الیزابت بلکبرن
الیزابت بلکبرن | |
---|---|
زادهٔ | ۲۶ نوامبر ۱۹۴۸ (۷۶ سال) |
ملیت | استرالیایی-آمریکایی |
محل تحصیل | دانشگاه ملبورن کالج داروین |
شناختهشده برای | در زمینهٔ کشف مکانیزم حفاظت تلومر از کروموزومهای خطی |
جوایز | جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۲۰۰۹) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | زیستشناسی مولکولی |
محل کار | دانشگاه کالیفرنیا، برکلی دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو دانشگاه ییل Salk Institute |
الیزابت هلن بلکبرن (به انگلیسی: Elizabeth Helen Blackburn) زیستشناس استرالیاییتبار آمریکایی، پژوهشگر، استاد دانشگاه و برندهٔ نوبل پزشکی سال ۲۰۰۹ است.[۱]
الیزابت بلکبرن در سال ۱۹۴۸ در تاسمانی به دنیا آمد. علاقه اش به حیوانات او را به سمت رشته زیستشناسی سوق داد. پس از این که کارشناسی و کارشناسی ارشدش را از دانشگاه ملبورن دریافت کرد برای تحصیل در دکترا به دانشگاه کمبریج رفت و در پروژه تحقیقاتی خود بر روی توالیهای DNA باکتریوفاژها مطالعه کرد. او برای ادامه تحقیقات خود یک دوره فوقدکتری را در دانشگاه ییل گذراند و سپس به عضویت هیئت علمی دانشگاه کالیفرنیا در برکلی درآمد. او از ۱۹۹۰ میلادی، تا امروز نیز استاد پزشکی و فیزیولوژی در دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو است.[۲]
مطالعات او بر روی ساختار کروموزوم ادامه یافت و او به ساختاری در انتهای کروموزوم به نام تلومر دست یافت. الیزابت متوجه شد که در تلومرها توالیهای DNA کماهمیت و تکرار شونده ای وجود دارند که هر بار در تقسیم سلولی بخشی از آنها برای حمایت از توایهای اصلی و کد کنندهٔ DNA میشکند. هر چه سن ما بیشتر میشود این توالیهای تلومر کمتر میشوند و به این ترتیب احتمال تخریب DNA ما بالاتر میرود. از دست رفتن این اطلاعات در DNA باعث میشود که سلولهای ما دیگر به خوبی سابق کار نکنند یا بمیرند، که نتیجه این اتفاقات به بیماریهایی نظیر سرطان، از بین رفتن فعالیت اندامها و الزایمر منتهی میشود. الیزابت بلک برن و دانشجویانش آنزیم تلومراز را کشف کردند که به حفظ طول کروموزوم در تلومر کمک میکند و به این ترتیب نامزد جایزه نوبل پزشکی در سال ۲۰۰۹ شدند. آنها دریافتند که حفاظت از طول تلومرها تأثیر مستقیمی بر طول عمر موجودات دارد.[۳]
جایزه نوبل پزشکی
[ویرایش]یکصدمین جایزهٔ نوبل پزشکی، به الیزابت بلکبرن، جک ژوستاک و کارول گریدر، به خاطر پژوهشهایشان در زمینهٔ کشف مکانیزم حفاظت تلومر از کروموزومهای خطی، اهدا شد.[۴]
در رسانهها
[ویرایش]نشریهٔ تایم، الیزابت بلکبرن از دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو را یکی از ۱۰۰ شخصیت اثرگذار جهان میداند.[۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ نوبل پزشکی سال ۲۰۰۹ به سه آمریکایی رسید, رادیو فردا
- ↑ کاشفان عامل عمر جاویدان, رادیو زمانه
- ↑ Ignotofsky، Rachel (۲۰۱۶). Women in Science: 50 Fearless Pioneers Who Changed the World. Ten Speed Press.
- ↑ * کاشفان عامل عمر جاویدان, رادیو زمانه
- سه محقق آمریکائی برندهٔ جایز پزشکی نوبل بایگانیشده در ۲۰۰۹-۱۰-۰۷ توسط Wayback Machine، رادیو بینالمللی فرانسه
- ↑ سه دانشمند آمریکایی، برندهٔ نوبل پزشکی شدند، دویچه وله فارسی
جستارهای وابسته
[ویرایش]- استادان دانشگاه ییل
- اعضای انجمن سلطنتی
- اعضای زن انجمن سلطنتی
- اعضای سازمان زیستشناسی مولکولی اروپا
- اعضای فرهنگستان علوم استرالیا
- اعضای فرهنگستان ملی دانش آمریکا
- اعضای فرهنگستان هنر و دانش آمریکا
- اعضای مجمع فیلسوفان آمریکا
- اعضای هیئت علمی دانشگاه برکلی
- اعضای هیئت علمی دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو
- اعضای وابسته خارجی آکادمی ملی علوم
- افراد آمریکایی استرالیاییتبار
- افراد زنده
- برندگان جایزه نوبل اهل استرالیا
- برندگان جایزه نوبل اهل ایالات متحده آمریکا
- برندگان جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی
- برندگان جایزه هینیکن
- دانشمندان زن اهل استرالیا
- دانشمندان زن سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- دانشمندان زن سده ۲۰ (میلادی)
- دانشمندان زن سده ۲۱ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- دانشمندان زن سده ۲۱ (میلادی)
- دانشمندان سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- دانشمندان سده ۲۱ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- دانشآموختگان دانشگاه کمبریج
- دانشآموختگان دانشگاه ملبورن
- دانشآموختگان دانشگاه ییل
- دریافتکنندگان جایزه آلبرت لسکر برای تحقیقات پایه پزشکی
- دریافتکنندگان جایزه استرالیا
- دریافتکنندگان جایزه نوبل زن
- دریافتکنندگان جوایز لورئال-یونسکو برای زنان در علوم
- زادگان ۱۹۴۸ (میلادی)
- زنان دانشگاه ملبورن
- زیستشناسان اهل استرالیا
- زیستشناسان اهل ایالات متحده آمریکا
- زیستشناسان زن
- زیستشناسان سده ۲۰ (میلادی)
- زیستشناسان سده ۲۱ (میلادی)
- اعضای فرهنگستان سلطنتی علوم سوئد
- اهالی هوبارت
- اهالی لانسستون، تاسمانی