آدا گوبتی
آدا گوبتی | |
|---|---|
 آدا گوبتی | |
| زاده | آدا پراسپرو ۱۴ ژوئیهٔ ۱۹۰۲ تورین |
| درگذشته | ۱۴ مارس ۱۹۶۸ (۶۵ سال) تورین |
| پیشه | روزنامه‌نگار، مترجم و معلم |
| ملیت | ایتالیا |
| همسر(ها) | پیرو گوبتی اتوره مارکزینی |
آدا گوبتی (انگلیسی: Ada Gobetti; ۱۴ ژوئیهٔ ۱۹۰۲ – ۱۴ مارس ۱۹۶۸) روزنامه‌نگار، مترجم و معلم ایتالیایی و رهبر ضد فاشیست بود. او در آدا پراسپرو متولد شد و مجدداً بعدها ازدواج کرد و نام فامیلی‌اش آدا مارکزینی شد.[۱]
زندگی‌نامه
[ویرایش]همراه با شوهرش پیرو گوبتی به چندین مجله ضد فاشیست کمک کرد، از جمله انقلاب لیبرال، که در سال ۱۹۲۵ توسط دیکتاتوری فاشیستی موقوف شد. شوهرش توسط گروه‌های فاشیست مورد ضرب و شتم قرار گرفت و مجبورشد در تبعید در پاریس زندگی کند. جایی که در سال ۱۹۲۶براثر ابتلا به برونشیت درگذشت. بنه دوت کروچه او را تشویق کرد تا کار خود را ادامه دهد. از سال ۱۹۲۸ او به ترجمه زبان و ادبیات انگلیسی و متون انگلیسی پرداخت. در سال ۱۹۳۷ با اتوره مارکزینی ازدواج کرد.
او به بینیو روسو کمک کرد، برای عدالت و آزادی فعالیتش را آغاز کرد و حزب اکشن را تأسیس نمود. در طول جنگ جهانی دوم گوبتی دفتر خاطراتی را نگهداری کرد که می‌توانست باعث مرگش شود. برای رمزگذاری آن او آن را به زبان انگلیسی نوشت. این مبنای بیوگرافی او بود. او در طول جنگ خانه‌های امن را حفظ نمود. او یکی از رهبران جنبش مقاومت ایتالیا بود، وی بنیانگذار گروه‌های دفاعی زنان بود.[۲] CLN پس از پایان جنگ، وی را به عنوان معاون شهردار تورین منصوب کرد. او در سال ۱۹۴۵ فدراسیون بین‌المللی دموکراتیک زنان را تأسیس کرد. در سال ۱۹۴۶ وی انتخابات معاون شهرداری را از دست داد.
او نیروی خود را وقف رشد کودکان کرد و ۲۶ نامه را که تنظیم شده بود تا برای پدر و مادران جدید ارسال شود ترجمه کرد. این نامه‌ها بر اساس فلسفه بنجامین اسپوک طراحی و توسط لوید رولند نوشته شده و به وسیله انجمن روانپزشکی لوئیزیانا منتشر گردید. گوبتی می‌خواست بچه‌ها در برابر سلطه فاشیست‌های ایتالیایی مقاوم بار بیایند.[۳] در دهه ۱۹۵۰ او در نشریات متعددی از نیروهای چپ و آموزش و پرورش همیاری داشت، از جمله وحدت، سرزندگی کشور و آموزش دموکراتیک.
در سال ۱۹۵۶ او به حزب کمونیست ایتالیا پیوست.
مرگ و میراث
[ویرایش]او در سال ۱۹۶۸ پس از اینکه عمر خود را وقف دموکراسی و حقوق زنان کرد درگذشت.[۴]بعد از مرگ به گوبتی، به خاطر نقشی که در جنبش مقاومت علیه فاشیست ایفا کرد، در ۲ اکتبر ۱۹۷۸ مدال نقره نظامی اهدا شد.
منابع
[ویرایش]- ↑ Francesca Tosi. "Ada Gobetti" (به ایتالیایی).
- ↑ The woman who invented the Italian resistance, Ian Thomson, The Spectator, Retrieved 29 March 2017
- ↑ Jomarie Alano (10 February 2017). A Life of Resistance: ADA Prospero Marchesini Gobetti (1902-1968). Boydell & Brewer. pp. 1–9. ISBN 978-1-58046-572-4.
- ↑ A Life of Resistance بایگانی‌شده در ۷ فوریه ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine, boydellandbrewer.com, Retrieved 24 March 2017
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ada Gobetti». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ مارس ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
- (ایتالیایی) "F. Tosi, "Ada Gobetti"".
- (ایتالیایی) Ada Gobetti, RAI
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
- اعضای نهضت مقاومت ایتالیا
- درگذشتگان ۱۹۶۸ (میلادی)
- روزنامهنگاران زن اهل ایتالیا
- زادگان ۱۹۰۲ (میلادی)
- زنان اهل ایتالیا در سیاست
- سیاستمداران حزب کمونیست ایتالیا
- شهرداران تورین
- فمنیستهای سوسیالیست
- فمینیستهای اهل ایتالیا
- مترجمان اهل ایتالیا
- مترجمان سده ۲۰ (میلادی)
- نویسندگان زن سده ۲۰ (میلادی) اهل ایتالیا
- فمینیستهای سوسیالیست اهل ایتالیا