انرژی در کره شمالی
.jpg)
کره شمالی صادرکننده خالص انرژی است. مصرف انرژی اولیه در کره شمالی ۲۲۴ تراوات ساعت و ۹ تراوات ساعت به ازای هر میلیون نفر در سال ۲۰۰۹ بود.[۲] پس از اجرای طرح‌هایی که کیم جونگ ایل برای ساخت نیروگاه‌های برق آبی بزرگ در سراسر کشور به همراه داشت، منابع اصلی انرژی این کشور، آب و زغال سنگ است.[۳]
بر اساس گزارش بانک جهانی، در سال ۲۰۲۱، ۵۲٫۶۳ درصد از جمعیت کره شمالی به برق دسترسی داشتند.[۴] بسیاری از خانوارها به دلیل اولویت دادن به کارخانه‌های تولیدی، به ۲ ساعت برق در روز محدود شده‌اند.[۵][۶][۷]
کره شمالی به انرژی آبی متکی است که در فصل زمستان، زمانی که بارندگی کم است و یخ مانع از جریان رودخانه‌ها می‌شود، به کمبود انرژی منجر می‌شود.[۵][۳]
کره شمالی نفت خام را از خط لوله ای وارد می‌کند که منشأ آن از داندونگ چین است. نفت خام در کارخانه شیمیایی پونگ‌وا در شینیجو پالایش می‌شود.[۸] همچنین کره شمالی یک پالایشگاه نفت کوچکتر به نام پالایشگاه Sŭngri در مرز روسیه دارد. این کشور توانسته بود نفت چین و اتحاد جماهیر شوروی را با قیمتی کمتر از بازار وارد کند، اما با پایان جنگ سرد، این معاملات تمدید نشد و منجر به افزایش انفجاری قیمت نفت برای پیونگ یانگ و کاهش واردات شد.[۹]
کره شمالی سوخت جت، گازوئیل و بنزین را از دو پالایشگاه در دالیان چین که به بندر نامپو کره شمالی می‌رسند وارد می‌کند.[۸]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ "Satellite data strongly suggests that China, Russia and other authoritarian countries are fudging their GDP reports". Washington Post. Retrieved 1 September 2019.
- ↑ 2011 IEA Key energy statistics 2011 بایگانی‌شده در ۲۰۱۱-۱۰-۲۷ توسط Wayback Machine Page: Country specific indicator numbers from page 48
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Makowsky, Peter; Town, Jenny; Pitz, Samantha (3 July 2019). "North Korea's Hydroelectric Power - Part I". 38 North. The Henry L. Stimson Center. Retrieved 2 September 2019.
- ↑ "World Development Indicators | DataBank". databank.worldbank.org. Retrieved 2024-01-19.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Jang, Seulkee (February 22, 2021). "North Korea's electricity situation worsens compared to last year".
- ↑ "North Korea is trying to find a way to keep the lights on". September 19, 2019.
- ↑ "North Korea still lacks electricity, but energy aid could be the future: Report | NK News". NK News. April 27, 2021.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Aizhu, Chen (2017-04-28). "How North Korea gets its oil from China: lifeline in question at U.N. meeting". Reuters. Retrieved 2017-09-09.
- ↑ "Can North Korea Survive An Oil Embargo?". OilPrice. 12 September 2017.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Energy in North Korea». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ ژانویه ۲۰۲۵.
پیوند به بیرون
[ویرایش] | این یک مقالهٔ خرد انرژی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
انرژی در آسیا | ||
|---|---|---|
| کشورهای مستقل | جمهوری آذربایجان • اردن • ارمنستان • ازبکستان • اسرائیل • افغانستان • امارات متحده عربی • اندونزی • ایران • بحرین • برونئی • بنگلادش • بوتان • پاکستان • تاجیکستان • تایلند • ترکمنستان • ترکیه • تیمور شرقی • چین • روسیه • ژاپن • سری‌لانکا • سنگاپور • سوریه • عراق • عربستان سعودی • عمان • فیلیپین • قبرس • قرقیزستان • قزاقستان • قطر • کامبوج • کره جنوبی • کره شمالی • کویت • گرجستان • لائوس • لبنان • مالدیو • مالزی • مصر • مغولستان • میانمار • نپال • ویتنام • هند • یمن | .svg) |
| دولت‌های با رسمیت محدود | آبخاز • اوستیای جنوبی • تایوان • فلسطین • جمهوری ترک قبرس شمالی • قره‌باغ | |
| قلمروهای وابسته و سرزمین‌های دیگر | جزیره کریسمس • جزایر کوکوس • ماکائو • هنگ کنگ | |