اسپرمیدین

اسپرمیدین
دیگر نام‌ها N-(3-Aminopropyl)butane-14-diamine
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	۱۲۴-۲۰-۹ Y
پاب‌کم	۱۱۰۲
کم‌اسپایدر	۱۰۷۱ N
شمارهٔ ئی‌سی	204-689-0
شمارهٔ یواِن	2735
دراگ‌بانک	DB03566
KEGG	C00315 N
MeSH	Spermidine
ChEBI	CHEBI:16610 N
ChEMBL	CHEMBL۱۹۶۱۲ N
IUPHAR ligand	2390
شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس	EJ7000000
مرجع بیلشتین	1698591
مرجع جی‌ملین	454510
3DMet	B01214
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
SMILES NCCCCNCCCN
InChI InChI=1S/C7H19N3/c8-4-1-2-6-10-7-3-5-9/h10H,1-9H2 N Key: ATHGHQPFGPMSJY-UHFFFAOYSA-N N
خصوصیات
فرمول مولکولی	C۷H۱۹N۳
جرم مولی	۱۴۵٫۲۵ g mol−1
شکل ظاهری	Colourless transparent liquid
بوی	Ichtyal ammoniacal
چگالی	925 mg mL-1
انحلال‌پذیری در آب	145 g L-1 (at 20 °C)
log P	-0.504
UV-vis (λmax)	260 nm
Absorbance	0.1
ضریب شکست (nD)	1.479
خطرات
GHS pictograms
سیستم هماهنگ جهانی طبقه‌بندی و برچسب‌گذاری مواد شیمیایی	DANGER
GHS hazard statements	H314
GHS precautionary statements	P280, P305+351+338, P310
طبقه‌بندی ئی‌یو
کدهای ایمنی	R۳۴
شماره‌های نگهداری	S26, S36/37/39
نقطه اشتعال
ترکیبات مرتبط
مرتبط با amines	Dipropylamine متیل-ان-آمیل نیتروزامین Norspermidine Dibutylamine ایپروهپتین
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
N (بررسی) (چیست: Y/N؟)
Infobox references

اسپرمیدین (به انگلیسی: Spermidine) یک پلی‌آمین با شناسهٔ پاب‌کم ۱۱۰۲ است. شکل ظاهری این ترکیب، مایع شفاف بی‌رنگ است. این ترکیب در بسیاری از یوکاریوت‌ها تولید می‌شود و گاه به عنوان یک عامل رشد عمل می‌کند.

اسپرمیدین یک ترکیب پلی آمین طبیعی است که به دلیل عملکردهای بیولوژیکی مختلف و مزایای بالقوه سلامتی آن به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. در ابتدا از مایع منی جدا شده بود اما در ریبوزوم ها و بافت های زنده نیز یافت می شود و نقش مهمی در فرآیندهای سلولی ایفا می کند.

اسپرمیدین در غذاهای مختلفی از جمله پنیر کهنه، قارچ، محصولات سویا، حبوبات، ذرت و غلات کامل یافت می شود. رژیم غذایی مدیترانه ای، غنی از اسپرمیدین، اغلب با طول عمر بیشتر و کاهش خطر ابتلا به چندین بیماری مزمن همراه است. علیرغم وجود آن در غذا، غلظت اسپرمیدین در بدن انسان با افزایش سن کاهش می یابد که می تواند به کاهش عملکرد سلولی و افزایش حساسیت به بیماری کمک کند. این کاهش در سطوح اسپرمیدین درون زا یکی از دلایلی است که مکمل اسپرمیدین ممکن است مفید باشد، به ویژه در افراد مسن.

عملکردهای بیولوژیکی و مزایای سلامتی اسپرمیدین دارای طیف گسترده ای از فعالیت های بیولوژیکی است که به مزایای سلامتی بالقوه آن کمک می کند:

ترویج اتوفاژی : اتوفاژی یک فرآیند تجدید سلولی است که در آن سلول ها تجزیه شده و اجزای خود را بازیافت می کنند. اسپرمیدین این فرآیند را که برای جوانسازی سلولی و حذف سلول های آسیب دیده ضروری است، ترویج می کند و به طور بالقوه روند پیری را کند می کند.

محافظت از اعصاب : مطالعات نشان می دهد که اسپرمیدین دارای خواص محافظت کننده عصبی است. ممکن است به حفظ عملکردهای شناختی کمک کند و با کاهش حافظه مرتبط با افزایش سن مرتبط است.

سلامت قلب و عروق : نشان داده شده است که اسپرمیدین دارای اثرات محافظتی قلبی است، مانند افزایش عملکرد میتوکندری در سلول های قلبی، کاهش فشار خون، و به طور بالقوه کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی.

پیشگیری از سرطان : شواهدی وجود دارد که نشان می دهد اسپرمیدین ممکن است با تداخل در چرخه سلولی تومور و مهار رشد تومور دارای خواص ضد سرطانی باشد.

طول عمر و ضد پیری : مصرف اسپرمیدین با افزایش طول عمر در موجودات مختلف و به طور بالقوه در انسان مرتبط است. اعتقاد بر این است که اسپرمیدین اثرات محدودیت کالری را تقلید می کند،این یک مکانیسم شناخته شده برای افزایش طول عمراست.

اسپرمیدین به دلیل اثرات بالقوه ضد پیری، محافظت کننده عصبی و محافظت از قلب، همراه با نقشی که در ترویج اتوفاژی و احتمالاً کاهش خطر سرطان دارد، به عنوان یک مکمل نویدبخش است. در حالی که تحقیقات بیشتری برای درک کامل فواید و دوزهای بهینه آن در انسان مورد نیاز است.

افزایش مصرف رژیم غذایی غذاهای غنی از اسپرمیدین یا در نظر گرفتن مکمل ها می تواند مفید باشد، به ویژه برای افراد مسن.

جستارهای وابسته

• یوکاریوت
• پلی‌آمین

منابع

• «IUPAC GOLD BOOK». دریافت‌شده در ۱۸ مارس ۲۰۱۲.