استخوان‌بندی
| اسکلت | |
|---|---|
 اسکلت اسب و اسکلت انسان در موزه استرالیا، سیدنی | |
| جزئیات | |
| شناسه‌ها | |
| یونانی | σκελετός |
| MeSH | D012863 |
استخوان‌بندی یا اِسکِلِت (به فرانسوی: Squelette) از واژهٔ یونانی σκελετός [سْکِلِتُس] به معنی «بدن خشک‌شده» یا «مومیایی») در زیست‌شناسی داربست یا چارچوبی از استخوان‌های مربوط به هم است که به بدن شکل می‌بخشد. استخوان‌بندی وظیفه حفظ و نگهداری بدن جانوران و همچنین حرکت راحت‌تر و سریع‌تر را بر عهده دارد. جانوران مهره‌دار دارای اسکلت داخلی و اکثر جانوران بی‌مهره دارای اسکلت خارجی می‌باشند. تنها تعداد کمی از جانوران همانند کرم‌خاکی هستند که هیچگونه استخوان‌بندی‌ای ندارند.
استخوان‌بندی انسان
[ویرایش]در بدن انسان استخوان بندی شامل دو دسته کلی زیر می‌گردد:
- اسکلت محوری (axial skeleton)
- اسکلت اندام‌ها (appendicular skeleton)
در مجموع در بدن انسان حدود ۲۰۰ استخوان وجود دارد. قسمت محوری شامل جمجمه، ستون مهره‌ها و اتصالاتشان، دنده‌ها و جناغ سینه است. اسکلت ضمیمه شامل دست و پا و در جانوران شامل بال پرواز و باله شنا می‌باشد که از نظر تکاملی بعداً به قسمت اولیه اضافه می‌شوند.[۱]
نگارخانه
[ویرایش]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]
- ↑ آناتومی گری، استخوان‌شناسی، ترجمه فرهاد سمیعی، ناشر شرکت سهامی چهر، 1366، صفحه85
- ویکی‌پدیای انگلیسی en:Skeleton