پرش به محتوا

اس-۴۰۰

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اس-۴۰۰
وسیله‌نقلیه پرتاب اس-۴۰۰ پیروزی
نوعسامانه موشکی سطح‌به‌هوای متحرک
خاستگاه روسیه
تاریخچه خدمت
خدمت۲۸ آوریل ۲۰۰۷
استفاده‌شده توسط روسیه
تاریخچه تولید
طراحآلماز/انتی کنسرن دفاع هوایی (سازمان داوطلبانه خصوصی کنسرن)
سازندهام‌کی‌بی فاکل
تعداد ساخته‌شده۱۵۲+ (سال ۲۰۱۵)
ویژگی‌ها

برد
عملیاتی
۴۰۰ کیلومتر (موشک ۴۰ان۶)
۲۵۰ کیلومتر (موشک ۴۸ان۶)
۱۲۰ کیلومتر (موشک ۹ام۹۶ای۲)
۴۰ کیلومتر (موشک ۹ام۹۶ای )
بیشینهٔ سرعت۱۵ ماخ (۴۸ان۶)
۲.۹ ماخ (۹ام۹۶ای۲)
۲.۳ ماخ (۹ام۹۶ای)

سامانه زمین به هوا اس-۴۰۰ پیروزی (روسی: C-400 Триумф) نسل جدید سامانه پدافند هوایی روسیه است که توسط دفتر مرکزی طراحی دریایی آلماز (Almaz Central Marine Design Bureau) طراحی شده و به عنوان یک بهبود از خانواده پدافند هوایی اس-۳۰۰ به‌شمار می‌رود.

اس - ۴۰۰ در سامانه نام‌گذاری در ناتو با نام اس‌آ-۲۱ (SA-21) شناخته می‌شود، این سامانه در گذشته با نام اس-۳۰۰پ‌ام‌یو-۳ (S-300PMU-3) شناخته می‌شد. این سامانه زمین به هوا قابلیت‌های سامانه‌های دیگر از سری اس-۳۰۰ را به چالش می‌کشد و طبق گفته روس‌ها، برد آن حداقل دو بار بیشتر از برد ام‌آی‌ام-۱۰۴پاتریوت (MIM-104 Patriot) است.[۱]

پیشرفت

[ویرایش]

روند پیشرفت توسعهٔ سامانه اس-۴۰۰ در پایان سال ۱۹۹۰ میلادی آغاز شد. این سامانه به‌طور رسمی توسط نیروی هوایی روسیه در ژانویه ۱۹۹۹ میلادی معرفی شد. در تاریخ ۱۲ فوریه ۱۹۹۹ میلادی، اولین آزمایش در کاپوستین یار در آستراخان که موفقیت‌آمیز گزارش شده بود؛ انجام شد. با این نتیجه، سامانه اس-۴۰۰ برای به کار گرفته شدن بوسیلهٔ ارتش روسیه در سال ۲۰۰۱ میلادی آماده می‌شد.[۲]

در نهایت این پروژه در فوریه سال ۲۰۰۴ میلادی اعلام شد. در ماه آوریل، یک موشک بالستیک با موفقیت در یک آزمایش رهگیری و هدف قرار گرفت.[۳][۴]

درختنامهٔ خانوادهٔ اس ۳۰۰

[ویرایش]
خانوادهٔ اس-۳۰۰
اس-۳۰۰ویاس-۳۰۰پیاس-۳۰۰اف
اس-۳۰۰وی۱اس-۳۰۰وی۲اس-۳۰۰پی‌تیاس-۳۰۰پی‌اسفورتریف
اس-۳۰۰‌وی‌اماس-۳۰۰پی‌تی-۱اس-۳۰۰پی‌اماس-۳۰۰پی‌ام‌یوفورت-امریف-ام
فووریت-اس
اس-۳۰۰وی‌ام۱اس-۳۰۰وی‌ام۲اس-۳۰۰پی‌تی-۱ایاس-۳۰۰پی‌ام۱اس-۳۰۰پی‌ام‌یو۱
انتی ۲۵۰۰اس-۳۰۰پی‌ام۲اس-۳۰۰پی‌ام‌یو۲نمونه‌های روسی
اس-۳۰۰وی۴فوریتنمونه‌‌های صادراتی
اس-۳۰۰وی‌ام‌دیاس-۴۰۰
خودرو حامل اس-۴۰۰
رادار اس-۴۰۰
بخش کنترل سامانه‌ اس-۴۰۰

ویژگی‌ها

[ویرایش]

به گفته منابع روسی، اس-۴۰۰ قادر به تشخیص ۱۰۰ هدف به‌طور هم‌زمان و درگیر شدن با ۱۲ هدف به‌طور هم‌زمان از محدودهٔ ۴۰۰ کیلومتری است. این هدف‌ها می‌توانند از جمله انواع هواگرد، هواپیما، موشک‌های کروز و موشک‌های بالستیک باشند.[۵]

اس-۴۰۰ با داشتن قابلیت ۳ موشک مختلف، بسیار دوربرد ۴۰ان۶ (40N6)، دوربرد ۴۸ان۶ (48N6) و موشک‌هایی با برد متوسط ۹ام۹۶ (9M96) قادر به پوشش کل عمل‌کرد مورد نیاز است. هر یک از این موشک‌ها دارای قابلیت‌های متفاوت است اما تاکنون در هیچ جنگ و درگیری با موشک‌های بالستیک و هواپیماهای رادارگریز قابلیت‌های این سامانه به طور کامل و طبق گفته های روس‌ها به ورطه آزمایش قرار داده نشده‌است و بیشتر این قابلیت‌ها از طرف منابع روسی عنوان و تایید شده‌است:

  • ۴۰ان۶

۴۰ان۶ (40N6) موشک بسیار دوربرد، قادر به نابود کردن هدف‌های هوایی در محدودهٔ تا ۴۰۰ کیلومتر و ارتفاع حداکثر ۳۰ کیلومتری

  • ۴۸ان۶

۴۸ان۶ (48N6) موشک دوربرد، قادر به نابود کردن هدف‌های هوایی در محدودهٔ تا ۲۵۰ کیلومتر

  • ۹ام۹۶

۹ام۹۶ (9M96) موشک با برد متوسط، قادر به نابود کردن هدف‌های هوایی در محدودهٔ تا ۱۲۰ کیلومتر

  • ۹ام۹۶ای

۹ام۹۶ای (9M96e) موشک با برد کوتاه، قادر به نابود کردن هدف‌های هوایی در محدودهٔ تا ۴۰ کیلومتر

کاربران

[ویرایش]
 الجزایر
 بلاروس
 چین
 هند
 روسیه
 ترکیه

گسترش

[ویرایش]

یک گردان معمولی اس-۴۰۰ از دست‌کم هشت سکوی پرتاب با ۳۲ موشک و یک پست فرماندهی سیار تشکیل شده‌است.[۱۲]

در تاریخ ۲۱ مه ۲۰۰۷ میلادی، نیروی هوایی روسیه اعلام کرد سامانه اس-۴۰۰ قبل از ۱ ژوئیه ۲۰۰۷ میلادی برای مأموریت‌های جنگی در اطراف مسکو و روسیه مرکزی قرار خواهد گرفت.[۱۳]

در تاریخ ۶ اوت ۲۰۰۷ میلادی، اولین هنگ مجهز به اس-۴۰۰ به خدمت فعال ارتش در در نزدیکی مسکو درآمد.[۱۴]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. FAS.org - "S-400 Triumf"
  2. "S-400 (SA-20 Triumf)". MissileThreat.com. Archived from the original on 25 February 2012. Retrieved December 10, 2010.
  3. "Russia: New S-400 Air Defense System Coming Soon". Periscope Daily Defense News Capsules. April 4, 2001.
  4. "Russia Trumpets New S-400 Missile System". BBC Monitoring. March 23, 2001.
  5. Almaz S-300P/PT/PS/PMU/PMU1/PMU2 / Almaz-Antey S-400 Triumf / SA-10/20/21 Grumble / Gargoyle
  6. Akramov (2015-07-14). "L'Algérie aurait commencé à déployer des S 400". MENADEFENSE (به فرانسوی). Retrieved 2023-03-21.
  7. "ЦАМТО / / Александр Лукашенко: в Белоруссии поставлены на боевое дежурство ЗРС С-400 и ОТРК «Искандер»".
  8. "Russia starts shipping S-400 air defense missile system to China: TASS cites source". Reuters. 18 January 2018. Archived from the original on 19 January 2018. Retrieved 28 April 2019.
  9. GDC (2021-11-14). "India Receives First Batch Of S-400 Triumf". Global Defense Corp (به انگلیسی). Retrieved 2021-11-15.
  10. "Новый полковой комплект зенитной ракетной системы С-400 получили войска ПВО России". bmpd.livejournal.com. 13 September 2019. Retrieved 17 November 2019.
  11. "S-400 tartışmaları ve son gelişmeler". VeryansınTV. 26 August 2019.
  12. Denisov, Anton (August 26, 2008). "Russia deploys S-400 air defense systems in Far East". RIA Novosti. Moscow, Russia. Retrieved December 9, 20102009-08-26. A regular S-400 battalion comprises at least eight launchers with 32 missiles and a mobile command post. {{cite news}}: Check date values in: |accessdate= (help)
  13. "S-400 missile defense systems to start defending Moscow July 1". RIA Novosti. Moscow, Russia. May 21, 2007. Retrieved December 9, 2010.
  14. "Russia to Belarus fearing of Ukraine". Charter97.org. April 15, 2008. Retrieved December 10, 2010. ...sources report the regiment based at Elektrostal is the 606th Guards 'Zenith' Rocket Regiment, 9th PVO Division, 1st PVO Corps, of the Special Purpose Command