پرش به محتوا

ابن عبدالحق

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابن عبدالحق
زادهٔ۱۲۷۰م / ۶۶۸ق
درگذشت۱۳۴۴م/ ۷۴۴ق
پیشه(ها)فقیه حنفی و محدث

ابواسحاق، ابراهیم بن علی دمشقی با لقب برهان‌الدین، شهرت‌یافته به ابن عبدالحق (۱۲۷۰–۱۳۴۴م) فقیه حنفی و محدث سوری بود. پدرش قاضیِ حُصن بود از این رو به ابنِ قاضی الحصن شهرت یافت. در سال ۷۲۸ق از دمشق به قاهره فراخوانده شد و ده سال (تا ۷۳۸ق)، قاضی حنفیان مصر بود. پس از عزل به دمشق برگشت. به تدریس و افتا پرداخت. نوازل الوقائع، المنتقی، مختصر السنن الکبیر للبیهقی از آثار اوست.[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «ابن عبد الحق». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۵۱. دریافت‌شده در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)