امر مطلق (فلسفه)
امر مطلق (به انگلیسی: Absolute) در فلسفه ایدئال‌گرا، «امر مطلق، الحق» مجموع تمام وجود، بالفعل و بالقوه است.
برای مارتین هایدگر، امر مطلق «روح» است.
در آرمان‌گرایی مونیستی امر مطلق واقعیت بی‌قید و شرطی است که زمین معنویت همه هستی و کلیت چیزهایی هست که یک وحدت معنوی را در بر می‌گیرد.
مفهوم امر مطلق در فلسفه مدرن، به ویژه توسط هگل، برای «جمع همه هستی، واقعی و بالقوه» معرفی شده‌است.[۱][۲]
در فلسفه انگلیسی، بردلی مفهوم امر مطلق را از خدا متمایز کرده‌است، درحالی‌که جوزیا رویس، بنیان‌گذار مکتب فلسفه ایدئال‌گرایی آمریکا، آن‌ها را با هم برابر کرده است.
جستارهای وابسته
[ویرایش]- ادی بودا
- بودن
- مفاهیم خدا - وجود خدا
- معنای زندگی
- مونادها - مونیسم
- عرفان
- دلیل
- کیهان - پانتئیسم
- واقعیت
- مقدس
منابع
[ویرایش]- ↑ فریدریک چارلز کوپلستون (1963). [https: //books.google.com/books تاریخ فلسفه: فریدریش نیچه]. انتشارات پولیست. pp. 166–180. ISBN 978-0-80910071-2.
{{cite book}}: Check|url=value (help)[پیوند مرده] - ↑ Herbermann, Charles, ed. (1913). . Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Absolute (philosophy)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
ردهها:
- برترینها در دین
- تاریخ ادیان
- تاریخ ایدهها
- تاریخ فلسفه
- خدا
- خرد جاویدان
- دین
- عرفان
- فلسفه
- فلسفه غربی
- فلسفه هندی
- متافیزیک
- مفهومهای فلسفی مذهبی
- نظریههای شناختشناسی
- نظریههای متافیزیک
- یگانهگرایی
- مفاهیم متافیزیک یونان باستان
- مفهومها در متافیزیک
- گئورگ ویلهلم فریدریش هگل
- ایدئالیسم (فلسفه)
- فلسفه جین
- نامهای خدا در هندوئیسم
- هستیشناسی
- خدافراگیردانی
- همهخدایی
- تراخداباوری
- جهانگرایی