ارزی (روستا)
ارزی
Эрзи | |
|---|---|
| نویسه‌گردانی(های) سایر | |
| • اینگوشی | Аьрзи |
 | |
موقعیت ارزی  | |
  ارزی موقعیت ارزی ارزی ارزی (روسیه) | |
| مختصات: ۴۲°۴۸′۱۲″ شمالی ۴۴°۴۵′۴۰″ شرقی / ۴۲٫۸۰۳۳۳°شمالی ۴۴٫۷۶۱۱۱°شرقی | |
| کشور | روسیه |
| واحد فدرال | اینگوش |
| ارتفاع | ۲٬۰۰۰ متر (۷۰۰۰ فوت) |
| جمعیت | |
| • کل | ۰ |
| • تابعِ | شهرستان دژیراخسکی، جمهوری اینگوش |
| منطقهٔ زمانی | یوتی‌سی +۳ (زمان مسکو  [۲]) |
| OKTMO ID | 26620420126 |
اِرزی (روسی: Эрзи؛ اینگوشی: Аьрзи؛ به معنای «عقاب») یک روستای قرون وسطایی (آئول) در شهرستان دژیراخسکی، جمهوری اینگوشِ روسیه است. این روستا بخشی از زیستگاه روستایی (مرکز اداری) اولگتی است.[۴] تمامیِ ناحیهٔ سکونتگاه در موزه ذخیره‌گاه دولتی تاریخی-معماری و طبیعی جیراخ-آسا قرار دارد و تحت حفاظت دولت است.
نامگذاری
[ویرایش]واژهٔ «اِرزی» (Аьрзи) در زبان اینگوشی به معنای «عقاب» است.[۵] طبق فولکلور اینگوشی، ارزی در مکانی که آشیانهٔ عقاب بود بنیان نهاده شد.[۶]
جغرافیا
[ویرایش]ارزی در بخش غربی منطقهٔ کوهستانی اینگوش، ۱۳۱۵ متر بالاتر از سطح دریا و در کرانهٔ غربی رود آرمخی واقع شده است.[۷]
تاریخچه
[ویرایش]گفته می‌شود این سکونتگاه در سدهٔ شانزدهم توسط چارد، نیای چندین خانوادهٔ اینگوشی مانند ممیلوف‌ها، یندیف‌ها، بوراژف‌ها و آلگانوف‌ها بنیان نهاده شده است. منابع دیگر بنیان‌گذاری روستا را به یند،[۸] پیشرو و جد «خانوادهٔ اصلی» ارزی نسبت می‌دهند که نگهبان بود و برای عبور خراج می‌گرفت.[۹] ارزی محل سکونت چندین ایل و خانوادهٔ اینگوشی بود.[۱۰][۱۱][۱۲]
در ۱۴ مه ۱۷۳۳، بومیان ارزی، بودشا و کارادشا یاندیف با واختانگ ششم کارتلی سوگند وفاداری یاد کردند.[۱۳]
در ۸ ژانویه ۱۸۱۱، طبق عهدنامه‌ای که توسط نمایندگان خاسای و ایتار یاندیف امضاء شد، ارزی به امپراتوری روسیه ضمیمه شد.[۱۴]
در دوران پیش از اسلام، روابط فرهنگی و مذهبی نیرومندی با مجموعه برج‌های همسایه، تیارش و شوآن وجود داشت.[۱۵]
میان سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۵، مجموعهٔ برج‌ها بازسازی شد. این مجموعه دارای ۸ برج مبارزه‌ای، ۲تا نیمه‌مبارزه‌ای، ۴۷تا مسکونی، ۱ معبد و بیش از ۲۰ گورستان، از جمله آرامگاه برج‌ساز معروف، یند، است.[۱۶]
در سال ۲۰۱۹، زمان‌سنجی کربنی نشان داد که ارزی بین سال‌های ۱۶۸۳ و ۱۷۲۳ ساخته شده است.[۱۷]
در سال ۱۹۳۱، کشفی نادر و مهم در روستای ارزی به‌دست آمد: یک مجمره برنزی به شکل یک عقاب، که به عنوان عقاب سلیمان شناخته می‌شود، هرچند برخی تاریخدانان بر این باورند که عقاب بخشی از یک استاندارد نظامی بوده است. این مجمره در سدهٔ هشتم میلادی (۱۸۹ هجری قمری) ساخته شده است. در سال ۱۹۳۶، مجسمه به سنت پترزبورگ منتقل شد و در سالن فرهنگ و هنر موزه ارمیتاژ به نمایش گذاشته شد.[۱۸]
منابع
[ویرایش]- ↑ Russian Federal State Statistics Service (2011). Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1 [2010 All-Russian Population Census, vol. 1]. Всероссийская перепись населения 2010 года [2010 All-Russia Population Census] (به روسی). Federal State Statistics Service.
- ↑ "Об исчислении времени". Официальный интернет-портал правовой информации (به روسی). 3 June 2011. Retrieved 19 January 2019.
- ↑ Итоги Всероссийской переписи населения 2020 года. Федеральная служба государственной статистики. Archived from the original on 2020-01-24. Retrieved 2023-08-09.
- ↑ "Ольгетинская сельский округ (сельсовет)* (Джейрахский район)" [Olgeti Rural settlement (village council)* (Dzheyrakhsky District)]. www.ocato.ru. Archived from the original on 2016-03-11. Retrieved 2011-07-23.
- ↑ Мальсагов 1925, p. 122.
- ↑ Т. М. Акимова, Л. Г. Бараг, ed. (1976). Фольклор народов РСФСР (به روسی). Башкирский государственный университет. p. 58.
- ↑ Проект «Открытый Кавказ». "Карта" (به روسی). Retrieved 25 September 2017.
- ↑ Г.
- ↑ И.
- ↑ Сборникъ статистическихъ свѣдѣній о Кавказѣ 1869, p. 44.
- ↑ Сборник документов и материалов 2020, pp. 596–604 (ЦГА РСО-А. Ф. 262. Оп. 1. Д. 77. Л. 76 об—92 об.).
- ↑ Сборник документов и материалов 2020, pp. 486–487 (РГВИА. Ф. 13454. ОП. 15. Д. 202. Л. 101—111).
- ↑ Документы по взаимоотношениям Грузии с Северным Кавказом в XVIII в. 1968, pp. 122–126, Письма старшин горных провинций Гудамакари, Мтиулети, Кистетии, Тагаури и Хеви к царю Вахтангу VI, с изъявлением своей верноподданности.
- ↑ В январе 1811 года от генерала Тормасова к генералу Румянцеву.
- ↑ ИСХОДНЫЕ ФУНКЦИИ, СЕМАНТИКА И АНАЛОГИИ БОГА ДЯЛА В РЕЛИГИОЗНЫХ ВОЗЗРЕНИЯХ ИНГУШЕЙ АКИЕВА П.
- ↑ Проект «Открытый Кавказ». "Эрзи" (به روسی).
- ↑ "The results of radiocarbon dating of the battle tower c. Erzi. Mountainous Ingushetia, Dzheirakhsky district". GKU 'ARCHAEOLOGICAL CENTER NAMED AFTER E.I. KRUPNOV'.
- ↑ "Образ орла в ингушской символике" [The image of the eagle in Ingush symbolism]. ДЗУРДЗУКИ. 24 May 2015.
کتاب‌شناسی
[ویرایش]منابع روسی
[ویرایش]- Виноградов, В. Б. (1966). Смирнов, К. Ф. (ed.). Тайны минувших времен [Secrets of past times] (PDF) (به روسی). Москва: Наука. pp. 1–167.
- Воронов, Н. И.; Кавказскій отдѣлъ Императорскаго русскаго географическаго общества (1869). "Списокъ горскихъ ауловъ Кубанской и Терской областей" [List of mountain villages of the Kuban and Terek Oblasts]. Сборникъ статистическихъ свѣдѣній о Кавказѣ [Collection of statistical information about the Caucasus] (به روسی). Vol. 1. Тифлисъ: Типографія Главнаго Управленія Намѣстника Кавказскаго; Типографія Меликова и К. pp. 41–52 (418–429 as PDF).
- Гамрекели, В. П. (1968). Григолиа, К. Г. (ed.). Документы по взаимоотношениям Грузии с Северным Кавказом в XVIII в. [Documents on relations between Georgia and the North Caucasus in the 18th century] (به روسی). Тбилиси: Мецниереба. pp. 1–333.
- Картоев, М. М. (2020). Ингушетия в политике Российской империи на Кавказе. XIX век. Сборник документов и материалов [Ingushetia in the policy of the Russian Empire in the Caucasus. 19th century. Collection of documents and materials]. История Ингушетии: открытый архив (به روسی) (2nd ed.). Ростов-на-Дону: Южный издательский дом. pp. 1–760. ISBN 978-5-98864-060-8.
- Мальсагов, З. К. (1925). Ингушская грамматика со сборником ингушских слов [Ingush grammar with a collection of Ingush words] (به روسی). Владикавказ: Гостип. „СВЕТ“ И. А. О. pp. 1–224.