ابوبکر ربابی
ظاهر
ابوبکر ربابی نام شخصیتی فکاهی در ادبیات فارسی است که شاعران و نویسندگان زیادی از او نام بردهاند و اینگونه گفته شده است که او یکی از شیخهای صوفیه بوده و دارای جذبه بوده و هفت سال سکوت داشته است.[۱] اینگونه گفته شده است که او با سلطان محمود غزنوی همدوره بوده است.[۲] از نمونههایی که در شعر فارسی بدون اشاره شده است، میتوان این بیتها را برشمرد:
از مولوی:
شاه از اسرارشان واقف شده | همچو بوبکر ربابی تن زده |
از منوچهری دامغانی:
اندر این ایام مابازار هزل است و فسوس | کار بوبکر ربابی دارد و طنز جحی |
از ادیب صابر:
چو شعر نیک بیابی نظر نباید کرد | به هزلهای ربابی و طنزهای جحی |
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ لغت نامه دهخدا. «ابوبکر ربابی». دریافتشده در ۲۶ آوریل ۲۰۱۶.
- ↑ لغتنامه دهخدا. «ابوبکر ربابی». دریافتشده در ۲۶ آوریل ۲۰۱۶.