پرش به محتوا

آنتونی جوزف درکسل بیدل سنیور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آنتونی جوزف درکسل بیدل سنیور
بیدل در ۱۹۱۸
زادهٔ۱ اکتبر ۱۸۷۴
فیلادلفیا، پنسیلوانیا، U.S.
درگذشت۲۷ مهٔ ۱۹۴۸ (۷۳ سال)
فیلادلفیا، پنسیلوانیا، U.S.
آرامگاهوودلندز
همسرکوردلیا راندل بردلی
فرزندان۳، شامل آنتونی جوزف درکسل بیدل جونیور
بیدل در قامت یک بکسر در ۱۹۰۹

آنتونی جوزف درکسل بیدل سنیور (.Anthony Joseph Drexel Biddle Sr) (زادهٔ ۱۸۷۴- درگذشت ۱۹۴۸)، میلیونری بود که ثروتش او را به سمت تئاتر، نوشتجاتی که خود منتشر می‌کرد، ورزش و پرداختن به مسیحیت به صورت تمام وقت سوق داد.[۱]

کتاب «پدر فیلادلفیایی من» و نمایشنامه و فیلم «شادترین میلیونر» از آن او است. او مردانی را برای مبارزه تن به تن در جنگ جهانی اول و دوم تعلیم داد، عضوی از جامعه جغرافیای آمریکا بود و جنبشی را به نام «Athletic Christianity» بنا کرد که در نهایت ۳۰۰ هزار عضو از سراسر جهان جذب نمود. مقاله‌ای منتشر شده در مجله اسپورتس ایلاستریتد درسال ۱۹۵۵ او را «بزرگترین آماتورِ بوکس» و نیز «عامل اصلی در بنیان‌گذاری مجدد بوکس به عنوان ورزش قانونی و در زمان خودش، قابل توجه» نامید.[۲][۳][۴][۵]

اوان زندگی

[ویرایش]

او در ۱ اکتبر ۱۸۷۴ در فیلادلفیا، پنسیلوانیا از ادوارد بیدل دوم و امیلی درکسل متولد شد. او نوه بانکداری به نام انتونی جوزف درکسل و نوه-نوهٔ بانکداری به نام نیکولاس بیدل بود. بیدل فارغ‌التحصیل دانشگاه هایدلبرگ بوده است.[۶][۷][۸]

حرفه

[ویرایش]

بیدل افسر سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا، متخصص جنگ رو در رو و نویسنده کتاب یا انجام بده یا بمیر: کتاب راهنمای مبارزه فردی بود. این کتاب به نحوه مبارزه از جمله چگونگی استفاده از چاقو، به‌کارگیری مهارت جنگیدن با دست خالی، می‌پردازد. و به نیروی دریایی ایالات متحده در جنگ‌های جهانی اول و دوم و مأموران ویژه اداره تحقیقات فدرال (FBI) آموزش می‌دهد. او را می‌توان در مستند کوتاه Soldiers of the Sea محصول شرکت RKO دید که در حال آموزش است. او نه تنها متخصص جنگ بلکه پیشکسوت تعلیم نیروی دریایی ایالات متحده در جنگ با سرنیزه و جنگ تن به تن به‌شمار می‌رود. وی سبک خود را بر پایه شمشیر بازی نهاد، هر چند این روش به دلیل غیر واقعی بودن در نبردهای نظامی غیر واقعی می‌نمود، بعضاً مورد انتقاد قرار می‌گرفت.[۹]

او در سال ۱۹۱۷در سن ۴۱ سالگی به نیروی دریایی پیوست و مافوقان خود را ترغیب کرد تا بوکس را در آموزش به تازه سربازان نیروی دریایی بگنجاند. او در سال ۱۹۱۹، به درجه سرگردی و در سال ۱۹۳۴ به درجه سرهنگ دومی نایل شد. بیدل در لندزداون، پنسیلوانیا درست خارج از فیلادلفیا، یک مرکز آموزش نظامی افتتاح کرد و ۴ هزار نفر را آموزش داد. آموزش او شامل ساعت‌های طولانی تمرین ورزش سوئدی و ژیمناستیک و مهارت‌هایی از قبیل استفاده از قمه، شمشیر نظامی، خنجر، سرنیزه در جنگ و نیز کار با نارنجک دستی، بوکس، کشتی، ساوات و جوجیتسو بود. او به مدت دو سال در گارد ملی خدمت کرد.[۱۰]

بیدل که بوکسور ورزیده‌ای بود با جک جانسون مبارزه کرد و بوکس را به جین تونی آموزش داد. او حتی میزبان مهانی چای با طعم بوکس در منزلش بود، جاییکه بوکسورهای دیگر در چند راند به مصاف او می‌رفتند و در نهایت به صرف شام به این خانواده ملحق می‌شدند. مسابقه‌ای در فوریه ۱۹۰۹ با فیلادلفیا جک اوبراین با حضور سران اجتماع از جمله زنان درلباس شب شیک و مد روز برگزار شد.[۱۱]

او در چهارم ژوئیه ۱۹۱۹، داور نبرد میان جک دمپسی و جس ویلارد شد.

بیدل، در پنجم فوریه ۱۹۲۰، در کسوت ریاست هیئت نظارت بر بوکس غیر نظامیان و نیروی دریایی نیویورک، به عضویت اتحادیه بین‌المللی بوکس درآمد.[۱۲]

بیدل در طی جنگ جهانی دوم، به سمت خود با درجه سرهنگی به نیروی دریایی بازگشت و به آموزش نبرد تن به تن به تازه سربازان پرداخت.

آثار

[ویرایش]

بیدل در نشریات هم‌دستی برآتش داشت. او وقتش را صرف گزارشگری ورزشی برای Public Ledger کرد و به شوخی خود را «فقیرترین و پولدارترین گزارشگر در فیلادلفیا» نامید. او نیز Philadelphia Sunday Graphic را برای مدت کوتاهی احیا کرد قبل از این‌که این دفتر مطبوعاتی مجبور به بستن شود و نشریه کوتاه هفتگی به نام The People را تأسیس کرد. او پس از ساماندهی انتشارات درکسل بیدل، به مدت دو سال سرپرست آن بود.

زندگی شخصی

[ویرایش]

بیدل درسال ۱۸۹۵ با کوردلیا راندل بردلی ازدواج کرد. حاصل این ازدواج:

  • آنتونی جوزف درکسل پسر (زاده ۱۸۹۷ – درگذشته ۱۹۶۱)
  • کوردلیا راندل بردلی (زاده ۱۸۹۸- درگذشته ۱۹۸۴)‏[۱۳]
  • لیوینگستون لادلو بیدل (۱۸۹۹–۱۹۸۱)‏[۱۴]

او در ۲۷ می ۱۹۴۸ بر اثر خونریزی مغزی و مسمومیت ناشی از اورمیک در گذشت و در قبرستان وودلندزدر فیلادلفیا به خاک سپرده شد.[۱۵][۸][۱۶][۱۷]

میراث

[ویرایش]

دخترش، کوردلیا درکسل بیدل، با کایل کرایتون (پدر رابرت کرایتون) در نگارش رمانی با مضمون خانواده‌اش در سال ۱۹۵۵ همکاری کرد. در سال ۱۹۵۶ این رمان به نمایش‌نامه‌ای با بازیگری والتر پیجون تبدیل شد. در سال ۱۹۶۷، فیلم موزیکالی که بر مبنای داستان خوش بخت‌ترین میلیونر ساخته شد، آخرین فیلم موزیکال بود که والت دیزنی شخصاً به دست گرفت. بیدل در این فیلم از سوی فرد مک موری به ایفای نقش پرداخت.[۱۸][۱۹]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ p.253 Baltzell, Edward Digby Philadelphia Gentlemen: The Making of a National Upper Class 1958 Free Press
  2. ↑ "The Theater: New Plays in Manhattan". Time magazine. December 3, 1956. Archived from the original on February 8, 2007. Retrieved March 17, 2011.
  3. ↑ "Shantytown sketches". 1899.
  4. ↑ "Foreign Service: Athletic Christian". Time magazine. August 5, 1935. Archived from the original on November 19, 2010. Retrieved March 20, 2011.
  5. ↑ "Events & Discoveries". Sports Illustrated. May 9, 1955. Archived from the original on 8 January 2014. Retrieved March 19, 2011.
  6. ↑ The National Cyclopaedia of American Biography, v.7, 1897
  7. ↑ "Letters to the editor". Life magazine. October 25, 1943. p. 2. Retrieved March 21, 2011.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Philadelphia Inquirer, Friday Morning, 28 May 1948
  9. ↑ James N. Wright (April 1940). "On the Art of Hand to Hand: An Interview with Col. A. J. Drexel Biddle, USMCR". Leatherneck Magazine.
  10. ↑ Joseph R. Svinth (December 2001). "Anthony J. Drexel Biddle, USMC CQB Pioneer". Journal of Non-Lethal Combatives.
  11. ↑ "Women See Biddle Box: Bout with "Jack" O'Brien for Society Friends at Philadelphia" (PDF). The New York Times. 24 February 1909. Retrieved 22 March 2011.
  12. ↑ "Le congrès de l'International Boxing Union". Le Temps (به فرانسوی). February 6, 1920. Retrieved May 4, 2017.
  13. ↑ "Angier Buchanan Duke". Duke University. Archived from the original on 2008-05-01. Retrieved 2008-07-03.
  14. ↑ "Livingston Ludlow Biddle, III". Our Family Tree. Retrieved 20 March 2017.
  15. ↑ "Col. A. J. Biddle Sr. Dead at Age of 73. Trained Men in Two World Wars for Hand-to-Hand Combat. Sponsored Boxing Groups". The New York Times. May 28, 1948. Retrieved March 19, 2011.
  16. ↑ Karl Schuon (1963). U S Marine Corps Biographical Dictionary. New York: Franklin Watts. pp. 16–17.
  17. ↑ Woodlands Cemetery
  18. ↑ Kyle Crichton; Cordelia Drexel Biddle (1955). My Philadelphia Father. Doubleday.
  19. ↑ The Happiest Millionaire در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها (IMDb)

برای مطالعه بیشتر

[ویرایش]
  • The Washington Post; ۱۷ اوت ۱۹۳۳ "Helen Avis Howard Engaged To Anthony J. Drexel Jr. Dr. and Mrs. Clinton Howard, of Atlanta, have announced the engagement of their daughter. Miss Helen Avis Howard, to Mr. Anthony Joseph Drexel 3d, son of Mr. and Mrs. Anthony Joseph Drexel Jr. of Philadelphia."
  • Time; ۴ ژوئن ۱۹۴۸ "Died. Colonel Anthony Joseph Drexel Biddle Sr. , 73, muscular Christian, father of the wartime ambassador to the governments in exile; following a cerebral hemorrhage; in Syosset, N.Y. He founded the Drexel Biddle Bible Classes in 1907 (their curriculum of fighting-&-praying ultimately attracted 200,000 members), taught jujitsu and dirty fighting to Marines in both World War."
  • The New York Times; ۱۴ اکتبر ۲۰۰۴ "Nicholas Duke Biddle, 83, Scion of Wealth Who Helped the Poor. Nicholas Duke Biddle, scion of two prominent American families who helped refugees from Cuba and Caribbean, dies at age 83. Mr. Biddle was originally named Anthony Joseph Drexel Biddle III, after his father, Anthony Joseph Drexel Biddle Jr. , a prominent diplomat."

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=آنتونی_جوزف_درکسل_بیدل_سنیور&oldid=40414052»