الیاس خوری
الیاس خوری | |
|---|---|
 خوری در دانشگاه بوستون | |
| زادهٔ | ۱۲ ژوئیهٔ ۱۹۴۸ بیروت، لبنان |
| درگذشت | ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴ (۷۶ سال) بیروت، لبنان |
| تحصیلات | دکترای تاریخ اجتماعی دانشگاه پاریس |
| آثار برجسته | دروازه خورشید |
الیاس خوری (۱۲ ژوئیه ۱۹۴۸ – ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴) نویسنده، تحلیلگر سیاسی اهل لبنان بود. او مدیر تحریریهٔ ضمیمهٔ ادبی مجله النهار در زادگاه خود بود. او در دانشگاه‌های لبنان و آمریکا درس خواند و رمان‌هایش به زبان‌های فرانسوی، انگلیسی، آلمانی، ایتالیایی، سوئدی، نروژی، هلندی و عبری ترجمه شده است.[۱][۲][۳]
دکتر یمنی العید منتقد ادبی دربارهٔ الیاس خوری می‌نویسد:
«الیاس خوری سعی می‌کند تا صیغه‌ای تألیفی از تصاویری تکه‌تکه شده به وجود آورد و به این معنا که روایت او از حکایت‌های متداخل و روایت‌هایی که بر روی هم چفت شده‌اند به وجود می‌آید. این سبک به نوعی مدور کردن زمان اشاره دارد، انگار که شخصیت‌ها دور مصیبت مشترک خود حلقه زده و حکایت می‌کنند.
همچنین ادوارد سعید، الیاس خوری را به عنوان یک فراروندهٔ موفق از نجیب محفوظ معرفی می‌کند.[۴]
زندگی
[ویرایش]الیاس خوری در سال ۱۹۴۸ میلادی در منطقهٔ اشرفیه بیروت لبنان به دنیا آمد. او نویسنده یازده رمان و چهار کتاب نقد و سه نمایشنامه بود. او با رمان در باب روابط دایره(۱۹۷۵)در ردیف ادیبان عرب قرار گرفت و حرکت جدیدی در جهت مدرنیسم آغاز کرد. خوری به حقوق انسانی فلسطینی‌ها اعتقاد دارد و از یک اردوگاه پناهندگان در اردن دیدن کرد.
او سردبیر روزنامهٔ فرهنگی بیروت به نام النهر و استاد برجسته خاورمیانه و مطالعات اسلامی در دانشگاه نیویورک بود.
خوری در ادبیات معاصر عرب نقش مؤثری داشت و مدافع آزادی بیان و دموکراسی بود.[۵]
(Cropped).jpg)
الیاس خوری در ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴ در بیروت درگذشت.[۶][۷]
جوایز
[ویرایش]جایزه سلطان العویس از میان ۱۱۰۷ نامزد است که یکی از معروف‌ترین جایزه‌های جهان عرب به حساب می‌آید که الیاس خوری توانست این جایزه را از آن خود کند.[۸] این جایزه هر دو سال یک بار از سوی مؤسسه فرهنگی سلطان بن علی الاویس به برجسته‌ترین نویسندگان عرب اعطا می‌شود.[۹] خوری در سال ۱۹۹۸ جایزه فلسطینی دروازهٔ خورشید را نیز دریافت کرد.
آثار
[ویرایش]بسیاری رمان‌های مهم او را موارد زیر می‌دانند:
- کوه کوچک ۱۹۷۷
- سفر گاندی کوچک۱۹۸۹
- سرزمین غریبان ۱۹۹۳
- دروازه خورشید ۱۹۹۸
- یالو ۲۰۰۲
- آینه‌های شکسته ۲۰۱۲[۱۰]
منابع
[ویرایش]- ↑ شماره ۱۲۷۶، چهارشنبه، ۱ تیر 1390، 2011 22 June، ۲۱ رجب ۱۴۳۲، الیاس خوری و هویت روایی
- ↑ روزنامه شرق[پیوند مرده]
- ↑ «المقاومة». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ ژانویه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ مه ۲۰۱۲.
- ↑ «سایت رحیم فروغی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ مه ۲۰۱۲.
- ↑ نورمگز
- ↑ "Lebanese novelist Elias Khoury dies aged 76". Al Jazeera (به انگلیسی). Retrieved 16 September 2024.
- ↑ Cachia, Pierre; Campbell, Robert B. (July 1998). "A Aʿlām al-adab al-ʿarabī al-muʿaṣir: Siyar wa siyar dhātiyya. English Title Page: Contemporary Arab Writers: Biographies and Autobiographies". Journal of the American Oriental Society. 118 (3): 410. doi:10.2307/606073. ISSN 0003-0279. JSTOR 606073.
- ↑ جام جم آنلاین
- ↑ «کتاب نیوز». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ دسامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ مه ۲۰۱۲.
- ↑ شماره ۱۴۰۶، چهارشنبه، ۹ آذر 1390، 2011 30 November، ۰۵ محرّم ۱۴۳۳، الیاس خوری و سینالکول
پیوند به بیرون
[ویرایش]
- در مرکز فرهنگی شام بایگانی‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine.
- استادان دانشگاه آمریکایی بیروت
- استادان دانشگاه آمریکایی لبنان
- استادان دانشگاه پرینستون
- استادان دانشگاه پوآتیه
- استادان دانشگاه جرجتاون
- استادان دانشگاه در لبنان
- استادان دانشگاه زوریخ
- استادان دانشگاه شیکاگو
- استادان دانشگاه کلمبیا
- اعضای هیئت علمی دانشگاه مینهسوتا
- اعضای هیئت علمی دانشگاه هومبولت برلین
- اعضای هیئت علمی دانشگاه هیوستون
- افراد جنگ داخلی لبنان
- دانشآموختگان دانشگاه پاریس
- درگذشتگان ۲۰۲۴ (میلادی)
- رماننویسان اهل لبنان
- رماننویسان عربزبان
- زادگان ۱۹۴۸ (میلادی)
- سوسیالیستهای اهل لبنان
- مسیحیان ارتدکس یونانی اهل لبنان