آلاینده دارویی پایدار زیست‌محیطی
واژه آلاینده‌های دارویی پایدار محیطی (به انگلیسی: Environmental persistent pharmaceutical pollutant) برای نخستین بار در نامزدی دارو و محیط زیست در سال ۲۰۱۰ به عنوان یک موضوع نوظهور در یک رویکرد راهبردی برای مدیریت بین‌المللی مواد شیمیایی (SAICM)[۱] توسط انجمن بین‌المللی پزشکان محیط زیست (ISDE) پیشنهاد شد). مشکلات ایجادشده از آلاینده دارویی پایدار زیست‌محیطی به‌طور موازی تحت پیامدهای زیست‌محیطی داروها و محصولات مراقبت شخصی (PPCP) توضیح داده شده‌است. اتحادیه اروپا پسماندهای دارویی با پتانسیل آلودگی آب و خاک را همراه با دیگر ریزآلاینده‌ها در زیر «مواد اولویت‌دار» خلاصه می‌کند.[۲]