نفع قابل بیمه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نفع قابل بیمه، (به انگلیسی: Insurable Interest) نوعی از نفع مالی بوده، که فرد باید داشته باشد، تا قانونا پوشش بیمه قابل اجرا داشته باشد.

در مواردی چون بیمه‌های خسارت، از آنجا که عقد بیمه برای تأمین بیمه‌گزار، در برابر حوادثی است، که منافع مالی وی را تهدید می‌کند، به ناچار وی باید دارای نفعی باشد، تا موضوع قرارداد بیمه قرار گیرد. به نفع مزبور، نفع قابل بیمه شدن می‌گویند. این نفع باید مادی باشد به طوری که بتواند در بازار مورد ارزیابی قرار گیرد.[۱][۲]

به‌طور کلی هیچ کس حاضر نیست مالی را بیمه کند که در آن هیچگونه نفعی ندارد. انسان وقتی در مالی نفع ندارد، تمایلی به بیمه کردن نیز در او ایجاد نمی‌شود، زیرا خرید بیمه مستلزم پرداخت هزینه‌ای به عنوان حق بیمه به بیمه‌گر می‌باشد و به همین دلیل قانون‌گذار در بسیاری از کشورها به صراحت قید کرده، که بیمه‌گزار باید در بقاء مورد بیمه ذینفع باشد. یعنی نفعش در آن باشد، که مال باقی بماند و به آن خسارت وارد نشود.[۳][۴][۵][۶]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. The Free Dictionary definition of Insurable interest, citing cases at 1 Burr. 489. See 20 Pick. 259; 1 Pet. 163. Accessed June 18, 2009.
  2. Anthony Steuer, Questions and Answers on Life Insurance: The Life Insurance Toolbook, p. 310 (Anthony Steuer, 2007) found at Google Books. Accessed June 18, 2009.
  3. Kimball-Stanley A. (2008). Insurance and Credit Default Swaps: Should Like Things Be Treated Alike بایگانی‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine. CONNECTICUT INSURANCE LAW JOURNAL.
  4. "The Insurable Interest in a Life Insurance Policy". Life Insurance Law. Free Advice. 1995–2009. Retrieved 2009-02-11.
  5. «Law Commission Insurance Contract Law» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۵ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۴.
  6. EConned[پیوند مرده], by Yves Smith, 2010, Palgrave Macmillan, p 243, and entire chapter Heart of Darkness