استحکامات دو موتزیگ
| استحکامات دو موتزیگ | |
|---|---|
| '''فرانسه''' | |
 محل استحکامات دو موتزیگ و کمربند غنی شده از استراسبورگ، که با هم خط دفاع آلمان در بروشه را تشکیل دادند، همچنین به عنوان بروش‌استلونگ شناخته می‌شود. | |
  استحکامات دو موتزیگ | |
| مختصات | ۴۸°۳۲′۵۲″شمالی ۷°۲۷′۴۱″شرقی / ۴۸٫۵۴۷۷۷۸°شمالی ۷٫۴۶۱۳۸۹°شرقی |
| گونه | Fort |
| اطلاعات پایگاه | |
| کنترل‌کننده | Germany |
| دسترس‌پذیری برای مردم | Yes, not in totality |
| پیشینه مکان | |
| ساخت | ۱۸۹۳ |
| مصالح | Concrete, steel |
| اطلاعات پادگان | |
| فرمانده کنونی | French army |
| پادگان | ۶۵۰۰ |
استحکامات دو موتزیگ (انگلیسی: Fort de Mutzig) که با عنوان فست کیسر ویلهلم دوم هم شناخته می‌شود، در نزدیکی شهر موتزیگ واقع در بخش فرانسوی با-رن (Bas-Rhin) واقع شده‌است. این یکی از استحکاماتی است که در اواخر قرن نوزدهم آلمان برای دفاع از استراسبورگ ساخته شده بود.
این نخستین تأسیسات در قلمرو آلمان پس از اختراع مواد منفجره بالا بود که پیشتر ساخته شده بود.[۱]
تشریح
[ویرایش]
.PNG)
استحکامات شامل سه بخش اصلی است. جدیدترین بخش و مکانی که برای تورها استفاده می‌شود در دژ شمال غربی واقع شده‌است. قلعه غربی در سال ۱۸۹۵ تا حدودی در جنوب و دژ شرقی در حدود یک کیلومتری شرق قلعه غربی واقع شده‌است. آن‌ها با هم یک استحکامات تقویت شده را تشکیل می‌دهند که بعدها در ساخت استحکامات خط ماژینو فرانسه گسترش یافت.[۱][۲]
تاریخچه
[ویرایش]استان لورن در طول جنگ فرانسه و پروس به تصرف درآمد و باعث شد که یک مسابقه تسلیحاتی به شکل استحکامات ثابت در بخش‌های فرانسه و آلمان به وجود آید. این قلعه نبرد مهمی را در طول جنگ جهانی اول شاهد نبود و پس از آتش‌بس ۱۹۱۸ به ارتش فرانسه تحویل داده شد، به استثنای نیمی از سلاح‌های ۱۰۵ mm که در سال ۱۹۱۷ توسط آلمان‌ها نجات داده شد. ارتش فرانسه موتزیگ را برای دفاع از مرز راین در نظر گرفته‌بود.[۱]
وضعیت کنونی قلعه
[ویرایش]پس از جنگ جهانی دوم، این دژ به وسیله ارتش فرانسه تا دهه ۱۹۶۰ برای تمرینات مورد استفاده قرار می‌گرفت و در تصرف ارتش باقی مانده‌بود. از آنجا که دژ هرگز اقدام نظامی قابل‌توجهی ندیده‌است، یکی از بهترین آثار بجای مانده جنگ، قبل از جنگ جهانی اول محسوب می‌شود. این استحکامات عظیم که تقریباً تمامی تجهیزات اصلی خود را حفظ کرده‌است، از سال ۱۹۸۴ در حال بازسازی یک گروه مشترک آلمانی - فرانسوی قرار گرفت و در سال ۱۹۹۵ پس از بازسازی به‌صورت یک موزه در این مکان برای عموم باز شد. گروه‌های محلی اماکن تاریخی نیز از دژ استفاده می‌کنند. از سال ۲۰۱۴، دژ به نام اصلی خود، دژ قیصر ویلهلم دوم شناخته شده‌است.
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Fort Mutzig (67)". Chemins de mémoire. Retrieved 9 February 2010.
- ↑ "Technical specifications". Fort de Mutzig. Archived from the original on 7 March 2011. Retrieved 9 February 2010.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Fort de Mutzig». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ آوریل ۲۰۱۹.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
