پرش به محتوا

آرتور فلیکس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آرتور فلیکس
همکار انجمن سلطنتی[۱]
زادهٔ۳ آوریل ۱۸۸۷
آندریچوو، گمینا اندرخوو، لهستان
درگذشت۱۷ ژانویهٔ ۱۹۵۶ (۶۸ سال)
انگلستان
ملیتلهستان
شناخته‌شده
برای		آزمایش وایل-فلیکس
جوایزهمکار انجمن سلطنتی[۱]
پیشینه علمی
شاخه(ها)میکروبیولوژی
محل کارمؤسسهٔ لیستر

آرتور فلیکس (انگلیسی: Arthur Felix؛ ‏ ۳ آوریل ۱۸۸۷ – ۱۷ ژانویهٔ ۱۹۵۶) دانشمندی لهستانی در زمینه میکروبیولوژی و سرم‌شناسی بود.[۲][۳]

او در رشتهٔ شیمی تحصیل کرد و مدرک دکترای علوم را در این رشته دریافت کرد. سپس به وین رفت تا در رشتهٔ میکروبیولوژی ادامه تحصیل دهد.[۱] او که یک یهودی بود[۴] در دوران دانشجویی در وین به موضوع صهیونیسم علاقه‌مند شد و بعدها به یک صاحب‌نظر در مورد مسئله فلسطین مبدل شد.[۵]

در سال ۱۹۱۵، آرتور فلیکس و ادموند وایل افسران پزشکی اتریشی در یک آزمایشگاه صحرایی در سوکال بودند که در آن، یک آزمایش تشخیصی برای بیماران مبتلا به تیفوس کشف کردند که از واکنش متقاطع آنتی‌بادی‌ها به سویه‌ای از باسیلوس پروتئوس که از ادرار جدا شده بود، استفاده می‌کرد.[۶] آنها آزمایش وایل-فلیکس را برای تشخیص تیفوس و سایر بیماری‌های ریکتزیایی ابداع کردند.[۷] استفاده از نمادهای O و H در سیستم «طبقه‌بندی کافمن-وایت» از پژوهش‌های ادموند ویل و آرتور فلیکس سرچشمه می‌گیرد.

آرتور فلیکس در سال ۱۹۳۴، آنتی‌ژن Vi را در بیماران مبتلا به حصبه شناسایی کرد.[۸] کشف آنتی‌ژن Vi با همکاری دوشیزه مارگارت پیت انجام شد.[۱] پیت در طول زندگی حرفه‌ای‌اش با فلیکس نشریات بسیاری را تألیف کرد، اگرچه اطلاعات زیادی در مورد او وجود ندارد، زیرا زن‌ستیزی رایج در آن دوران او را از رسیدن به شهرتی که به‌عنوان یک دانشمند سزاوارش بود، بازداشت.[۹][۱۰][۱۱]

فلیکس و پیت سویه Ty2 حصبه را جدا کردند که امروزه همچنان، در پژوهش‌های آزمایشگاهی مورد استفاده قرار می‌گیرد[۱] Ty2 و پایه‌ای برای سویه واکسن Ty21a هم بود، که یک سویه زندهٔ ضعیف‌شده که امروزه برای جلوگیری از بروز حصبه استفاده می‌شود. Ty2 در سال ۱۹۱۸ از یک بیمار در خرسون جدا شد[۱] Ty2 . به دلیل توانایی آن در جلوگیری از آگلوتیناسیون در سرم خرگوش مورد بررسی قرار گرفت که فلیکس و پیت بعداً دریافتند این موضوع به‌دلیل تولید کپسول Vi است که اتصال آنتی‌ژن O را مهار می‌کند. او و پیت همچنین موفق به کشف آنتی‌ژن‌های موجود در تب شبه‌حصبه‌ای A و B شدند. او همچنین با همکاری یک دانشمند زن دیگر، به نام دوشیزه «ام. رودز»، یک مرور جامع از آنچه در مورد حصبه و نحوهٔ تشخیص آن موجود بود، نوشتند.[۱۲][۱۳]

آرتور فلیکس پس از جنگ جهانی اول به بریتانیا مهاجرت کرد.[۱۴] او در بیلسکو بیاوا، وین، پراگ، لندن و مرکز درمانی هداسا در اورشلیم پژوهش‌های علمی خود را ادامه داد و در سال ۱۹۴۲ به‌عنوان همکار انجمن سلطنتی انتخاب شد.[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ Craigie, J. (1957). "Arthur Felix 1887-1956". مجله زندگی‌نامه اعضا جامعه سلطنتی. 3: 52–79. doi:10.1098/rsbm.1957.0005. JSTOR 769352.
  2. ↑ Wilson, G. S. (1957). "Arthur Felix. 3rd April 1887-44th January 1956". The Journal of Pathology and Bacteriology. 73: 281–295. doi:10.1002/path.1700730136.
  3. ↑ "Obituary: Dr Arthur Felix, F.R.S". The Journal of Hygiene. 54 (1): 152. March 1956. doi:10.1017/s0022172400044399. PMC 2218004.
  4. ↑ William D. Rubinstein, Michael Jolles, Hilary L. Rubinstein, The Palgrave Dictionary of Anglo-Jewish History, Palgrave Macmillan (2011), p. 273
  5. ↑ Farr, Alfred Derek (1978). Founders of medical laboratory science. Institute of Medical Laboratory Sciences. pp. 39–40. ISBN 978-0-9506242-0-4.
  6. ↑ Weindling, Paul (2000). Epidemics and Genocide in Eastern Europe, 1890-1945. OUP Oxford. p. 86. ISBN 9780191542633. Retrieved 1 May 2018.
  7. ↑ Brade, Helmut, ed. (1999). Endotoxin in Health and Disease. CRC Press. p. 11. ISBN 9780824719449. Retrieved 23 January 2014.
  8. ↑ Barer, Michael R.; Irving, Will L. (2018). Medical Microbiology: A Guide to Microbial Infections. Elsevier. p. 192. ISBN 9780702071980. Retrieved 1 May 2018.
  9. ↑ "A new antigen of B. typhosus. Its relation to virulence and to active and passive immunisation". Lancet. ii: 186–191. doi:10.1016/S0140-6736(00)44360-6.
  10. ↑ Felix, A.; Pitt, R. Margaret (1951). "The pathogenic and immunogenic activities of Salmonella typhi in relation to its antigenic constituents". Journal of Hygiene. 49 (1): 92–110. doi:10.1017/s0022172400015394. PMC 2234993. PMID 20475842.
  11. ↑ Lister Institute of Preventative Medicine (1935). "Report of the Governing Body" (PDF). Archived (PDF) from the original on 12 April 2021.
  12. ↑ Felix, A.; Rhodes, M. (1931). "Serological Varieties of Typhus Fever". Journal of Hygiene. 31 (2): 225–246. doi:10.1017/S0022172400010780. PMC 2170603. PMID 20475090.
  13. ↑ Wilson, G. S. (1957). "Arthur Felix. 3rd April 1887–44th January 1956". The Journal of Pathology and Bacteriology (به انگلیسی). 73 (1): 281–295. doi:10.1002/path.1700730136. ISSN 1555-2039.
  14. ↑ Brenner, Michael; Liedtke, Rainer; Rechter, David (1999). Two nations: British and German Jews in comparative perspective. Mohr Siebeck. p. 403. ISBN 978-3-16-147106-3. Retrieved 23 January 2014.
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد یک دانشمند است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=آرتور_فلیکس&oldid=38146143»