پرش به محتوا

آرایه برجی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آرایه بُرجی (به انگلیسی: tower array) آرایشی از چندین دکل رادیویی است که تابنده‌های دکلی در یک آرایه فازی هستند.[۱] آنها در ابتدا به عنوان رادارهای ردیابی زمینی توسعه داده شدند.[۲] آرایه‌های برجی می‌توانند از برج‌های خودایستا یا برج‌های مهارشده یا ترکیبی از آنها تشکیل شوند. آرایه‌های برجی برای ایجاد یک آنتن جهت‌دار یک ایستگاه رادیویی موج متوسط یا بلند استفاده می‌شود.

تعداد برج‌ها در یک آرایه برجی می‌تواند متفاوت باشد. در بسیاری از آرایه‌ها همه برج‌ها ارتفاع یکسانی دارند، اما آرایه‌هایی از برج‌ها با ارتفاع متفاوت نیز وجود دارد.[۳] ترتیب می‌تواند متفاوت باشد. برای آنتن‌های جهت‌دار با الگوی تابش ثابت، آرایش‌های خطی ترجیح داده می‌شوند، در حالی که برای الگوهای جهت‌دار تعویض‌پذیر (معمولا برای امواج زمینی در روز درمقابل موج آسمانی شب)، آرایش‌های مربعی انتخاب می‌شوند.[۴]

مثال‌ها

[ویرایش]

آرایه‌های برجی با دکل‌های مهارشده

[ویرایش]

آرایه‌های برجی با برج‌های خودایستا

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Jacoby Barrera (2019). Broadcasting Journalism. EDTECH. pp. 129–132. ISBN 978-1-83947-289-3.
  2. John S. Seybold (2005). Introduction to RF Propagation. Wiley. p. 54. ISBN 978-0-471-74368-2.
  3. Graham A. Jones; David H. Layer; Thomas G. Osenkowsky; Edmund A. Williams (2013). National Association of Broadcasters Engineering Handbook: NAB Engineering Handbook. Taylor & Francis. p. 759. ISBN 978-1-136-03410-7.
  4. B. Whitfield Griffith (2000). Radio-electronic Transmission Fundamentals. Noble Publishing Corporation. pp. 411–419. ISBN 978-1-884932-13-7.