احمد قناری خلخالی
احمد قناری خلخالی | |
|---|---|
| زادهٔ | نامعلوم |
| درگذشت | ۱۵۶۷م/ ۹۷۵ق |
| پیشه(ها) | آموزگار، ادیب، شاعر |
| عنوان | شیخ |
شیخ احمد قناری خلخالی (؟ - ۱۵۶۷م) ادیب ایرانی در سدهٔ دهم هجری/شانزدهم میلادی بود.[۱][۲][۳][۴]
زندگی
[ویرایش]احمد نوهٔ ابویزید خلخالی در سالی نامعلوم در خلخال زاده شد. نزد غیاث‌الدین منصور به تحصیلات پرداخت و در ادبیات فارسی و عربی برجسته گشت. او بیشتر در قزوین زیست و آنجا به آموزش می‌پرداخت.[۱]
خلخالی در سال ۹۷۵ق/۱۵۶۷م در قزوین درگذشت؛ ماده‌تاریخ آن از نظمی تبریزی:[۱]
| شیخ احمد آن شاعر و آن ادیب کار آگاه | تا کشید از این عالم، رخت خویشتن ناگاه | |
| بهر سال تاریخش، فاضلی مکرر گفت: | آه شیخ احمد آه، آه شیخ احمد آه |
جستارهای وابسته
[ویرایش]
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به احمد قناری خلخالی در ویکی‌گفتاورد موجود است.
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ نظمی تبریزی، علی (۱۹۷۶). دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. تابش. ص. ۳۳۲.
- ↑ آذر بیگدلی، لطفعلی بیگ (۱۳۳۷). آتشکده آذر. انتشارات علمي. ص. ۳۵.
- ↑ سامی, شمس‌الدین (1311). قاموس الأعلام (به ترکی عثمانی). Vol. پنجم. p. ۳۴۳۷.
- ↑ محمدعلی تربیت. دانشمندان آذربایجان. تبریز: بنیاد کتابخانه فردوسی. صص. ۳۰۲.
