آدولف برژه
آدولف برژه آدولف برژه | |
|---|---|
 آدولف پتروویچ برژه | |
| زادهٔ | ۲۸ ژوئیه ۱۸۲۸ |
| درگذشت | ۳۱ ژانویه ۱۸۸۶ |
| شهروندی | امپراتوری روسیه |
| پیشه | خاورشناس |
آدولف پتروویچ برژه (به روسی: Адольф Петрович Берже) (۲۸ ژوئیه ۱۸۲۸ – ۳۱ ژانویه ۱۸۸۶) دیوانسالار و خاورشناس روسی و دوستدار تاریخ و فرهنگ قفقاز جنوبی بود.
زندگی‌نامه
[ویرایش]زیستگاهش سن پترزبورگ بود، زاده از پدری فرانسوی و مادری آلمانی، و به هر سه زبان روسی و آلمانی و فرانسوی مسلط بود و خاورشناسی را در دانشگاه ایالتی سن پترزبورگ خواند. او در ۱۸۵۱ با سمت صدراعظمِ نایب السلطنه قفقاز[۱] -شاهزاده میخائیل ورونتسف[۲]- به قفقاز گسیل‌شد. او در سال‌های ۱۸۵۳ و ۱۸۵۵ دو سفر علمی به ایران داشت. برژه از سال ۱۸۶۴ تا هنگام مرگ کرسی باستانشناسی قفقاز به مرکزیت تفلیس را دارا بود.
او در ۱۸۶۴ درگذشت و از خود شماری جستار از تاریخ قفقاز و خاورمیانه، شامل مجموعه مقالات جاودانه‌ی ۱۱ جلدی به‌نام "جستارها، گردآوری شده در صدر هیئت نایب‌السلطنه قفقاز، از ۱۸۶۶ تا ۱۸۸۶، تفلیس"[۳] که جلد پایانی آن پس از مرگ برژه چاپ شد.
برخی نوشته‌های او منبع خوبی برای بررسی زندگی میرزا شفیع واضح تبریزی و ارتباط او با فریدریش مارتین فون بودنشدت می‌باشد. [۴]
جستارهای وابسته
[ویرایش]فریدریش مارتین فون بودنشدت
میرزا شفیع واضح تبریزی
پانویس
[ویرایش]- ↑ Viceroyalty of the Caucasus
- ↑ Mikhail Semyonovich Vorontsov
- ↑ Acts, collected by the Archaeological Commission at the Directorate of the Viceroy of the Caucasus (Актов, собранных кавказской археологической комиссией главного управления наместника кавказского; Tiflis, 1866–1886)
- ↑ محمدعارف؛ ادبیات آذربایجان؛ برگ ۴۷