آدولف اشترومپل
ظاهر
آدولف اشترومپل | |
---|---|
آدولف اشترومپل | |
زادهٔ | ۲۹ ژوئن ۱۸۵۳ |
درگذشت | ۱۰ ژانویهٔ ۱۹۲۵ (۷۱ سال) |
ملیت | آلمان |
شناختهشده برای | اسپوندیلیت آنکیلوزان بیماری اشترومپل-لوران |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | عصبشناسی |
آدولف اشترومپل (آلمانی: Adolf Strümpell؛ ۲۹ ژوئن ۱۸۵۳ – ۱۰ ژانویهٔ ۱۹۲۵)[۱] پزشک آلمانی بالتیکیتبار متخصص مغز و اعصاب بود. وی مدرک دکترای پزشکی خود را از دانشگاه لایپزیگ گرفت و در آنجا از شاگردان کارل راینهولد آوگوست ووندرلیش و کارل لودویگ بود. وی از سال ۱۸۸۶ تا ۱۹۰۳ استاد دانشگاه فریدریش-آلکساندر ارلانگن-نورنبرگ بود و پس از آن به تدریس در دانشگاه برسلاو، داشنگاه لایپزیگ و دانشگاه وین پرداخت و در سال ۱۹۱۵ رئیس دانشگاه لایپزیگ شد. وی پژوهشهای گستردهای بر روی تابس دورسالیس، بیماریهای طناب نخاعی، فلج اطفال، آکرومگالی و آتروفی عضلانی پیشرونده انجام داد و مقالاتش را به همراه ویلهلم هاینریش ارب در «ژورنال نورولوژی آلمان» منتشر کرد.[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ Noack-Wiemers, Franca (2004). Robert Hermann Tillmanns (1844-1927), ein Pionier der Kinderchirurgie in Leipzig. Leipzig: Leipziger Universitätsverlag. p. 96. ISBN 3-937209-86-7.
- ↑ deutsche-biographie.de: Ernst Adolf Gustav Gottfried von Strümpell
پیوند به بیرون
[ویرایش]
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ آدولف اشترومپل موجود است.