اثر بالدوین
اثر بالدوین (انگلیسی: Baldwin effect) در زیست‌شناسی فرگشتی، اثر بالدوین، یک نظریه فنوتیپ اول تکامل، تأثیر رفتار آموخته‌شده را بر تکامل توصیف می‌کند. جیمز مارک بالدوین و دیگران در طول کسوف داروینیسم در اواخر قرن نوزدهم پیشنهاد شد که توانایی یک موجود زنده برای یادگیری رفتارهای جدید (مانند سازگاری با یک عامل استرس‌زای جدید) بر موفقیت باروری آن تأثیر می‌گذارد و بنابراین بر ساختار ژنتیکی گونه‌های آن از طریق انتخاب طبیعی تأثیر می‌گذارد. اگرچه این روند شبیه به لامارکیسم به نظر می‌رسد، اما این دیدگاه پیشنهاد می‌کند که موجودات زنده ویژگی‌های اکتسابی والدین خود را به ارث برده‌اند. اثر بالدوین چندین بار به‌طور مستقل پیشنهاد شده‌است و امروزه به‌طور کلی به عنوان بخشی از سنتز نوین شناخته می‌شود.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Baldwin effect». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ ژانویه ۲۰۲۳.