اثر حِلیه‌نویسی شده از عبدالقدیر شکری اَفندی، هنرمند اهل عثمانی به حوالی سدهٔ ۱۹ میلادی. حِلیه‌نویسی نوعی قطعه‌نویسی مذهبی است که عمدتاً مشتمل بر وصف شمایل محمد، پیامبر اسلام و گاه امامان شیعه می‌شود. این اثر مجموعه‌ای از عبارات مختلف شامل بخش‌هایی از آیات و روایات و اسامی خداوند و اسامی خلفای راشدین است که متن آن را تشکیل داده. مثلاً در ۴ گوشه آن نام ابوبکر، عمر، عثمان و علی نوشته شده. در دو طرف پایین تابلو نیز نام حسن و حسین دو نوهٔ پیامبر اسلام درج شده‌است. دور تا دور دایره حدیثی از علی بن ابیطالب دربارهٔ پیامبر اسلام نوشته شده که به توصیف برخی ویژگی‌های وی و نعت او می‌پردازد. در بخشی که به مرکز دایره نزدیکتر است ۵ تا از نام‌های خدا (یا سبحان، یا منان، یا غفران، یا دیان یا حنان) نوشته شده. در داخل حروف «ی» در کلمه «علی» هم اسامی چند تن از اصحاب پیامبر اسلام و نوه‌های او مثل حسن و حسین و ابوعبیده بن جراح و … نوشته شده. ۵ بار هم آیه «إن الله علی کل شیء قدیر» در دور دایره جای گرفته‌است. در زیر دایره آیه «وما أرسلناک إلا رحمة للعالمین» (و ما تو را جز رحمتی برای جهانیان نفرستاده‌ایم) «سوره انبیاء آیه ۱۰۷» که خطاب خداوند به پیامبر است نوشته شده. در کادر مستطیلی پایین نیز ادامه روایت وصف پیامبر از قول علی بن ابیطالب است که به صلوات بر محمد و درج نام نویسنده ختم می‌شود. در نوار پایینی تابلو نیز حدیث «لولاک لما خلقت الأفلاک» که حدیثی قدسی خطاب به پیامبر اسلام است، نوشته شده‌است.
_-_Google_Art_Project.jpg)
