پرش به محتوا

آلفرد موریس د زایاس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پروفسور

آلفرد موریس د زایاس

جی دی، دکترا
آلفرد د زایاس، پوتسدام، ۲۰۰۵
کارشناس مستقل سازمان ملل متحد در زمینه ارتقاء یک نظم بین‌المللی دموکراتیک و مسالمت‌آمیز
دوره مسئولیت
۲۰۱۲ – ۲۰۱۸
اطلاعات شخصی
زاده۳۱ مهٔ ۱۹۴۷ ‏(۷۷ سال)
هاوانا
ملیتایالات متحده آمریکا
پیشهکارشناس حقوق بشر، استاد حقوق، رئیس انجمن‌جهانی قلم سوییس و مقام سابق سازمان ملل متحد

آلفرد موریس د زایاس (انگلیسی: Alfred-Maurice de Zayas؛ زادهٔ ۳۱ مهٔ ۱۹۴۷) وکیل، مورخ، حقوقدان، و مترجم اهل ایالات متحده آمریکا است. وی متخصص برجسته در زمینه حقوق بشر و حقوق بین‌الملل و مقام عالی‌رتبه بازنشسته سازمان ملل متحد است.[۱][۲]

از سال ۲۰۱۲ او به عنوان کارشناس مستقل سازمان ملل متحد در زمینه ارتقاء یک نظم بین‌المللی دموکراتیک و عادلانه (منصوب شده توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد) است.[۳]

وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون برنامه فولبرایت شده‌است.

زندگی‌نامه

[ویرایش]

دٍ زایاس متولد ۳۱ مه ۱۹۴۷، در هاوانا، پایتخت کوباست. وی، در کودکی به همراه خانواده به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد و در شیکاگو، ایلینوی بزرگ شد. او دکترای تخصّصی حقوق خود را از مدرسه حقوق هاروارد و دکترای تاریخ دوره مدرن را از دانشگاه گئورگ آگوست گوتینگن آلمان گرفت.

وی از سال ۱۹۷۰–۱۹۷۴ در نیویورک و فلوریدا کار وکالت می‌کرد و به ویژه متخصص در شرکت‌های بزرگ بود. او همچنین یکی از همکاران برنامه فولبرایت در دانشگاه توبینگن در آلمان بود و همچنین همکار پژوهشی مؤسسه ماکس پلانک برای مقایسه حقوق عمومی و حقوق بین‌الملل در هایدلبرگ آلمان بود. در سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۰، او در کمیسیون کتاب‌های درسی آلمانی و آمریکایی در مؤسسه جرج اکرت در برانشویگ مشارکت داشت و در سال ۱۹۸۰ یک مقاله طولانی دربارهٔ موضوع تعصب و کلیشه‌ها در کتاب‌های درسی «از سیاست و تاریخ معاصر»منتشر نمود.
دٍ زایاس در حال حاضر استاد حقوق بین‌الملل در مدرسه عالی دیپلماسی و روابط بین‌الملل ژنو است و پیش از این در سال‌های ۱۹۸۱ تا ۲۰۰۳ به عنوان وکیل ارشد دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، دبیر کمیته حقوق بشر، و رئیس دادخواست‌های حقوق بشر خدمت کرده‌است.[۴]

دفاع از صلح و حقوق بشر

[ویرایش]

در بیست و هفتمین جلسه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۴، به موجب قطعنامه A/HRC/RES/27/9 مجوز او به عنوان کارشناس مستقل سازمان ملل متحد در زمینه ارتقاء یک نظم بین‌المللی دموکراتیک و عادلانه تا سال۲۰۱۸ تمدید شد.[۵][۶][۷][۸]

تخصص دٍ زایاس تمرکز روی حمایت قومی منجمله روی حمایت قضایی بود. زایاس نوشته‌ها و سخنرانی‌های گسترده‌ای دربارهٔ حقوق بشر، از جمله در زمینه دادگستری در مورد حقوق اقلیتها و عدالت‌خواهی در مورد قربانیان جنایات علیه بشریت در سطح جهانی داشته‌است. وی همچنین در زمره حقوقدانان برجسته‌ایی است و فعالیت‌ها و پژوهشهای گستره‌ای در زمینه شناساندن نسل‌کشی ارمنی‌ها،[۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳] هولوکاست،[۱۴][۱۵][۱۶][۱۷] بازداشتگاه گوانتانامو در ایالات متحده، پاکسازی قومی در یوگسلاوی سابق،[۱۸][۱۹][۲۰][۲۱][۲۱][۲۲] فرار و اخراج شهروندان آلمانی‌ها (۱۹۴۵–۵۰)پس از جنگ جهانی دوم،[۲۳] حمله به قبرس توسط ترکیه در سال ۱۹۷۴، حقوق اقلیت‌ها در ترکیه،[۲۴][۲۵] حق آزادی بیان و اجتماعات و حقوق بومیان[۲۶][۲۷][۲۸] و روابط تجاری ناعادلانه در دنیا انجام داده‌است.

او طرفدار «حق میهن» به عنوان حقوق جهانشمول برای ایجاد یک مجمع پارلمانی سازمان ملل متحد و یک دادگاه جهانی به منظور تحقق صلح و حقوق بشر است.[۲۹][۳۰][۳۱][۳۲][۳۳] وی همچنین در زمینه موضوع پناهندگان ایرانی در کمپ اشرف در عراق فعال بوده‌است.[۳۴][۳۵]

زایاس از ابتدای بازنشستگی اش از سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۳، به منتقد جنگ ۲۰۰۳ عراق تبدیل شده‌است. از بازداشت نامحدود در بازداشتگاه گوانتانامو، تا زندان‌های مخفی سیا، آلودگی هسته ای، توافق‌نامه‌های تجاری و سرمایه‌گذاری‌های نامتقارن و فقر مطلق.

او یکی از شهروندان ژنو است، وی رئیس مرکز روابط بین‌الملل بخش فرانسوی سوئیس انجمن‌جهانی قلم بین سالهای ۲۰۰۶–۲۰۰۹ بود و در ماه مارس سال ۲۰۱۳ به مدت سه سال دیگر به عنوان رئیس این مرکز انتخاب شد. از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۵ او رئیس انجمن نویسندگان ملل متحد (UNSW) بود و در حال حاضر سردبیر مجله ادبی «اکس تمپور» می‌باشد

دٍ زایاس به‌طور مرتب مقالات و مقاله‌های منتشر شده در روزنامه‌ها و رسانه‌های بین‌المللی از جمله گاردین، فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ، دی ولت، اشپیگل و بایرن کوریر و تریبون دو ژنو را تحریر می‌کند. وی در برخی برنامه‌های تلویزیونی و در میزهای پانل سی ان ان، روسیه امروز، آرتی، WDR و دیگر گروه‌ها برنامه اجرا کرده‌است. او مشاور حقوقی و تاریخی برای مستندهای تلویزیونی متعددی در ایالات متحده آمریکا، کانادا، هلند و آلمان بوده‌است، از جمله فیلم کانال دیسکاوری چنل، در مورد غرق شدن کشتی پناهنده «ویلهلم گاستلوف» و مستند راندفانک، بایر ایشر، فلاچت و وردریبونگ.

مناصب دانشگاهی

[ویرایش]

دٍ زایاس طی دوران تحصیلات عالی و حرفه اش در حقوق، استاد مهمان حقوق بین‌الملل و تاریخ جهان در تعدادی از موسسات بود، از جمله مطالعات بین‌المللی دوره عالی در (مؤسسه عالی ژنو)، دانشکده حقوق دانشگاه دیپال (شیکاگو)، دانشگاه بریتیش کلمبیا (ونکوور)، دانشکده دیپلماسی و روابط بین‌الملل ژنو، دانشگاه بین‌المللی شیلر (لایسین)، دانشکده حقوقی، آکادمی بین‌المللی حقوق (تونس)، دانشگاه تری، دانشکده حقوق سانتا کلارا (کالیفرنیا)، دانشگاه بریتیش کلمبیا (ونکوور) مرکز مطالعات کاربردی در مذاکرات بین‌المللی (CASIN) (ژنو)، انستیتو فلیکس ارماکورا (وین)، مؤسسه رائول والنبرگ (لوند، سوئد)، کالج دانشگاه گالوی (جزیره ایرلند)، دانشگاه القلعه، مادرید (اسپانیا)) و مؤسسه بین‌المللی حقوق بشردوستانه (سانرمو، ایتالیا). او عضو کمیته‌های دکترا در مؤسسه بین‌المللی دانشگاه‌های دانشگاه هاروارد، دانشگاه‌های آمستردام و آلکالا د هانارس و همچنین مدرسه دیپلماسی ژنو بوده‌است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ "Human Rights Council concludes nineteenth session". Ohchr.org. Retrieved 2015-12-14.
  2. ↑ Independent Expert on the promotion of a democratic and equitable international order, Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights, Ohchr.org; accessed December 14, 2015.
  3. ↑ "Mandate of the Independent Expert on the promotion of a democratic and equitable international order" (PDF). Ohchr.org. Archived from the original (PDF) on 24 December 2015. Retrieved 2015-12-23.
  4. ↑ "Geneva School of Diplomacy and International Relations". Archived from the original on 28 September 2007. Retrieved 2007-12-06.
  5. ↑ A. de Zayas "Human Rights, United Nations High Commissioner for" in H. Volger (ed.) Concise Encyclopedia of the United Nations, Kluwer, the Hague, 2002, pp. 217–23, favourably reviewed by Ruth Wedgwood in the American Journal of International Law, vol. 99, pp. 284–87, at 285;
  6. ↑ A. de Zayas, "United Nations High Commissioner for Human Rights" in Rudolf Bernhardt (ed.) Encyclopaedia of Public International Law, Vol. 4, 2000, Elsevier, Amsterdam, pp. 1129–32
  7. ↑ "Excerpts from the 100th session of the Human Rights Committee on Vimeo". Vimeo.com. 2010-11-14. Retrieved 2015-12-14.
  8. ↑ "Biography of Mr. Alfred-Maurice de Zayas". Ohchr.org. Retrieved 2015-12-23.
  9. ↑ "The Principle of Reparation in International Law". Keghart.com. Archived from the original on 1 March 2018. Retrieved 2015-12-14.
  10. ↑ Hairenik. "De Zayas: Armenians Have Strong, Legitimate Claim for Reparations". Armenian Weekly. Retrieved 2015-12-14.
  11. ↑ A de Zayas (2003). Steven Vardy and Hunt Tooley (ed.). "The Twentieth Century's First Genocide". Columbia University Press. pp. 157–80. Archived from the original on 5 February 2012. Retrieved 2015-12-14.
  12. ↑ "El Genocidio contra los Armenios y la relevancia de la Convención para la prevención y la sanción del delito de genocidio" with a Prologue by the International Commission of Jurists, Buenos Aires, 2009; شابک ‎۹۷۸−۹۵۰−۸۹۵−۲۷۷−۶
  13. ↑ The Genocide Against the Armenians 1915–1923 and the Relevance of the 1948 Genocide Convention, Haigazian University Press, Lebanon 2010.
  14. ↑ Johannes van Aggelen. "Review of "Genocide as State Secret"". Genocidepreventionnow.org. Archived from the original on 14 October 2016. Retrieved 2015-12-14.
  15. ↑ Johannes van Aggelena1. "Netherlands International Law Review - A. De Zayas, Völkermord als Staatsgeheimnis: Vom Wissen über die 'Endlösung der Judenfrage' im Dritten Reich, Olzog Verlag, Munich 2011; ISBN 978-3-7892-8329-1". Journals.cambridge.org. Retrieved 2015-12-14.
  16. ↑ Shaidle, Kathy (2012-01-11). "The Eternal German Guilt Trip - Taki's Magazine". Takimag.com. Archived from the original on 1 March 2018. Retrieved 2015-12-14.
  17. ↑ Von Arnulf Baring (1941-09-29). "Staatsgeheimnis - Kultur". Tagesspiegel.de (به آلمانی). Archived from the original on 2 March 2018. Retrieved 2015-12-14.
  18. ↑ "The Status of Guantanamo Bay and the Status of the Detainees" (PDF). University of British Columbia Law Review. 37: 277–342. 2004. Archived from the original (PDF) on 24 March 2009.
  19. ↑ "Guantánamo, la violation du droit en toute impunité". Tribune de Genève. Vol. 17–18. January 2004. p. 4.
  20. ↑ "Les Etats-Unis n'auront pas à répondre de Guantanamo". Tribune de Genève. April 23, 2004.
  21. ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ "Max Planck Encyclopedia of Public International Law: Home". Mpepil.com. Retrieved 2015-12-14.[پیوند مرده]
  22. ↑ "Wem gehört Guantanamo Bay", Frankfurter Allgemeine Zeitung, December 29, 2003
  23. ↑ "Ethnische Säuberungen und das Internationale Kriegsverbrechertribunal für das ehemalige Jugoslawien" in Archiv des Völkerrechts, Band 35 (1997) pp. 29–72, "Der Krieg im ehemaligen Jugoslawien aus völkerrechtlicher Sicht" in Tilman Zülch (ed.) Ethnische Säuberung, Luchterhand Verlag, 1999
  24. ↑ A. de Zayas, Nemesis at Potsdam, Routledge 1977, 6th revised edition Picton 2003; شابک ‎۰−۸۹۷۲۵−۳۶۰−۴, A Terrible Revenge, Palgrave/Macmillan, New York 2006, 2nd revised edition; شابک ‎۹۷۸−۱−۴۰۳۹−۷۳۰۸−۵, "Vertreibung und Voelkerrecht" in the official catalogue of the exhibit "Flucht Vertreibung Integration", Haus der Geschichte der Bundesrepublik Deutschland, 3rd edition, Kerber Verlag 2006; شابک ‎۳−۹۳۸۰۲۵−۵۸−۱.
  25. ↑ "Unzulässige Diskriminierung der deutschen Opfer", FAZ.net; February 28, 2011.
    and Frankfurter Allgemeine Zeitung (March 1, 2011), p. 18.
  26. ↑ "Self-determination. Turkish settlers and Cyprus referenda" in Andreas Auer (ed.) A Constitutional Convention for Cyprus, Wissenschaftlicher Verlag Berlin, 2009; شابک ‎۹۷۸−۳−۸۶۵۷۳−۴۲۳−۵
  27. ↑ "Turkey must apologise" Cyprus Weekly, February 25, 2011, p. 14
  28. ↑ Zayas, Alfred de (2006). "The Annan Plan". Cyprus Yearbook of International Relations: 163–79.[پیوند مرده]
  29. ↑ Zayas, Alfred-Maurice de (1975). "International Law and Mass Population Transfers". Harvard International Law Journal: 207–58.
  30. ↑ Zayas, Alfred-Maurice de (1996). "The Right to One's Homeland, Ethnic Cleansing and the International Criminal Tribunal for the Former Yugoslavia". Criminal Law Journal.
  31. ↑ Heimatrecht ist Menschenrecht. Munich: Universitas. 2001.
  32. ↑ "Expert workshop on the right of peoples to peace" (PDF). Ohchr.org. Archived from the original (PDF) on 2 February 2017. Retrieved 2015-12-14.
  33. ↑ Alfred de Zayas (2010-03-12). "UNSpecial N° 695 — Mai 2010 ¤ UN/ONU". Unspecial.org. Archived from the original on 14 August 2010. Retrieved 2015-12-14.
  34. ↑ "Juristes et politiciens réunis dans une conférence à l'ONU à Genève". Ncr-iran.org. Archived from the original on 2 March 2018. Retrieved 2015-12-14.
  35. ↑ "Conférence internationale à Genève". Ncr-iran.org. Archived from the original on 1 March 2018. Retrieved 2015-12-14.

منابع

[ویرایش]
  • قضاریان، گریکور. «گفت و گو با پروفسور آلفرد دِزایاس». فصلنامه فرهنگی پیمان. سال پانزدهم بهار ۱۳۹۰ (۵۵).
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Alfred-Maurice de Zayas». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ مارس ۲۰۱۸.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=آلفرد_موریس_د_زایاس&oldid=38263249»