پرش به محتوا

امیرسلیمان خان قاجار قوانلو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

امیرسلیمان خان قاجار قوانلو از خوانین قاجار در دوران آقامحمدخان و اوایل فتحعلی‌شاه بود. او للگی ولیعهد فتحعلی‌شاه، عباس میرزا را بر عهده داشت.

مناصب

[ویرایش]

او در کودکی از غلام‌بچه‌های دربار کریم خان زند بود و پیشخدمتی آغابیگم خواهر محمدحسن‌خان قاجار را که به همسری کریم‌خان درآمده بود، می‌کرد. پس از به قدرت رسیدن قاجاریان، از سوی آقامحمدخان قاجار به حکومت گیلان و سپس آذربایجان رسید.[۱]

زمانی که عباس میرزا پسر فتحعلی شاه به سن یازده سالگی رسید، به ولیعهدی و حکمرانی آذربایجان برگزیده شد و سلیمان خان به للگی او تعیین شد. دو صاحب منصب دیگر قاجار که عباس میرزا را در آذربایجان همراهی می‌کردند سیدالوزراء میرزا عیسی، در مقام وزیر و ابراهیم خان قاجار در مقام سرداری بودند.[۲]

سلیمان خان در اوایل دوران فتحعلی‌شاه درگذشت.[۱]

خانواده

[ویرایش]

او همسران متعدد داشت، از جمله شاه بیگم خانم، دختر بسطام خان زند. همسر دیگر او، کوچک خانم تبریزی بود که در آواز و موسیقی دست داشت و پس از فوت سلیمان‌خان به ازدواج فتحعلی‌شاه درآمد.[۳]

امیرسلیمان دو خواهر داشت به نام‌های آسیه خانم و مرصع خانم. آسیه خانم ابتدا با مهدی‌قلی‌خان قاجار برادر آقامحمدخان ازدواج کرد و صاحب پسری شد به نام ابراهیم خان که بعدها ظهیرالدوله لقب گرفت و حاکم کرمان شد. او پس از مهدی‌قلی‌خان به عقد فتحعلی‌شاه درآمد و از آن ازدواج هم سه فرزند پیدا کرد: محمدقلی میرزا ملک‌آرا، خدیجه خانم و زینب خانم. مرصع خانم با ابراهیم خان دولو قاجار ازدواج کرد و صاحب پسری شد به نام محمدناصرخان که پدر علی‌خان ظهیرالدوله است.[۴]

فرزندان امیرسلیمان عبارت بودند از امیرقاسم خان اعتضادالدوله، اسماعیل خان ملقب به سپهسالار[۵] که زینب خانم دختر فتحعلی شاه را گرفت و گلین خانم که با عبدالله میرزا پسر یازدهم فتحعلی‌شاه ازدواج کرد.

درگذشت

[ویرایش]

امیرسلیمان خان در سال ۱۲۲۰ قمری درگذشت[۵] و در نجف در حرم علی بن ابی‌طالب به خاک سپرده شد. عضدالملک که در سال ۱۲۸۳ قمری از این مکان بازدید کرده است، در سفرنامه خود می‌نویسد:[۶]

«مرقد نواب غفران مآب شاه شهيد آقا محمد خان - نور الله مضجعه - در رواق پشت سر مبارک است (و نواب صاحب‌قران ميرزا آن جا را آراسته دارد). امير جنت سرير سليمان‌خان قاجار و بعضي از خوانين جليل‌الشان قاجار نيز در همان مرقد بدين فيض مستغرقند.»

منابع

[ویرایش]