آرمن گریگوریان
| آرمن گریگوریان | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| نام تولد | آرمن سرگئی گریگوریان |
| زاده | ۲۴ نوامبر ۱۹۶۰ (۶۴ سال) مسکو، جمهوری فدراتیو سوسیالیستی روسیه شوروی، اتحاد جماهیر شوروی |
| ژانر | راک |
| ساز(ها) | گیتار، ساز دهنی |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۷۸- |
| ناشر(ان) | ملودیا، موروز، سویوز، کواردو-دیسک |
| همکاری‌های مرتبط | کرماتوریج |
| وبگاه | |
آرمن سرگئی گریگوریان (به ارمنی: Արմեն Սերգեյի Գրիգորյան)، (به روسی: Армен Григорян) خواننده-ترانه‌پرداز، هنرمند، و چهرهٔ اصلی گروه موسیقی کرماتوریج است. او تبار ارمنی دارد و در روسیه متولد شده است.
زندگی حرفه‌ای
[ویرایش]آرمن گریگوریان در ۲۴ نوامبر ۱۹۶۰ در مسکو از والدینی ارمنی به دنیا آمد. در دوران مدرسه، هم‌کلاسی سرگئی گولووکین بود که بعدها به یک قاتل سریالی بدنام تبدیل شد.[۱] گریگوریان که بازیکن دینامو مسکو بود، دو بار قهرمان فوتبال جوانان شد.
او در دوران کودکی به صدای جادویی بیتلز که به‌طرز مرموزی از پردهٔ آهنین عبور می‌کرد گوش می‌داد. با الهام از موسیقی بیتلز، گریگوریان در دوران دبیرستان حرفهٔ موسیقی خود را آغاز کرد (از سال ۱۹۷۷ در گروهی به نام «فشار جوی» می‌نواخت) و در سال ۱۹۸۳ گروه «کرماتوریج» را تشکیل داد که در سراسر اتحاد جماهیر شوروی شهرت یافت و در کنسرت‌های مختلف شرکت داشت. جستجوی طولانی برای صدای منحصربه‌فرد خود در سال ۱۹۸۴ به ثمر نشست، هنگامی که «کرماتوریج» به نسخهٔ خود از راک اند رول یک ویولن اضافه کرد. آرمن گریگوریان از دههٔ ۱۹۸۰ در توسعهٔ موسیقی راک روسیه نقش داشته است.
آرمن گریگوریان نویسندهٔ بیش از دویست ترانه است. بسیاری از آن‌ها، از جمله «کرماتوریج»، «تانیا»، «کندراتی»، «باد زباله»، «خابیبولین»، «الزای زشت»، «سباستیا»، «گربهٔ سکسی»، «توت‌فرنگی با یخ»، «دختر کوچولو»، «۲۰۰۱» و «کاتماندو»، در میان مخاطبان در سراسر اتحاد جماهیر شوروی پیشین، هلند، آلمان، اسرائیل و ایالات متحده بسیار محبوب هستند. او اشعار چندوجهی می‌نویسد که اغلب با مضامین زندگی و مرگ در زمینه‌های مذهبی مختلف سروکار دارند. ترانه‌های «طنزآمیز و فلسفی» گریگوریان به «صداقت و انسانیت» شهرت دارند.[۲]
در سال ۲۰۰۶ آرمن گریگوریان پروژهٔ جدیدی به نام فرشتهٔ ۳ را آغاز کرد و آلبومی به نام "تانک چینی" منتشر کرد. به گفتهٔ منتقدان، مفهوم این آلبوم روح هیجان، ماجراجویی و حقایق تغییرناپذیر است که با واقعیت‌های مدرن گره خورده است.[۳]
آرمن گریگوریان طراح چندین پروژهٔ معماری است.[۴] او همچنین به‌عنوان نقاش و فعال اجتماعی شناخته می‌شود. گریگوریان توسط خوانندگان روزنامهٔ «کشتی نوح» به‌عنوان یکی از ۱۰۰ ارمنی مشهور مقیم روسیه معرفی شده است.[۵] در سال ۲۰۱۲ «کرماتوریوم» دادخواستی صادر کرد و از دومای دولتی درخواست کرد جرم‌انگاری همه اشکال نازیسم، از جمله نسل‌کشی ارمنی‌ها را انجام دهد.[۶]
.jpg)
در سال ۲۰۱۲ «کرماتوریج» و دیگر موسیقی‌دانان شناخته‌شدهٔ روسی (یوری شووچوک، براوو، و دیگران) آلبومی به نام «آلبوم سفید» ضبط کردند تا با مخالفان رئیس‌جمهور ولادیمیر پوتین ابراز همبستگی کنند. این آلبوم نام خود را از روبان‌های سفید به‌کاررفته توسط تظاهرکنندگان در اعتراضات گرفت.[۷]
در سال ۲۰۱۹ آرمن گریگوریان اولین زندگی‌نامهٔ رسمی گروه کرماتوریج با عنوان «ارواح کرماتوریج» را نوشت.[۸]
در ژوئن ۲۰۲۳ مجموعه‌ای از بهترین ترانه‌های گریگوریان به زبان‌های مختلف ترجمه و منتشر شد.[۹]
خانواده
[ویرایش]پدر آرمن گریگوریان، سرگئی آریستاکسی (درگذشتهٔ ۱۹۹۵)، طراح هواپیما و دیپلماتی متخصص شرق بود. مادرش، آیدا میخائیلونا (نام خانوادگی دوشیزگی: تونیان، زادهٔ شهر گوریس ارمنستان؛ درگذشتهٔ ۱۹۹۱)، شیمی‌دان و میکروبیولوژیست بود.[۱۰]
او دو بار ازدواج کرده است: اولین بار با ایرینا خالیوتینا که از او یک پسر و یک دختر دارد و دومین بار با داریا شاتالووا. اکنون در یک رابطهٔ غیررسمی با ناتالیا سرا به سر می‌برد.[۱۱][۱۲] گریگوریان سه فرزند دارد: گریگور (متولد ۱۹۹۰)، یِلیزاوتا (متولد ۱۹۹۱)، و آنا-اِکاترینا (متولد ۱۹۹۸).[۱۳][۱۴]
منابع
[ویرایش]- ↑ "Маньяк Фишер" (به روسی). Krematorij fan club. October 2, 2000. Archived from the original on March 4, 2016.
- ↑ The faces of rock-n-roll, by I. Yakusheva, Sovetskaya kultura, April 21, 1990, p. 6
- ↑ Armen Grigoryan left Crematorium, May 5 2006
- ↑ Армен Григорян: Не думал, что группа с названием «Крематорий» просуществует столько лет!, Komsomolskaya Pravda, 19.11.2013
- ↑ "100 famous Armenians living in Russia-2008, the Diaspora". Archived from the original on 2013-12-02. Retrieved 2013-11-30.
- ↑ "Рок-группа «Крематорий». Москва. Открытое письмо". Крематорий - официальный сайт группы (به روسی). 2012-01-21. Retrieved 2024-10-23.
- ↑ "Russia musicians make anti-Putin protest White Album | Reuters". 2016-03-06. Archived from the original on 2016-03-06. Retrieved 2024-10-23.
- ↑ ""Призраки Крематория" – биография группы от первого лица - Пресс-центр ТАСС". TACC (به روسی). Retrieved 2024-10-23.
- ↑ "Группа «Крематорий» перевела песни на разные языки в альбоме «The Big One» — НАШЕ Радио". www.nashe.ru (به روسی). Retrieved 2024-10-23.
- ↑ «Летопись (часть 7) - Крематорий - официальный сайт группы». web.archive.org. ۲۰۲۱-۰۱-۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۱-۲۰.
- ↑ "ЖЕНЫ И ПОДРУГИ ОТЕЧЕСТВЕННЫХ РОК ЛЕГЕНД". http://www.topnews.ru/. 2016-03-08. Archived from the original on 2018-02-14. Retrieved 2018-02-14.
{{cite web}}: External link in|website= - ↑ "Армен Григорян. В поисках родного Катманду. Беседовала Вероника Заец". Archived from the original on 2019-07-12. Retrieved 2019-07-12.
- ↑ "Явление «отца-героина» (1988). Сайт "Крематория"". Archived from the original on 2021-04-14. Retrieved 2021-04-03.
- ↑ "Армен Григорян: Любимое блюдо – жена. Беседовала Влада Исакова, "Первоисточник", 08 октября 2016". Archived from the original on 2019-07-12. Retrieved 2019-07-12.