پاریتاپرویر
ظاهر
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای تجاری | Viekira Pak (به صورت ترکیبی با امبیتاسویر، ریتوناویر و داسابوویر)، Technivie/Viekirax (به صورت ترکیب با امبیتاسویر و ریتوناویر) |
نامهای دیگر | Veruprevir; ABT-450 |
دادهها | |
روش مصرف دارو | خوراکی |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
دادههای فارماکوکینتیک | |
زیست فراهمی | مورد ارزیابی قرار نگرفته |
پیوند پروتئینی | ۹۷–۹۸٫۶٪ |
متابولیسم | کبدی، CYP3A4 و CYP3A5 |
اثر دارو | ۴ تا ۵ ساعت |
نیمهعمر حذف | ۵٫۵ ساعت |
دفع | مدفوع (۸۸٪)، ادرار (۸٬۸٪) |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C۴۰H۴۳N۷O۷S۱ |
جرم مولی | ۷۶۵٫۸۹ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
|
پاریتاپرویر (انگلیسی: Paritaprevir) (که پیشتر با نام ABT-450 شناخته میشد)[۱] یک مهارکننده آسیل سولفونامید پروتئاز سرین NS3-4A است که توسط آزمایشگاههای آبوت[۲] تولید میشود و نتایج امیدوارکنندهای را به عنوان درمان هپاتیت ث نشان میدهد. هنگامی که همراه با ریتوناویر به مدت ۱ هفته و ریباویرین تجویز میشود.[۳] پاسخ ویروسی پایدار در ۲۴ هفته پس از درمان برای مبتلایان به ژنوتیپ ۱ ویروس هپاتیت ث ۹۵ درصد برآورد شدهاست.[۴] مقاومت در برابر درمان با پاریتاپرویر غیر معمول است، زیرا محل اتصال را هدف قرار میدهد، اما دیده شدهاست که به دلیل جهش در موقعیتها ایجاد میشود. ۱۵۵ و ۱۶۸ در NS3.[۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ Tan SL, He Y, eds. (2011). Hepatitis C: antiviral drug discovery and development. Norfolk: Caister academic press. p. 210. ISBN 978-1-904455-78-3. Retrieved 28 April 2014.
- ↑ Jensen D, Reau N, eds. (2013). Hepatitis C. New York: Oxford University Press. p. 144. ISBN 978-0-19-984429-6. Retrieved 28 April 2014.
- ↑ "Abbott Announces Phase 3 Hepatitis C Program Details". Abbott company website. Abbott Laboratories. Archived from the original on 29 April 2014. Retrieved 28 April 2014.
- ↑ Kowdley KV, Lawitz E, Poordad F, Cohen DE, Nelson DR, Zeuzem S, et al. (January 2014). "Phase 2b trial of interferon-free therapy for hepatitis C virus genotype 1". The New England Journal of Medicine. 370 (3): 222–32. doi:10.1056/NEJMoa1306227. PMID 24428468.
- ↑ Lange C, Sarrazin C (2013). "Hepatitis C: New Drugs". In Mauss S, Berg T, Rockstroh J, Sarrazin C (eds.). Hepatology 2013 a clinical textbook (PDF) (4th ed.). Düsseldorf: Flying Publisher. ISBN 978-3-924774-90-5. Archived from the original (PDF) on 29 April 2014. Retrieved 28 April 2014.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Paritaprevir». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۹ فوریه ۲۰۲۲.
پیوند به بیرون
[ویرایش]در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ پاریتاپرویر موجود است.