پرش به محتوا

افسانه توشیشان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
افسانهٔ توشیشان
پوستر فیلم
کارگردانتاکه ایچی سایتو
تهیه‌کنندهیوجی تانو
نویسندهتاکِشی شودو
موسیقینازومی یاماموتو
تاریخ‌های انتشار
۴ دسامبر ۱۹۸۱
مدت زمان
۷۳ دقیقه
کشورژاپن
زبانژاپنی

افسانهٔ توشیشان (به ژاپنی: 杜子春 Toshishun) نام یک انیمهٔ ژاپنی، محصول سال ۱۹۸۱ و به کارگردانی تاکه ایچی سایتو است.

داستان

[ویرایش]

توشیشان که در کودکی راهزن‌ها مادرش بیاکارن را ربوده بودند، سال‌های کودکی‌اش را با همنشینی با کودکان بی‌خانمان کوچه و خیابان گذراند و بزرگ شد. ماجرا از آنجا آغاز می‌گردد که در مکاشفه‌ای به توشیشان الهام می‌شود که می‌تواند سه آرزو کند.

اولین آرزوی او، ثروت است. پیر مراد به او می‌گوید: «امشب، موقع غروب آفتاب، جایی را که سایهٔ سرت افتاد، حفر کن.» او در آنجا گنجی می‌یابد. با یافتن گنج، توشیشان مرد ثروتمندی می‌شود. ولی سرمستی از ثروت، خوشگذرانی و غفلت باعث می‌شود ثروتش از کف برود. بار دوم او آرزوی قدرت می‌کند. اما به دلیل غرور و توطئهٔ اطرافیان آن را هم از دست می‌دهد. توشیشان که مال و قدرت را باخته و دیگر سرد و گرم روزگار را چشیده است، این بار می‌داند که چه بخواهد: انسانیت و اراده؛ آرزویی که برای دست‌یافتن به آن وارد عالمی ترسناک می‌شود. پیر مراد او را در مسیر سختی قرار می‌دهد که با گذر از آن روح او پاک می‌شود: گذر از صخره‌های بلند، مبارزه با دیو، حملهٔ موجودات اهریمنی و …. در این مسیر شرط مهم این بود که او هر قدر هم تحت فشار قرار بگیرد، نباید کلمه‌ای سخن بگوید. آن مرارت‌ها برای پاک کردن توشیشان از تعلقات نفسانی بود. توشیشان در نهایت با یافتن گل‌سر مادرش آرام می‌گیرد. در حالی که روح او پاک شده است، سرانجام به مادرش می‌رسد.

صداپیشگان نسخهٔ فارسی

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=افسانه_توشیشان&oldid=40330680»