آناکارسیس
آناکارسیس یا آناخارسیس (به یونانی: Ἀνάχαρσις) فیلسوف سکایی در سدهٔ ششم پیش از میلاد بود. او در آغاز سدهٔ ششم از میهنش در کرانه‌های شمالی دریای سیاه سفری به آتن نمود و با رُک‌گویی‌اش به عنوان یک بربر جلب توجه نمود. او را پیش‌گام مکتب کلبیون می‌انگارند. امروزه هیچ یک از کارهای او به جای نمانده‌است.
زندگی
[ویرایش]پدر او گنوروس از فرماندهان سکایی بود و خود آناکارسیس نیمه یونانی بود و از فرهنگ یونانی هم اثر گرفته‌بود. می‌نماید که او در بسفور کیمری می‌زیسته‌است. آناکارسیس در جستجوی دانش آغاز به سفر نمود و در ۵۸۹ پیش از میلاد در روزگاری که سولون دیدگاه‌های خود را طرح می‌نمود به آتن رسید. او با سولون دوست شد و سخنان ساده و بی‌پرده‌اش در آتنیان اثر کرد. آنان او را به چشم فرزانه‌ای نگریستند و شیوهٔ سخن گفتنش نزد آنان ضرب‌المثلی شد به نام بحث سکایی.
آناکارسیس نخستین بیگانه‌ای بود که به امتیاز شهروندی آتن دست‌یافت. گروهی از نویسندگان باستان او را یکی از فرزانگان هفتگانه یونان خوانده‌اند. افروس کومی اختراعات چندی را همانند چرخ کوزه‌گری و لنگر دوشاخه را بدو نسبت داده‌است.
برپایهٔ سخن هرودوت او در بازگشت به سرزمین سکاها به دست برادرش کشته شد. کشته‌شدنش را به دلیل اثرگرفتن از فرهنگ یونانی و مخالفت با قربانی کردن برای مادرخدای سکایی سیبل دانسته‌اند.
منابع
[ویرایش]- Wikipedia contributors، «Anacharsis،» Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Anacharsis&oldid=316354158 (accessed November 13, 2009).
- سارتن، جرج. مقدمه بر تاریخ علم. ترجمهٔ غلامحسین صدری افشار. انتشارات علمی و فرهنگی.