الکساندر آریس
الکساندر ماینت سان آونگ آریس (متولد ۱۲ آوریل ۱۹۷۳) پسر بزرگ آنگ سان سوچی و مایکل آریس است. وی همچنین نوه آنگ سان است که به استقلال میانمار دست یافت (اگرچه وی در سال ۱۹۴۷، شش ماه قبل از استقلال ترور شد). الکساندر آریس یک برادر کوچکتر به نام کیم آریس دارد که در سال ۱۹۷۷ متولد شد.
الکساندر آریس | |
|---|---|
| نام هنگام تولد | الكساندر ماینت سان آونگ آریس |
| زادهٔ | ۱۲ آوریل ۱۹۷۳ (۵۱ سال) |
| ملیت | انگلیسی |
| دیگر نام‌ها | الکساندر آریس |
| محل تحصیل | دانشگاه ایلینوی شمالی |
| پیشه | فعال حقوق مدنی |
| والدین | مایکل آریس آنگ سان سوچی |
| خویشاوندان | کیم آریس (برادر) جان آریس (پدربزرگ) ژوزت آریس (مادربزرگ) آنتونی آریس (عمو) |
اوایل زندگی
[ویرایش]آریس در ۱۲ آوریل ۱۹۷۳ در لندن ، انگلستان ، از آنگ سان سوچی و مایکل آریس متولد شد. برادر کوچک وی کیم آریس در سال ۱۹۷۷ متولد شد. خانه خانوادگی وی در پارک تاون ، آکسفورد شمالی بود . در مارس ۱۹۸۸ ، مادرش برای پرستاری از مادر در حال مرگ خود خین کی ، همسر آنگ سان ، به برمه بازگشت. [۱] وی تا ژوئن ۲۰۱۲ به آکسفورد بازگشت ، زیرا به دلایل سیاسی در سال ۱۹۸۹ در برمه در حصر خانگی قرار گرفت.
تحصیلات
[ویرایش]آریس در دو مدرسه خصوصی در شهر زادگاه خود آکسفورد تحصیل کرد : در مدرسه اژدها ، یک مدرسه مقدماتی است (متوسطه اول) ، و سپس مدرسه کالج مگدالن ، یک مدرسه عالی پسرانه ، که در سال ۱۹۹۰ ترک کرد. وی از دانشگاه ایلینوی شمالی در ایالات متحده فارغ التحصیل شد و کارشناسی ارشد علوم ریاضی دریافت کرد .
زندگی پس از بازداشت مادرش
[ویرایش]در سال ۱۹۸۹، الکساندر و برادرش کیم هر دو توسط حکومت نظامی حاکم از تابعیت برمه محروم شدند. این دو برادر تبعه انگلیس هستند. [۲] در سال ۱۹۸۸ هنگامی که کیم آریس فقط ۱۱ ساله بود مادرش مجبور شد خانه خود را در آکسفورد ترک کند تا به دنبال مادر در حال مرگ خود در برمه باشد. [۳]
در سال ۱۹۹۱ ، آنگ سان سوچی ، مادر الکساندر ، به خاطر تلاش هایش در برمه ، جایزه صلح نوبل را از آن خود کرد. در آن زمان ، الکساندر آریس (۱۸ ساله) و برادرش کیم آریس (۱۴ ساله) جایزه را از طرف مادرشان پذیرفتند. ۱.۳ میلیون جایزه نوبل صلح دلار پول جایزه برای ایجاد یک مورد استفاده قرار گرفت سلامت و آموزش و پرورش برای مردم برمه. [۴] در طول سالها ، آریس جوایز زیادی را پذیرفته و سخنرانی های زیادی را به نمایندگی از مادرش انجام داده است. آنها شامل پذیرش جایزه گروه حقوق بین‌الملل حقوق بشر هستند. استقبال از ورود مشعل المپیک به اسپانیا ؛ [۵] و پذیرش نشان آزادی ریاست جمهوری در ایالات متحده. [۶]
پس از مرگ پدرش در سال ۱۹۹۹ ، آریس برای مدت کوتاهی به ملاقات مادرش رفت.
منابع
[ویرایش]<references group="" responsive="0">
- ↑ Stanford, Peter (22 June 2012). "The pain of Aung Sun Suu Kyi's sons, parted from their mother for 25 years". The Daily Telegraph. Archived from the original on 26 May 2014. Retrieved 21 April 2014.
- ↑ "Myanmar back on a roadmap to nowhere". Asia Times Online. 4 December 2007. Archived from the original on 1 July 2016. Retrieved 4 February 2021.
- ↑ The pain of Aung Sun Suu Kyi’s sons, parted from their mother for 25 years
- ↑ Miller, J. E. Who's who in contemporary women's writing. p. 22. Routledge, 2001.
- ↑ "By Aung San Suu Kyi (Statements, Speeches, Writings, Interviews)". Online Burma/Myanmar Library. Archived from the original on 2010-06-01.
- ↑ "Clinton honours Burma's Suu Kyi". BBC News. BBC. 7 December 2000. Archived from the original on 22 June 2009.