پرش به محتوا

ابن بطلان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابن بطلان
إبن بطلان‎
ابن بطلان (سمت چپ) و دو تن از شاگردانش[۱]
اطلاعات شخصی
زادهح. ۱۰۰۱-۱۰۲۵
بغداد، خلافت عباسی (عراق کنونی)
درگذشته۲ سپتامبر ۱۰۶۶ (۴۰–۶۶ سال)
پیشه
مرتبه

ابوالحسن المختار ایوانیس بن الحسن بن عبدون بن سعدون بن بطلان[۲] (listen; ح. ۱۰۰۱ تا ۱۰۲۵ - ۸ شوال ۴۵۸ هجری قمری)[۳] که معمولاً به نام ابن بطلان شناخته می‌شود، یک پزشک عرب و متکلم مسیحی بود. او در بغداد پایتخت سابق خلافت عباسی به دنیا آمد و به سراسر بین‌النهرین، سوریه، مصر و آناتولی سفر کرد. او در این مدت به طبابت پرداخت، مطالعه کرد، کتبی تألیف کرد و در بحث‌های فکری شرکت کرد که معروف‌ترین آن بحث‌ها نبرد پزشکان با همه‌چیزدان مصری ابن رضوان بود. او در سال ۱۰۵۴ در قسطنطنیه، پایتخت امپراتوری بیزانس حضور داشت؛ که یعنی از نزدیک شاهد جدایی شرق و غرب در میان مسیحیت بود و به همین دلیل در بحثی با میخائیل سرولاریوس، پدرسالار قسطنطنیه، اثرات آن را شرح داد. ابن بطلان پس از اقامت در قسطنطنیه، در امپراتوری بیزانس باقی ماند و سرانجام در اواخر رنسانس مقدونی، پاتریارک‌نشین ارتدکس یونانی انطاکیه شد.

او بیشتر به خاطر اثرش تقویم الصحه، کتاب راهنمای رژیم غذایی و بهداشت شهرت دارد. این کتاب به دلیل جداول پیچیده‌اش که همچون جدول‌های موجود در یک تقویم سالانه (به عربی: تقویم السنه) به این اسم نامگذاری شده است.[۴] او اولین کسی بود که از جداول این چنینی در یک اثر غیر نجومی استفاده کرد و یک قالب علمی جدید ایجاد کرد. طوری که می‌توان آثاری مانند تقویم الأبدان فی تدبیر الإنسان از پزشک عرب ابن جزله و نیز تقویم البلدان از مورخ کُرد ابوالفدا را تاثیرپذیرفته از تقویم الصحه دانست.[۵][۶][۷][۸][۹][۱۰] ترجمه‌های تقویم الصحه به لاتین در نسخه‌های خطی بسیاری از عصر جدید اولیه حفظ شده است و تصور می‌شود که رابطه بین رشته پزشکی قرون وسطی اروپا و جهان عرب را نشان می‌دهد. علیرغم افزایش تماس اروپایی‌ها با مصر و سوریه از طریق جنگ‌های صلیبی و تجارت در قرن شانزدهم، هیچ ترجمه لاتینی از متون پزشکی عربی پس از عصر ابن بطلان وجود ندارد.[۱۱][۱۲]

منابع

[ویرایش]
  1. Tacuinum Sanitation, Cod. Ser. n. 2644 HAN MAG. Österreichische Nationalbibliothek.
  2. Graf, Georg (1944). Geschichte der Christlichen Arabischen Literatur [History of Christian Arabic Literature] (به آلمانی). Vol. II. pp. 191–195.
  3. Schacht, J. (1997). "Ibn Buṭlān". Encyclopaedia of Islam, Second Edition (به انگلیسی). 3: 740–742. doi:10.1163/1573-3912_islam_SIM_3120. ISBN 9789004161214 – via Brill.
  4. Wickersheimer, Ernest (1950). "Les Tacuini Sanitatis: Et Leur Traduction Allemande Par Michel Herr" [The Tacuini Sanitatis: and their German translation by Michael Herr]. Bibliothèque d'Humanisme et Renaissance. 12 (1): 85–97. ISSN 0006-1999. JSTOR 20673484.
  5. Schacht, J. (1997). "Ibn Buṭlān". Encyclopaedia of Islam, Second Edition (به انگلیسی). 3: 740–742. doi:10.1163/1573-3912_islam_SIM_3120. ISBN 9789004161214 – via Brill.
  6. Yousef Jadon, Samira (1968). The Arab Physician Ibn Buṭlān (d. 1066) Medical Manual for the Use of Monks and Country People (به عربی). Los Angeles. p. 33.
  7. Yousef Jadon, Samira (1968). The Arab Physician Ibn Buṭlān (d. 1066) Medical Manual for the Use of Monks and Country People (به عربی). Los Angeles. p. 33.
  8. Cyril, Elgood (1951). A medical history of Persia and the Eastern caliphate: from the earliest times until the year A.D. 1932. Cambridge University Press. p. 222.
  9. Fekrat, Mōḥammed Āṣef. "ابن بطلان" [Ibn Butlan]. دانشنامه بزرگ اسلامی [The Great Islamic Encyclopaedia]. مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی. Archived from the original on 2022-05-19.
  10. Tonwaide, Alain (1996). "Heilkundliche Verfahren im Mittelalter: die Arzneimittel" [Processes of Medical Science in the Middle Ages: the medicines]. Die Geschichte des medizinischen Denkens: Antike und Mittelalter [The History of Medical Thinking: Ancient and Medieval Era] (به آلمانی). Bernadino Fantini, Mirko Dražen Gremk, Corinna Fiedler. München: C.H. Beck. p. 291. ISBN 3-406-40286-0. OCLC 36886925.
  11. Loudon, Irvine (2001). Western Medicine: An Illustrated History (به انگلیسی). Oxford University Press. pp. 46–47. ISBN 978-0-19-924813-1.
  12. "Tacuini sanitatis (Strasbourg: Johann Schott, 1531). | St John's College, University of Cambridge". www.joh.cam.ac.uk.