امامزاده یحیی (ورامین)
| امامزاده یحیی | |
|---|---|
 امامزاده یحیی | |
 | |
| نام | امامزاده یحیی |
| کشور | ایران |
| استان | استان تهران |
| شهرستان | ورامین |
| بخش | مرکزی |
| اطلاعات اثر | |
| کاربری | آرامگاه |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۱۹۹ |
| تاریخ ثبت ملی | ۹ مرداد ۱۳۱۲ |
بقعهٔ امامزاده یحیی در جنوب شرقی ورامین در محلهٔ کهنه گل قرار گرفته‌است. تاریخ بنای بقعه، سال ۷۰۷ هجری قمری است.[۱] این بنا به شماره ۱۹۹ در ۹ مرداد ۱۳۱۲ در میان آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. چندین نفر بانی ساخت و گسترش این مقبره بوده اند. از جمله فخرالدین، حاکم محلی ری که در آن زمان ورامین مرکز آن بود.[۲] فخرالدین تحت الحمایۀ چهارمین حاکم ایلخانی، ارغون‌خان، بود و سرمایه‌گذاری گسترده‌ای در امامزاده یحیی انجام داد، زیرا او نیز نسب خود را به حسن بن علی می رساند.[۲]
معماری
[ویرایش]مقبره گنبد بزرگ آجری دارد و به شکل پلکانی متشّکل از دایره‌های هم‌مرکز ساخته شده که روی یک هشت ضلعی می‌نشیند و سپس بر روی مربّع قرار می‌گیرد.[۳] در بدنه‌اش هشت دریچهٔ مشبک ساخته شده‌است. صحن بنا به شکل برج، دارای چهار کنج تاق‌نماست. در قسمت پایین دیوارهٔ صحن، گچ‌بریهایی وجود دارد و در پایین آن‌ها نیز کاشیهای بزرگ و زیبایی با جلای فلزی به کار رفته‌است. این بنا به سبک معماری آذری بنا شده‌است.[۴]
کاشی فیروزه‌فامی به تاریخ ۶۲۸ هجری قمری در نزدیکی مرقد امامزاده یحیی به دست آمده که متعلق به آرامگاه یکی از بزرگان شیعه و قدیمی‌ترین لوحهٔ تاریخ‌دار تهران است.
این لوحهٔ کاشی فیروزه رنگ، به طول ۴۴ و عرض ۲۹ سانتیمتر با خطوط کوفی و نسخ برجسته، قدیمی‌ترین و زبده‌ترین اثر موزهٔ امامزاده یحیی است و در اطراف آن، حاشیه‌ای شامل آیهٔ ۶۰ از سورهٔ مائده است. این آیه پیش از قدرتمند شدن مذهب شیعه در ایران، بر لوح‌ها و بناهایی که مربوط به مقبره‌های بزرگان شیعه بود نقر می‌شد. این لوحه در پایین قسمت خارجی دیوار خشتی در غرب بقعهٔ قدیمی نصب است.[۵]
مجموعه‌ای از ۱۶۰ کاشی این بنا در موزه بریتانیا[۶]، دسته‌ای دیگر در موزه ویکتوریا و آلبرت[۷] و سنگ قبر نیز هم‌اکنون در موزه آرمیتاژ در روسیه نگهداری می‌شود.[۸]
نگارخانه
[ویرایش]-
نمونه‌ای از کاشی‌کاری‌های امامزاده یحیی در موزه هنر والترز -
نمونه‌ای از کاشی‌کاری‌های امامزاده یحیی در موزه هنر والترز -
نمونه‌ای از کاشی‌کاری‌های امامزاده یحیی در موزه ویکتوریا اند آلبرت
پانویس
[ویرایش]- ↑ Overton, Keelan; Maleki, Kimia. "The Emamzadeh Yahya at Varamin: A Present History of a Living Shrine, 2018–20". Journal of Material Cultures in the Muslim World.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Blair, Sheila (2016). "Architecture as a Source for Local History in the Mongol Period: The Example of Warāmīn". Journal of the Royal Asiatic Society (به انگلیسی). 26 (1–2): 215–228. doi:10.1017/S1356186315000541. ISSN 1356-1863. S2CID 163663924.
- ↑ Melaragno، Michele (۱۹۹۱). An Introduction to Shell Structures : the Art and Science of Vaulting. Boston, MA: Springer US. ص. ۴۶. شابک ۹۷۸-۱-۴۷۵۷-۰۲۲۳-۱.
- ↑ آذری (معماری) بایگانی‌شده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی ج ۱. (بازنشر در تبیان)
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۹.
- ↑ "tile". British Museum. Retrieved 2017-04-07.
- ↑ Tile panel, Victoria and Albert Museum
- ↑ «موزه». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون
[ویرایش]The Emamzadeh Yahya at Varamin: A Present History of a Living Shrine, 2018–20
| آثار تاریخی |  | |
|---|---|---|
| صنایع و ارتباطات | ||
| فرهنگ و هنر | ||
| ورزش | ||
