انوکسیمون
ظاهر
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای تجاری | Perfan |
AHFS/Drugs.com | International Drug Names |
روش مصرف دارو | Intravenous |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
دادههای فارماکوکینتیک | |
زیست فراهمی | 50% (oral) |
پیوند پروتئینی | 85% |
متابولیسم | Liver (oxidation) |
نیمهعمر حذف | 4 to 10 hours |
دفع | Renal (60 to 70%) |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C12H12N2O2S |
جرم مولی | ۲۴۸٫۳۰ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
نقطه ذوب | ۲۵۵ تا[ابزار تبدیل: یکای ناشناخته] (decomposes) |
| |
| |
(صحتسنجی) |
انوکسیمون (انگلیسی: Enoximone) یک مهارکننده ایمیدازول فسفودیاستراز است. این دارو در درمان نارسایی احتقانی قلب استفاده میشود و برای گیرنده فسفودیاستراز ۳ انتخابی است.[۱]
منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Enoximone». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۴.
پیوند به بیرون
[ویرایش]در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ انوکسیمون موجود است.