پروژسترون
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای تجاری | Crinone, Endometrin |
نامهای دیگر | 4-pregnene-3,20-dione |
AHFS/Drugs.com | monograph |
مدلاین پلاس | a604017 |
ردهبندی داروهای بارداری |
|
روش مصرف دارو | oral, implant |
کد ATC | |
دادههای فارماکوکینتیک | |
زیست فراهمی | prolonged absorption, half-life approx 25-50 hours |
پیوند پروتئینی | ۹۶٪-۹۹٪ |
متابولیسم | hepatic to pregnanediols and pregnanolones |
نیمهعمر حذف | 34.8-55.13 hours |
دفع | renal |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
IUPHAR/BPS | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.000.318 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C21H30O۲ |
جرم مولی | ۳۱۴٫۴۶ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
چرخش ویژه | [α]D |
نقطه ذوب | ۱۲۶ درجه سلسیوس (۲۵۹ درجه فارنهایت) |
| |
| |
(این چیست؟) (صحتسنجی) |
پروژسترون[۱] (به انگلیسی: Progesterone)
یکی از هورمونهای جنسی زنانه است. این هورمون یک استروئید بیست و یک کربنه است.
پروژسترون در طی چرخه تخمکگذاری طبیعی از جسم زرد ترشح میشود و قطع آن موجب شروع پریود شدن- خونریزی از واژن به واسطه دفع لایه اضافه رحم - میشود. در زمان بارداری نیز این هورمون ترشح میشود ضمنا پروژسترون در بعضی موارد برای درمان عفونتهای رحمی هم استفاده میشود. مقدار اندکی هم از غده فوق کلیوی آزاد میشود.[نیازمند منبع]
از پروژسترون در پزشکی در پیشگیری از حاملگی، سقط، درمان آمنوره، جلوگیری از عفونتهای رحمی، تنظیم چرخه پریودی هورمونتراپی در زنان یائسه و … استفاده میشود.[نیازمند منبع]
موارد و مقدار مصرف[ویرایش]
الف) آمنوره
بزرگسالان: مقدار mg/day 10-5 به مدت ۸–۶ روز تزریق عضلانی میشود که معمولاً ۱۰–۸ روز پیش از آغاز دوره قاعدگی قابل انتظار شروع میشود. خونریزی ۷۲–۴۸ ساعت پس از قطع مصرف ممکن است رخ دهد.
ب) خونریزی ناشی از اختلال عملکرد رحم
بزرگسالان: از راه تزریق عضلانی، مقدار mg/day 10-5 به مدت ۶ روز مصرف میشود یا مقدار ۱۰۰–۵۰ میلیگرم به صورت مقدار واحد تزریق عضلانی میشود.
موارد منع مصرف و احتیاط[ویرایش]
تداخل دارویی: پروژسترون ممکن است موجب بروز آمنوره یا گالاکتوره شود و از این رو، با اثر بروموکریپتین تداخل دارد؛ مصرف همزمان این داروها توصیه نمیشود!
عوارض جانبی[ویرایش]
اعصاب مرکزی: سردرد، افسردگی، خواب آلودگی، سکته.
قلبی ـ عروقی: ترومبوفلبیت، آمبولی ریوی، خیز، ترومبوآمبولی.
ادراری - تناسلی: لکه بینی، قاعدگی دردناک، آمنوره، ضایعات فرسایشی یا ترشحات غیرطبیعی گردن رحم، دفع ادرار شبانه، خونریزی شدید.
کبد: یرقان انسدادی.
متابولیک: افزایش سطح آمینواسیدها.
سایر عوارض: حساسیت به لمس، بزرگی و ترشحات پستان.
توجه: در صورت بروز حساسیت مفرط، اختلالات ترومبوآمبولیک یا ترومبوتیک، اختلالات بینایی، سردرد میگرنی یا افسردگی شدید، باید مصرف دارو قطع شود.
شیاف پروژسترون در دوران بارداری[ویرایش]
حفظ تعادل هورمون پروژسترون در بارداری برای همه خانمها مهم است و حتی این هورمون به رشد جنین نیز کمک میکند. جفت، خود به تنهایی هورمون پروژسترون را بعد از هفته هشت بارداری تولید میکند و این مقدار با افزایش هفتههای بارداری نیز بیشتر میشود. شیاف پروژسترون در افرادی که ترشح این هورمون در بدنشان با اختلالاتی مواجه شده است، کمک میکند تا بارداری حفظ شود و جنین سقط نشود. بنابراین برای بارداری با لقاح آزمایشگاهی یا همان روش آی.وی.اف نیز کاربرد دارد. لایه رحم با استفاده از این هورمون توسعه یافته و ضخامت لازم را برای رشد جنین تا پایان بارداری فراهم میکند.[۲]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ نام دیگر فرتیژست است
- ↑ درباره شیاف پروژسترون در بارداری و نحوه استفاده (۲۰۲۳-۱۱-۱۱). «شیاف پروژسترون». دکتر مائده احمدی دستجردی. دریافتشده در ۲۰۲۳-۱۱-۱۹.
- پروژسترون
- آرامبخشها
- آگونیستهای گیرنده پرگنان ایکس
- آلکنها
- آنتاگونیستهای گیرنده گلیسین
- آنتیمینرالوکورتیکوئیدها
- پروژستوژنها
- تعدیلکنندههای آلوستریک مثبت گیرنده گابا A
- دستگاه غدد درونریز زنانه در انسان
- دیکتونها
- سنتز جامع
- گلوکوکورتیکوئیدها
- لیپیدها
- مشتقهای آلکن
- هپاتوتوکسینها
- هورمونهای استروئیدی
- هورمونهای جنسی
- هورمونهای مغز
- بازدارندههای ۵آلفا-ردوکتاز
- بازدارندههای ۱۱بتا-هیدروکسیاستروئید دهیدروژناز