سکه یادبود در سال ۲۰۰۸ توسط بانک مرکزی مالت به تصویر کشیده شد. سکه نشان سردر ساختمان در یک سمت و نشان ملی مالت را در سمت دیگر داشت.[۱۹]

اوبرژ دو کاستیل به رنگ های پرجم رنگین کمان تزیین شده است.

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Info" (PDF). www.um.edu.mt. Retrieved 2020-02-10.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ "Auberge de Castille et Leon" (PDF). National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands. 28 December 2012. Archived from the original (PDF) on 4 March 2016.
  3. ↑ "The first Auberge de Castille". angelfire.com. Archived from the original on 10 March 2016.
  4. ↑ Bonello, Giovanni (2000). Art in Malta - Discoveries and Recoveries بایگانی‌شده در ۲۸ اوت ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. Fondazzjoni Patrimonju Malti. p. 41. شابک ‎۹۹۹۰۹−۹۵۹−۷−۴. شابک ‎۹۹۹۰۹−۹۵۹−۸−۲.
  5. ↑ "UNESCO Features: A Fortnightly Press Service". United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. 24 February 1980. p. 21.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ "Auberge de Castille – Valletta". Restoration Directorate. Archived from the original on 1 February 2016.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "Auberge de Castille". Office of the Prime Minister. Archived from the original on 5 July 2008.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ "History of Auberge de Castille". CulturalMalta. Archived from the original on 2 March 2013.
  9. ↑ "History" (PDF). melitensiawth.com. Archived from the original (PDF) on 16 April 2016. Retrieved 2020-02-10.
  10. ↑ Hicks Pamela (2013), "Daughter of Empire: My Life as a Mountbatten", Simon and Schuster, p. 171.
  11. ↑ "Deputat tal-PN tallega li hemm 'direct link' bejn Kastilja u l-MEPA". iNews Malta (به مالتی). 16 June 2016. Archived from the original on 21 June 2016.
  12. ↑ "Last scaffolding comes down as five-year Castille restoration is completed". Times of Malta. 13 July 2014. Archived from the original on 13 November 2014.
  13. ↑ "Protection of Antiquities Regulations 21st November, 1932 Government Notice 402 of 1932, as Amended by Government Notices 127 of 1935 and 338 of 1939". Malta Environment and Planning Authority. Archived from the original on 20 April 2016.
  14. ↑ Kininmonth, Christopher (1979). Malta and Gozo. London: Cape. pp. 129–130. ISBN 978-0-224-01656-8. OCLC 5154236.
  15. ↑ Ellul, Michael (1982). "Art and architecture in early nineteenth century Malta" (PDF). Proceedings of History Week: 3. Archived from the original (PDF) on 3 April 2016.
  16. ↑ "Il-Palazzi tal-Belt Valletta". Air Malta (به مالتی). Archived from the original on 17 June 2016.
  17. ↑ A Handbook.... p. xxxix. (39).
  18. ↑ "The fascination of underground Valletta". The Malta Independent. 28 October 2012. Archived from the original on 3 September 2016.
  19. ↑ "Europa Programme 2008 with the theme of 'Cultural Heritage' – Auberge de Castille". Central Bank of Malta. Retrieved 10 April 2016.

پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Auberge de Castille (Valletta) در ویکی‌انبار 

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=اوبرژ_دو_کاستیل&oldid=36011641»