پرش به محتوا

آسپاگورس دوم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اسپاگورس دوم ایبری
'پادشاه مهران، پسرش پاکور و سالار انطاکیه (اسویتستخووِلی)'
پادشاه گرجستان
سلطنت۳۶۵–۳۶۳
پیشینسارماگ دوم ایبری
جانشینمهرداد سوم
دودمانخسرویانی‌ها
پدرمیریان سوم ایبری
مادرنانا ایبری

اسپاگورس دوم ایبری (به گرجی: ვარაზ-ბაკურ II، به لاتین: Aspacures)، از خسرویانی‌ها، پادشاه ایبری (کارتلی، گرجستان شرقی) از سال ۳۶۳ تا ۳۶۵ پس از میلاد بود. او دومین پسر میریان سوم و نانای ایبری به‌شمار می‌آمد.

به گفته آمیانوس، اسپاگورس دوم توسط شاپور دوم پادشاه ساسانی پس از سرنگونی برادرزاده‌اش سارماگ دوم ایبری، پادشاه ایبری شد. توصیف او به عنوان «مردی بی‌دین و بیزار از ایمان» توسط وقایع نگار گرجی، لِئونتی مروِلی، در این زمینه در خور نگرش می‌باشد که: این اصطلاح در آن زمان نمایان‌گر همفکری‌های دینی زرتشتیان و نیز جهت‌گیری سیاسی ایران‌گرایانه او بود. لئونتی، در واقع پس از تبعه ساسانی شدن خود این را به ما می‌گوید.[۱]

پانویس

[ویرایش]
  1. Cyril Toumanoff (1963), Studies in Christian Caucasian History, pp. 460-461. Georgetown University Press.

منابع

[ویرایش]
پیشین:
سارماگ دوم
پادشاه ایبری
۳۶۵–۳۶۳
پسین:
مهرداد سوم