ابن مؤید بغدادی
عمده الملک شمس الدین محمد | |
---|---|
ملیت | ایران |
پیشه | شاعر |
سالهای فعالیت | قرن ششم |
ابن موید بغدادی با نام کامل عمدهالملک شمس الدین محمد بن موید الحدادی البغدادی معروف به شمس خاله از شاعران ایرانی قرن ششم هجری است.
زندگی[ویرایش]
عمده الملک شمس الدین محمد بن موید الحدادی البغدادی معروف به شمس خاله در سمرقند ساکن و مداح سلاطین آل افراسیاب بود. از میان صدور آن خاندان بیشتر به دستگاه نظام الملک صدر الدین محمد بن محمد وزیر اختصاص داشتهاست. هدایت او را بخارایی دانستهاست،[۱] میگویند که او شاگرد سوزنی بود. از ممدوحان او یکی شمس الملک احمد بن ارسلان است که از ۴۹۶ تا ۵۲۲ حکومت میکرد و دیگر حسام الدین حسن بن علی و نظام الدین ملکشاه الغ بیغو که هر دو از شاهان آل افراسیاب بودهاند.
در نظر معاصران[ویرایش]
ضیا الدین خجندی شاعر معاصر شمس خاله هم او را در ابیاتی مدح گفته و سخنان فصیح و خط زیبای او را ستودهاست.[۲] از اشعار او عوفی چند بیت معدود نقل کرده و گفتهاست: «اگرچه لطایف اشعار او بسیار است اما چون مدتی که داعی از ماوراءالنهر غربت کردهاست آنچه بر خاطر بود فراموش شدهاست و آنچه مسودات بود ضایع گشته، برین قدر اقتصار افتاد».
منابع[ویرایش]
- تاریخ ادبیات در ایران، ذبیحالله صفا، چاپ سوم، ۱۳۶۴، تهران