آلبرت اشنموزر

آلبرت اشنموزر
آلبرت اشنموزر
زادهٔ	۵ اوت ۱۹۲۵ ‏(۹۹ سال); ارستفلد، سوئیس
ملیت	سوئیس
محل تحصیل	مؤسسه فناوری فدرال زوریخ
شناخته‌شده; برای	نمک اشنموزر; سنتز مشترک ویتامین ب۱۲ با همراهی رابرت وودوارد
جوایز	جایزه مارسل بنوئیست (۱۹۷۲); مدال دیوی (۱۹۷۸); جایزه ولف در شیمی (۱۹۸۶)
	پیشینه علمی
شاخه(ها)	شیمی آلی
محل کار	مؤسسه فناوری فدرال زوریخ
استاد راهنما	لاوسلاو روسیچکا
دانشجویان برجسته	اسکات ای. دانمارک

آلبرت اِشِنموزر (به انگلیسی: Albert Eschenmoser) (زاده ۵ اوت ۱۹۲۵) یک شیمی‌دان اهل سوئیس است که عمدتاً به‌خاطر فعالیت‌هایش در زمینه دلیل کار در سنتز ترکیبات طبیعی پیچیده ناجورحلقه، مانند ویتامین ب۱۲ شناخته شده‌است. علاوه بر سهم قابل توجه در زمینه شمی آلی و سنتز ترکیبات طبیعی، او از پیشگامان تحقیق در حوزه شیمی منشأ حیات و کار بر روی مسیرهای سنتزی تولید مصنوعی اسیدهای نوکلئیک محسوب می‌شود. تا قبل از بازنشستگی در سال ۲۰۰۹، اشنموزر صحاب کرسی تدریس دربرگزار مؤسسه فناوری فدرال زوریخ، مؤسسه تحقیقات زیست‌شناسی شیمیایی اسکگز (Skaggs Institute for Chemical Biology)، در مؤسسه پژوهشی اسکریپس و همچنین از استادان مدعو در دانشگاه‌های شیکاگو، دانشگاه کمبریج و دانشگاه هاروارد بود.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Albert Eschenmoser». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰خرداد ۱۳۹۹.

این یک مقالهٔ خرد یک شیمی‌دان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

ن ب و برندگان جایزه ولف در شیمی
۱۹۷۰	کارل جراسی (۱۹۷۸) هرمان فرانسیس مارک (۱۹۷۹)
۱۹۸۰	هنری ایرینگ (۱۹۸۰) جوزف چات (۱۹۸۱) چارلز پولانی / جرج سی. پیمنتل (۱۹۸۲) هربرت اس. گوتوسکی / هاردن ام. مک‌کانل / جان_اس. وا (۱۹۸۳/۴) رادولف مارکوس (۱۹۸۴/۵) الیاس کوری / آلبرت اشنموزر (۱۹۸۶) دیوید چیلتون فیلیپس / دیوید مروین بلو (۱۹۸۷) جوشوا جورتنر / رافائل دیوید لواین (۱۹۸۹) دولیو آریگونی / آلن آر. باترزبای (۱۹۸۹)
۱۹۹۰	ریچارد ارنست / الکساندر پاینز (۱۹۹۱) جان پاپل (۱۹۹۲) احمد حسن زویل (۱۹۹۳) ریچارد لرنر / پیتر جی. شولتز (۱۹۹۴/۵) گیلبرت استورک / ساموئل جی. دانیشفسکی (۱۹۹۵/۶) گرهارد ارتل / گابور ای. سومورجای (۱۹۹۸) ریموند لومیو (۱۹۹۹)
۲۰۰۰	اف. آلبرت کاتن (۲۰۰۰) هنری بی. کاگان / ریوجی نویوری / کارل شارپلس (۲۰۰۱) هری بی. گری (۲۰۰۴) ریچارد زار (۲۰۰۵) عادا یونات / جرج فهر (۲۰۰۶/۷) ویلیام اسکو مورنر / آلن جی. بارد (۲۰۰۸)
۲۰۱۰	استوارت ای. رایس / چینگ وی تانگ / کریشتوف ماتیاشفسکی (۲۰۱۱) پل آلیویساتوس / چارلز لایبر (۲۰۱۲) رابرت اس. لانگر (۲۰۱۳) چی-هوی وونگ (۲۰۱۴) کی. سی. نیکولاو / استوارت شریبر (۲۰۱۶) رابرت جی. برگمن (۲۰۱۷) عمر مونس یاغی / ماکوتو فوجیتا (۲۰۱۸) استفان ال. بوشوالد / جان اف. هارتویگ (۲۰۱۹)
کشاورزی هنر شیمی ریاضیات پزشکی فیزیک