پرش به محتوا

بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۷۶

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از المپیک تابستانی ۱۹۷۶)
نشان رسمی بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۷۶
شهر میزبانمونترال، کانادا
کشورهای شرکت‌کننده۹۲
شمار ورزشکاران۶٬۰۲۸
رویدادها۱۹۸ در ۲۱ ورزش
افتتاحیه۱۷ جولای
اختتامیه۱ آگوست
افتتاح‌کننده
ملکه الیزابت دوم
مشعل
استروفان پروفونتین
سندرا هندرسون
ورزشگاهورزشگاه المپیک مونترآل
ورزشگاه المپیک مونترآل

المپیک تابستانی ۱۹۷۶ (در انگلیسی: Games of the XXI Olympiad) که به‌طور رسمی با نام «بازی‌های المپیاد بیست و یکم» شناخته می‌شود، از ۱۷ ژوئیه تا ۱ اوت ۱۹۷۶ میلادی در شهر مونترآل در کشور کانادا و با حضور ۶٬۰۲۸ ورزشکار زن و مرد از ۹۲ کشور جهان و در ۲۱ رشته ورزشی برگزار شد.

انتخاب میزبان

[ویرایش]

کاندیداها

[ویرایش]
  1. مسکو-اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
  2. مونترآل-کانادا
  3. لس آنجلس-ایالات متحده آمریکا{برای دومین بار}

انتخاب

[ویرایش]

ورزش‌ها

[ویرایش]

کشورهای شرکت کننده

[ویرایش]

^ WD: Athletes from Cameroon, Egypt, Morocco and Tunisia competed on July 18–20 before these nations withdrew from the Games.
^ Note: Athletes from Guyana, Mali and Swaziland also took part in the Opening Ceremony, but later joined the Congolese-led boycott and withdrew from all competitions.

جدول مدال‌ها

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: جدول مدال‌های بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۷۶
رتبه کشور طلا نقره برنز مجموع
۱  اتحاد شوروی ۴۹ ۴۱ ۳۵ ۱۲۵
۲  آلمان شرقی ۴۰ ۲۵ ۲۵ ۹۰
۳  ایالات متحده آمریکا ۳۴ ۳۵ ۲۵ ۹۴
۴  آلمان غربی ۱۰ ۱۲ ۱۷ ۳۹
۵  ژاپن ۹ ۶ ۱۰ ۲۵
۶  لهستان ۷ ۶ ۱۳ ۲۶
۷  بلغارستان ۶ ۹ ۷ ۲۲
۸  کوبا ۶ ۴ ۳ ۱۳
۹  رومانی ۴ ۹ ۱۴ ۲۷
۱۰  مجارستان ۴ ۵ ۱۳ ۲۲
۲۷  کانادا کشور میزبان ۰ ۵ ۶ ۱۱

تحریم المپیک

[ویرایش]

۲۹ کشور این دوره از بازی‌ها را تحریم کردند.[۱][۲] آنها بر این باور بودند که باید نیوزیلند به دلیل سفر تیم ملی راگبی نیوزیلند به آفریقای جنوبی (تحت اداره رژیم آپارتاید) از این مسابقات محروم شود. اما به دلیل امتناع IOC از ممنوعیت نیوزلند، برخی کشورها تصمیم به تحریم این دوره از مسابقات گرفتند.[۳] این تحریم توسط افسر کنگویی ژان کلود گانگا رهبری شد. با این حال، برخی از کشورهای تحریم کننده (از جمله مراکش، کامرون و مصر) قبلاً شرکت کرده بودند و پس از چند روز اول عقب نشینی کردند. سنگال و ساحل عاج تنها کشورهای آفریقایی بودند که در طول مدت بازی ها با هم رقابت کردند. در جاهای دیگر، افغانستان، آلبانی، برمه، عراق، گویان، سریلانکا و سوریه نیز تصمیم گرفتند به تحریم کنگو بپیوندند. آفریقای جنوبی از سال 1964 به دلیل سیاست های آپارتاید از بازی های المپیک محروم شده بود. کشورهای دیگر مانند السالوادور و زئیر به دلایل صرفا اقتصادی در مونترال شرکت نکردند.[۱]

کشورهای تحریم کننده با رنگ آبی نمایش داده شده است

تحریم جمهوری چین

[ویرایش]

بایکوت نامربوط بازی های مونترال مسئله اصلی بین جمهوری چین (ROC) و جمهوری خلق چین (PRC) بود. تیم جمهوری چین زمانی که دولت لیبرال کانادا تحت رهبری پیر ترودو به آن‌ها گفت که نام «جمهوری چین» در بازی‌ها مجاز نیست، از بازی‌ها خارج شد، زیرا کانادا رسماً جمهوری خلق چین را در سال ۱۹۷۰ به رسمیت شناخته است.[۴] کانادا با اجازه دادن به جمهوری چین برای ادامه استفاده از پرچم و سرود ملی خود در فعالیت های المپیک مونترال، تلاش کرد تا راه مصالحه را در پیش گیرد.با این حال، جمهوری چین از این موضوع امتناع کرد. در سال ۱۹۷۹، کمیته بین‌المللی المپیک در قطعنامه ناگویا اعلام کرد که جمهوری خلق چین با شرکت در فعالیت‌های IOC در صورتی که جمهوری چین به عنوان «چین تایپه» نامیده می‌شود، موافقت کرد. جمهوری چین اما یک تحریم دیگر را پیش از آن که مفاد قطعنامه ۱۹۷۹ را بپذیرد، صورت داد.

کشورهای غایب در این دوره از المپیک

دوپینگ و مواد نیروزای غیرمجاز

[ویرایش]

آلمان شرقی فرهنگ دوپینگ تحت حمایت دولت را در بسیاری از ورزش‌ها برای دهه‌ها تشویق می کرد و بر آن سرپوش گذاشت. دوپینگ آلمان شرقی در المپیک ۱۹۷۶ مونترال محرز شده بود.[۵] همچنین این مسئله میان ورزشکاران آلمان غربی نیز رایج بود.[۶]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Africa and the XXIst Olympiad". Olympic Review. IOC. 1976. Archived from the original (PDF) on December 30, 2018. Retrieved April 3, 2006.
  2. ↑ "BBC ON THIS DAY | 17 | 1976: African countries boycott Olympics". London: News.bbc.co.uk. July 17, 1976. Retrieved October 21, 2008.
  3. ↑ "The Montreal Olympics boycott | NZHistory.net.nz, New Zealand history online". Nzhistory.net.nz. Archived from the original on October 16, 2008. Retrieved October 21, 2008.
  4. ↑ Chan, Gerald (Autumn 1985). "The "Two-Chinas" Problem and the Olympic Formula". Pacific Affairs. 58 (3): 473–490. doi:10.2307/2759241. JSTOR 2759241. Retrieved 20 June 2022.
  5. ↑ "Report: East Germany systematically doped athletes". USA Today. 3 August 2013.
  6. ↑ "Report exposes decades of West German doping". France 24. 5 August 2013.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۷۶ موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بازی‌های_المپیک_تابستانی_۱۹۷۶&oldid=40257742»