آرگومان پیش‌فرض
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
 | این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
در برنامه‌نویسی آرگومان پیش‌فرض آرگومانی است که کاربر مجبور به مقدار دهی آن نیست. در برخی زبان‌های برنامه‌نویسی مانند ++C این قابلیت وجود دارد.
مثال
[ویرایش]int test(int m, int n=1){
return m+n ;
}
تابع test دارای دو آرگومان m و n می‌باشد، فراخوانی این تابع به دو صورت زیر امکان‌پذیر است؛
حالت اول:
test(4, 5) ;
در این حالت مقدار هر دو پارامتر مشخص شده‌است، لذا در هنگام اجرای تابع، مقدار فرستاده شده برای پارامتر n در نظر گرفته می‌شود (خروجی تابع ۹ است).
حالت دوم:
test(4) ;
در این حالت تنها مقدار پارامتر m هنگام فراخوانی تابع مشخص شده‌است، لذا تابع در هنگام اجرا برای n از مقدار پیش فرض تعیین شده (در این مثال ۱) استفاده می‌کند (خروجی تابع ۵ است).