آلفرد اوهل
| آلفرد اوهل | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| زاده | ۵ ژوئن ۱۹۰۹ وین |
| درگذشته | ۸ ژوئن ۱۹۹۲ (۸۳ سال) |
| ژانر | موسیقی مدرن موسیقی کلاسیکموسیقی فیلم |
| سازهای اصلی | |
| ویلن | |
| دانشگاه | آکادمی موسیقی وین |
| استاد(ها) | فرانتس اشمیت |
| شاگرد(ان) | آلفرد پرینزاحمد پژمان |
آلفرد اوهل (به آلمانی: Alfred Uhl) (زادهٔ ۵ ژوئن ۱۹۰۹ – درگذشتهٔ ۸ ژوئن ۱۹۹۲) آهنگساز، نوازندهٔ ویلن، معلم موسیقی و رهبر ارکستر اهل اتریش بود.
زندگی هنری
[ویرایش]آلفرد اوهل، ۵ ژوئیه ۱۹۰۹ در وین متولد شد. او تحصیلات موسیقی خود را نزد فرانتس اشمیت، در آکادمی موسیقی وین سپری کرد و در سال ۱۹۳۲ دیپلم آهنگسازی خود را با درجهٔ عالی دریافت نمود. پس از آن در سوئیس، به عنوان کاپل‌مایستر با جشنواره‌های موسیقی زوریخ همکاری کرد. وی در آنجا به ساخت موسیقی فیلم نیز مشغول شد. اوهل در سال ۱۹۳۸ به وین بازگشت و در سال ۱۹۴۰ به خدمت ارتش اتریش درآمد. او از سال ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۲ فرماندهی یک اردوگاه زندان فرانسوی در نویمارک را بر عهده داشت. وی در سال ۱۹۴۵ به عضویت هیئت علمی آکادمی موسیقی وین درآمد و تا سال ۱۹۸۰ که بازنشسته شد، به تدریس تئوری موسیقی، ارکستراسیون و آهنگسازی مشغول شد.
یکی از شاگردان سرشناس او، «آلفرد پرینز»[الف] بود. آلفرد اوهل همچنین به‌عنوان رئیس «اتحادیه نویسندگان، آهنگسازان و محققان موسیقی اتریش»[ب] (۱۹۷۰) و «اتحادیه کونستلر»[پ] (۱۹۷۶) خدمت کرد.
او در شیوهٔ آهنگسازی، عناصری را از نوکلاسیسم، موسیقی آتونال و سریالیسم با تونالِ سنتی و کنترپوان ترکیب می‌کرد. وی در سَبکِ پُر جنب و جوش موسیقی خود، پیچیدگی فنی و جذابیت موسیقی را با شوخ‌طبعی، ابداعات ریتمیک، بسط و گسترش تم و زبان هارمونیک پیشرفته، می‌آمیخت.
آثار
[ویرایش]
آلفرد اوهل، هشت موسیقی فیلم، یک اُپرا، چندین اثر کرال و چندین قطعه موسیقی سمفونیک و مجلسی نوشت. او آثار زیادی، از جمله مطالب آموزشی و آثاری که هنوز هم در رپرتوارها رایج است، برای کلارینت نوشت. مشهورترین قطعات آموزشی وی، در دو جلد همراه با ۴۸ تمرین، منتشر شده‌است. دیورتیمنتوی او برای سه کلارینت و کلارینت باس، یکی از پُراجراترین آثار برای این ساز است. این اثر که در سال ۱۹۴۲ برای نوازندگانِ کلارینتِ ارکستر فیلارمونیک وین نوشته شده‌است، اثری پیچیده در سه موومان است که ساختار آن شبیه به یک کنسرتوی معمولی است. از دیگر شاگردان او می‌توان به موسیقی‌دانانِ ایرانی نظیر: احمد پژمان[۱] اشاره نمود.
افتخارات و جوایز
[ویرایش]- جایزهٔ دولتی موسیقی (۱۹۵۳)
- جایزهٔ بزرگ دولتی اتریش برای موسیقی همراه با «تئودور برگر»[ت] (۱۹۵۹)
- جایزهٔ موسیقی شهر وین (۱۹۶۱)
- مدال افتخاری طلای پایتخت وین (۱۹۶۹)
- ریاست انجمن نویسندگان، آهنگسازان و ناشران (۱۹۷۰–۱۹۷۵)
- صلیب افتخار درجهٔ یک علم و هنر اتریش (۱۹۸۰)
یادداشت
[ویرایش]
پانویس
[ویرایش]- ↑ «احمد پژمان». آرته باکس. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۷-۰۷.
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Alfred Uhl». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون
[ویرایش]| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر |
|
- آهنگسازان اپرا اهل اتریش
- آهنگسازان اپرای مرد
- آهنگسازان اهل اتریش
- آهنگسازان کلاسیک مرد اهل اتریش
- آهنگسازان موسیقی کلاسیک سده ۲۰ (میلادی)
- اهالی اتریش
- درگذشتگان ۱۹۹۲ (میلادی)
- دریافتکنندگان صلیب افتخار اتریشی برای علم و هنر، رده اول
- رهبران ارکستر مرد
- زادگان ۱۹۰۹ (میلادی)
- موسیقیدانان اهل وین
- موسیقیدانان مرد سده ۲۰ (میلادی) اهل اتریش
- موسیقیدانان مرد سده ۲۰ (میلادی)
- نوازندگان ویولن اهل اتریش
- ویولوننوازان کلاسیک اهل اتریش