ابن حمزه دمشقی
ابن حمزه دمشقی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۶۴۵م/ ۱۰۵۴ق صدور، دمشق |
| درگذشت | ۱۷۰۸م/ ۱۱۲۰ق ذات الحج، حجاز |
| پیشه(ها) | محدث، زبان‌شناس |
ابراهیم حسینی حنفی با لقب برهان‌الدین شهرت‌یافته به ابن حمزهٔ دمشقی (۱۶۴۵–۱۷۰۸م) (نسب: ابراهیم بن محمد بن محمد کمال‌الدین بن احمد بن حسین؛ حسینی حنفی) محدث و زبان‌شناس نحوی شامی بود. از اهالی صدور دمشق بود، همان‌جا زاده شد و بر برخی نواحی‌اش والی بود، به مصر سفر کرد و از علمای آن فراگرفت. به روم (آناتولی) نیز سفر داشته. در مصر، در سال ۱۰۹۳ق نقابة الأشراف (نمایندگیِ شریف‌نسبان/هاشمی‌تباران/سادات) را برگرفت، سپس در دمشق نیز برهمین منصب بود. از حدود ۸۰ شیخ (استاد) فراگرفت. در راه حج، در جایگاهی که ذات الحج نامیده می‌شد، درگذشت. البیان و التعریف فی اسباب ورود الحدیث الشریف و حاشیه علی شرح الألفیه لابن منصف از آثار اوست.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «ابن حمزة». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۶۸. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)