ان ابس
| ان ابس | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| تولد | ۱۹۴۰ | ||||||||||||||||||||
| مرگ | ۲۴ فوریه ۲۰۲۴ | ||||||||||||||||||||
سابقه مدال
| |||||||||||||||||||||
ان ابس (نام پیش از ازدواج سینوت; ۱۹۴۰ – ۲۴ فوریه ۲۰۲۴) یک مدال‌آور پارالمپیک در رشته تنیس روی میز از ایرلند بود. خارج از فعالیت‌های ورزشی‌اش در تنیس روی میز، ابس کمیته پارالمپیک ایرلند را در سال ۱۹۸۷ تأسیس کرد و تا سال ۲۰۰۸ به عنوان دبیرکل این سازمان فعالیت داشت. او در سال ۲۰۱۰ مفتخر به دریافت نشان پارالمپیک شد.
زندگی و تحصیلات اولیه
[ویرایش]ابس در یک‌سالگی به فلج اطفال تشخیص داده شد. او تحصیلات خود را در دونور کانتی میث شروع کرد و در سال ۱۹۶۲ یک دوره را در بیمارستان توانبخشی دون لری گذراند.[۱]
حرفه
[ویرایش]پس از اتمام تحصیلاتش، ابس در سال ۱۹۶۳ کار خود را به عنوان کارمند تلفن آغاز کرد و در دهه ۱۹۶۰ به عضویت کمیته ورزشی انجمن ویلچر ایرلند درآمد. در دهه ۱۹۷۰، ابس به عنوان مدیر جمع‌آوری کمک‌های مالی و مدرسه رانندگی برای IWA مشغول به کار شد. در سال ۱۹۸۶، او به عنوان مدیر ورزشی در IWA منصوب شد و بعدها به عنوان مدیر ورزشی IWA فعالیت کرد.[۲]
سال بعد، ابس کمیته پارالمپیک ایرلند را در سال ۱۹۸۷ تأسیس کرد.[۳] او دبیرکل کمیته پارالمپیک ایرلند از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۸ بود.[۴] ابس در سال ۲۰۰۷ به هیئت مدیره مؤسسه ورزشی ایرلند انتخاب شد[۵] و در سال ۲۰۱۳ به عنوان عضو مادام العمر به هیئت مدیره پارالمپیک ایرلند انتخاب شد.[۶] ابس هم چنین رئیس کاروان ایرلند در بازی‌های پارالمپیک تابستانی ۱۹۸۸[۳] و معاون رئیس کاروان در بازی‌های پارالمپیک تابستانی ۱۹۹۶ بود.[۷]
علاوه بر فعالیت‌های ورزشی، ابس در بازی‌های متعدد پارالمپیک از ۱۹۷۲ تا ۱۹۸۴ برای ایرلند شرکت کرد. در دوران پارالمپیک خود، او در رشته تنیس روی میز در سال‌های ۱۹۷۲ و ۱۹۸۴ نقره و در سال ۱۹۸۰ برنز کسب کرد.[۸] به غیر از پارالمپیک، ابس در سال ۲۰۰۶ به عضویت تیم آماده‌سازی بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ منصوب شد.[۹]
زندگی شخصی و مرگ
[ویرایش]ابس در سال ۱۹۸۲ با تنیسور تونی ابس ازدواج کرد و تا زمان مرگ او در سال ۱۹۸۴ ازدواجشان ادامه داشت.[۲] ان ابس در فوریه ۲۰۲۴ درگذشت.[۱۰]
جوایز و افتخارات
[ویرایش]ابس در سال ۲۰۰۸ مفتخر به دریافت نشان پارالمپیک شد[۴] و نشان پارالمپیک ایرلند را در سال ۲۰۱۲ دریافت کرد.[۱۱] در همان سال، او مشعل‌دار بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ بود.[۱۲] ابس هم چنین در سال ۲۰۱۳ مفتخر به دریافت جایزه راهگشایان از شبکه مدیران اجرایی زنان شد[۱۳] و در سال ۲۰۱۶ توسط پارالمپیک ایرلند در رویداد «فراتر از ورزش» مورد تقدیر قرار گرفت.[۸]
منابع
[ویرایش]- ↑ Marsden, Joanna (2010). Extraordinary Lives Celebrating 50 years of the Irish Wheelchair Association. Irish Wheelchair Association. p. 76. ISBN 978-0-9567480-0-3.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامMarsden2010وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Baker, Noel (4 June 2012). "All walks of life keep the sporting flame alight". Irish Examiner. Retrieved 15 September 2017.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "Anne Ebbs Honoured with Paralympic Order". Paralympic.org. Retrieved 1 September 2017.
- ↑ O'Connor, Colm (3 April 2007). "Coughlan, Wood on elite sport body". Irish Examiner. Retrieved 29 September 2017.
- ↑ Mackay, Duncan (19 June 2013). "Gradwell re-elected President of Paralympics Ireland". Inside the games. Retrieved 19 September 2017.
- ↑ "10 medal haul from special Olympics". Irish Times. 26 August 1996. Retrieved 15 September 2017.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ "Paralympian's Oliver Murphy and Anne Ebbs to be honoured at More Than Sport ball". paralympics.ie. Archived from the original on 1 November 2020. Retrieved 1 September 2017.
- ↑ "Pat Hickey appointed to London 2012 Olympics Task Force". Olympic Council of Ireland. Archived from the original on 13 July 2018. Retrieved 15 September 2017.
- ↑ IPC saddened by the passing of Anne Ebbs
- ↑ "Ann Ebbs honoured". Drogheda Independent. 19 December 2012. Retrieved 1 September 2017.
- ↑ "Irish eyes are smiling south of the border". The Press and Journal (Scotland). 6 June 2012. Retrieved 1 September 2017.
- ↑ "Maeve Binchy gets posthumous award as one of Ireland's most powerful women". thejournal.ie. 13 June 2013. Retrieved 1 September 2017.