آیوکستی (قمر)
کشف | |
---|---|
کاشف | اسکات اس. شپرد |
تاریخ کشف | ۲۳ نوامبر ۲۰۰۰[۱] |
طبقهبندی | |
ژوپیتر XXIV | |
صفات | Ionian |
ویژگیهای مداری | |
Periapsis | ۱۶٬۶۹۶٬۳۹۳ کیلومتر (۰٫۱۱۱ ۶۰۸ AU) |
Apoapsis | ۲۵٬۸۴۷٬۶۰۷ کیلومتر (۰٫۱۷۲ ۷۸۰ AU) |
میانگین شعاع مدار | ۲۱٬۲۷۲٬۰۰۰ کیلومتر (۰٫۱۴۲ ۱۹۴ AU) |
خروج از مرکز مداری | ۰٫۲۸۷۴ |
ماه | مشتری |
ویژگیهای فیزیکی | |
میانگین شعاع | ۲٫۶ کیلومتر |
۸۴٫۹۵ کیلومتر۲ (۰٫۰۸۲) | |
حجم | ۷۴ کیلومتر۳ (۶٫۸×۱۰-۱۱) |
جرم | ۱٫۹۴۸۳×۱۰۱۴ کیلوگرم (۳٫۲۶×۱۰-۱۱) |
میانگین چگالی | ۲٫۶ گرم/سانتیمتر۳ |
۰٫۰۰۲ acceleration | |
۱۱ کیلومتر/ساعت[۱] | |
آیوکستی (/aɪ.[invalid input: 'ɵ']ˈkæstiː/ eye-o-KAS-tee; یونانی: Ιοκάστη) (به انگلیسی: Iocaste) که با نام ژوپیتر XXIV نیز خوانده میشود، یکی از قمرهای نامنظم و مخالف گرد مشتری است. این قمر به وسیله تیمی از منجمان دانشگاه هاوایی به سرپرستی اسکات اس.شپرد در سال ۲۰۰۰ میلادی کشف شد این گروه برای آن نام موقت اس/۲۰۰۰ جی ۳ را در نظر گرفتند.[۲][۳]
این قمر با مدار ۲۰٬۷۲۳ مگامتر هر ۶۰۹٫۴۲۷ روز زمینی، یک بار به دور مشتری میچرخد. انحراف آن ۱۴۷ درجه نسبت به دائرةالبروج است. (۱۴۶ درجه نسبت به استوای مشتری) و خروج از مرکز مدار آن ۰٫۲۸۷۴ است.
در ماه اکتبر سال ۲۰۰۲ این قمر به نام آیوکستی[۴] مادر/زن ادیپ در اساطیر یونانی نامگذاری شد.
این قمر به گروه اننکه تعلق دارد و عقیده بر این است که از باقیماندههای سیارکی است که به دور خورشید میچرخیده است.[۵][۶]
قطرآیوکاستی ۵ کیلومتر است،[۷] و به رنگ خاکستری (شاخص رنگ B-V=۰٫۶۳، R-V= ۰٫۳۶) شبیه سیارک سی دیده میشود.[۸]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Iocaste: Facts & Figures". NA. Archived from the original on 16 March 2012. Retrieved 2015-03-29.
- ↑ IAUC 7555: Satellites of Jupiter January 5, 2001 (discovery)
- ↑ MPEC 2001-A28: S/2000 J 2, S/2000 J 3, S/2000 J 4, S/2000 J 5, S/2000 J 6 January 5, 2001 (discovery and ephemeris)
- ↑ IAUC 7998: Satellites of Jupiter 2002 October 22 (naming the moon)
- ↑ Sheppard, S. S. ; Jewitt, D. C.; An Abundant Population of Small Irregular Satellites Around Jupiter بایگانیشده در ۵ اوت ۲۰۰۳ توسط Wayback Machine, Nature, Vol. 423 (May 2003), pp. 261–263
- ↑ Nesvorný, D. ; Alvarellos, J. L. A.; Dones, L.; and Levison, H. F.; Orbital and Collisional Evolution of the Irregular Satellites بایگانیشده در ۱۵ آوریل ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine, The Astronomical Journal, Vol. 126 (2003), pp. 398–429
- ↑ Sheppard, S. S. ; Jewitt, D. C. ; Porco, C. C.; Jupiter's Outer Satellites and Trojans بایگانیشده در ۱۴ ژوئن ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine, in Jupiter: The Planet, Satellites and Magnetosphere, edited by Fran Bagenal, Timothy E. Dowling, and William B. McKinnon, Cambridge Planetary Science, Vol. 1, Cambridge, UK: Cambridge University Press, ISBN 0-521-81808-7, 2004, pp. 263–280
- ↑ Grav, T. ; Holman, M. J.; Gladman, B. J.; and Aksnes, K.; Photometric survey of the irregular satellites, Icarus, Vol. 166 (2003), pp. 33–45
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Iocaste (moon)». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲آوریل۲۰۱۵.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- Ephemeris IAU-MPC NSES
- Mean orbital parameters NASA JPL