آخرین عاشقانه
| آخرین عاشقانه (عاشقانۀ واپسین) | |
|---|---|
 تصویری از ولادیمیر هوروویتس در صحنه‌ای از این فیلم | |
| کارگردان | آلبرت مِی‌زلز دیوید مِی‌زلز |
| تهیه‌کننده | پیتر گلب |
| بازیگران | ولادیمیر هوروویتس واندا توسکانینی |
| فیلم‌بردار | آلبرت مِی‌زلز |
| تدوین‌گر | دبورا دیکسون پاتریشیا جافی |
شرکت تولید | جی‌نی‌ین (پایونیر) |
تاریخ‌های انتشار | ۱۵ نوامبر ۱۹۸۵ |
مدت زمان | ۸۹ دقیقه |
| کشور | ایالات متحده آمریکا |
| زبان | انگلیسی[۱][۲] |
«آخرین عاشقانه» یا «عاشقانهٔ واپسین» (انگلیسی: The Last Romantic) یک تله‌فیلم مستند به کارگردانی برادران مِی‌زلز است که در سال ۱۹۸۵ منتشر شد. این فیلم دربارهٔ زندگی هنری و حرفه‌ای نوازندهٔ برجستهٔ پیانو ولادیمیر هوروویتس است که در ضمن، بخش‌هایی از زندگی خصوصی وی را نیز در بر می‌گیرد.
دربارهٔ فیلم
[ویرایش]«آخرین عاشقانه» فیلمی است مستند، که در منزل شخصیِ ولادیمیر هوروویتس واقع در محلهٔ آپر ایست ساید نیویورک ساخته شده‌است. فیلم علاوه بر واکاوی عقاید و تفکرات ولادیمیر هوروویتس دربارهٔ موسیقی کلاسیک، برخی از رپرتوارهای مورد علاقه او را نیز با اجرای خودش، به تصویر می‌کشد.
در طول تصویربرداری، ولادیمیر هوروویتس به کرات شوخی و مزه‌پرانی می‌کند و دربارهٔ آهنگسازان مورد علاقه‌اش سخن می‌گوید: از دوستش سرگئی راخمانینف تا فردریک شوپن و نیز آهنگساز معاصر الکساندر اسکریابین. در این فیلم «واندا»، همسر ولادیمیر هوروویتس (که در ضمن دخترِ آرتورو توسکانینی نیز هست) حضور دارد و گاه در گفتگوها شرکت می‌کند و ضمنِ نشان دادنِ آلبوم خانوادگی، به بیان خاطراتی از گذشته‌شان می‌پردازد.[۳]
قطعات نواخته شده
[ویرایش]- پرلود کورال ب.و.فآو ۶۵۹: «اکنون پیش آی، ای منجیِ ما از کفر و بت‌پرستی» (یوهان سباستیان باخ؛ تنظیم توسط فروچیو بوزونی)
- سونات پیانو شماره ۱۰ در «دو ماژور» کِی ۳۳۰ (ولفگانگ آمادئوس موتسارت)
- بداهه‌نوازی در «لا بمل ماژور» دی ۸۹۹ شماره ۴ (فرانتس شوبرت)
- مازورکا شماره ۱۳ در «لا مینور»، اپوس ۱۷، شماره ۴ (فردریک شوپن)
- اسکرتسو شماره ۱ در «بی مینور» اپوس ۲۰ (فردریک شوپن)
- کانسولیشن، اس ۱۷۲، شماره ۳ در «ر بمل ماژور» (فرانتس لیست)
- پرلود اپوس ۳۲ شماره ۱۲ در «سل دی‌یز مینور» (سرگئی راخمانینف)
- نوولت در «فا ماژور» اپوس ۲۱ شماره ۱ (روبرت شومان)
- اتود، اپوس ۲ شماره ۱ در «دو دی‌یز» (الکساندر اسکریابین)
- پولونز شماره ۶ در «لا بمل ماژور» اپوس ۵۳ اِروئیک (فردریک شوپن)
قطعات حذف شده
[ویرایش]در سال ۲۰۰۳ میلادی، سه اجرای دیگر که از فیلم اصلی حذف شده بود، در قالب یک دی‌وی‌دی تحت عنوان «هوروویتس، اجرای زنده و تدوین‌نشده» منتشر شد.[۴][۵] این سه قطعه عبارتند از:
- اتود در «سل بمل ماژور» اپوس ۱۰ شماره ۵ (فردریک شوپن)
- اتود در «فا ماژور» اپوس ۷۲ شماره ۶ (موریتس موشکوفسکی)
- «در کنار یک چشمه» (فرانتس لیست)
منابع
[ویرایش]- ↑ Vladimir Horowitz: The Last Romantic at The Internet Movie Database
- ↑ Vladimir Horowitz: The Last Romantic at Amazon.co.uk
- ↑ Vladimir Horowitz: The Last Romantic at allmovie
- ↑ Horowitz Live and Unedited at Amazon.co.uk
- ↑ «Horowitz Live and Unedited at web.telia.com». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۴.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «The Last Romantic». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۴.
پیوند به بیرون
[ویرایش] | این یک مقالهٔ خرد فیلم است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |